Stootkant of nieuwe-jaars-gift, aan de Amstelsche jonkheidt

[p. 203]

[O! Bruidegom, en waarde Bruidt]

Toon: Als Phoebus jongstmaal was in rust, &c.

O! Bruidegom, en waarde Bruidt,

Twee zielen vast aan een gebonden,

Uw' droeve klachten zijn hier uit,
Ghy zult geneezen haast uw' wonden;
Doch is die wondt in 't hert geweest,
Zoo wenst vry datze nooit geneest.

2 Het uiterst endt van uw' verdriet,

Van uwe smarten, is gekoomen;
Acht vry nu het verleeden niet,
Die vrees, en zorg is u benoomen;
Doch zoo die zorg staâgs liefde teelt,
Zoo zeggen wy die niet verveelt.

[p. 204]

 

3 Ghy zult, verheugt, wel haast uw brandt,

 

In elkers ziel zoo fel ontsteeken,

 

Gaan bluszen, en de maagdebandt,

 

Door d'echtelijke banden, breeken;

 

Doch komt uw' brandt uit reine lust,

 

Zoo maakt zy nooit wordt heel geblust.

 

4 Leeft dan vernoegt, gelukkig paar,

 

Den Heemel wil u voorspoedt zenden;

 

Den Heemel gunt u nooit gevaâr,

 

Wil alle rampen van u wenden:

 

Leeft met malkand'ren wel te vreên;

 

Wilt vreugdig d'Echte-staat in treên.

 

 

 

B.v.B.