Stootkant of nieuwe-jaars-gift, aan de Amstelsche jonkheidt

[p. 189]

[Doen ik lestmaals in de Boszen]

Toon: Philis quam Philander tegen, &c.

DOen ik lestmaals in de Boszen,

In het schaduwrijk geboomt,

Dicht om lommert, en bewoszen,
Hadt mijn hygend' paart ontoomt;
Hoorden ik een droeve zucht
Dringen door de dunne lucht.

2 Wanneer zal mijn waarde koomen,

(Sprak een Maagd) verheeven Goon?
Aardtze Nimphen, en ghy boomen
Weest getuigen voor de Troon
Van Diana, dat ik nooit
Heb mijn trouw in windt gestrooit.

[p. 190]

 

3 d'Eeden die 'k Rozander deede

 

Heb ik nimmermeer verzaakt.

 

't Is nu ruim een jaar geleeden

 

Dat hy van ons is geraakt;

 

'k Blijf hem nochtans eeuwig trouw,

 

Als zijn Bruidt, en echte vrouw.

 

4 'k Hoop den Heemel zal ons geeven,

 

Voor ons sterf-dag, dit geluk,

 

Dat wy zaamen vreugdig leeven,

 

Wel te vreên, en vry van druk;

 

Doch ik wensch het meeste goet

 

Hem, wiens oog mijn leeven doet.

 

5 'k Hoorde nauw dees zoete woorden

 

Van mijn lieve Zilvia,

 

Waar door zy mijn als vermoorden,

 

Of ik viel haar even dra

[p. 191]

 

Om haar hals, en riep: Godin,

 

'k Dank u voor uw' trouwe min.

 

 

 

B.v.B.