Stootkant of nieuwe-jaars-gift, aan de Amstelsche jonkheidt

[p. 186]

[Kom mijn Engel, kom mijn bekje]

Toon: Kooker Janzen, &c.

KOm mijn Engel, kom mijn bekje,

Kom mijn zoete zuiker mondt;

Kom en schuil hier achter 't hekje;
Kom en maak mijn hert gezondt:
Maakt door 't bluszen’ van mijn min,
Eens van kuszen’ een begin.
O! jou kaakjes’ zoete baakjes,
Daar ik steedts mijn lust in vin.

2 Maar wie mach daar ginder komen?

Och! 't is Jochem Grul, die zul
Schijnt van liefde steedts te droomen,
En wordt om Trijn Bul schier dul:
Want zy acht zijn vryen’ niet,

[p. 187]

 

Dies zy niet als lyen’ ziet:

 

't Is te byster’ om een vryster,

 

Noch te quijnen in verdriet.

 

3 Och! wat raadt? ey! ziet hem kijken.

 

Kom, eer hy ons troet'len ziet,

 

Gaan wy t'huis naar 't bedtje strijken,

 

Daar ons niemandt en verspiedt;

 

'k Heb het huisje nu alleen.

 

Nu, mijn Truitje, zijt te vreen;

 

Kruip maar onder’ zulken wonder

 

Is in ons landt heel gemeen.

 

 

 

Niet al te.

 

 

 

I.d. Groot.