Stootkant of nieuwe-jaars-gift, aan de Amstelsche jonkheidt

[Des Hemels held're glans]

Toon: Ik zucht, ik klaag, ik ween, &c.

DEs Hemels held're glans,

Het vlammend' vier vol vonkken,

En d'Aarde met haar bloemen-krans,
Zijn doodrs by Stellaas lonkken.

2 Haar oog verdooft de zon;

[p. 96]

 

Haar lonkjes zijn vol starren.

 

Zy was het die mijn eerst-verwon,

 

En in haar strik deê warren.

 

3 Haar weezen is een vier,

 

Dat haar gezicht doet vlammen;

 

Haar gang verbergt een grootze swier;

 

Zy schijnt uit 's Hemels stammen.

 

4 Haar Lely-witte-borst,

 

Haar roodt en lieflijk bloozen,

 

Verwindt het schoonst', dat d'aarde torst,

 

De Lelyën en Roozen.

 

5 O! schoonste, daar mijn oog

 

Quam immer op te daalen.

 

Godin verlicht mijn, van om hoog,

 

Met uw' verheeven straalen.

 

 

 

B.v.B.