Stootkant of nieuwe-jaars-gift, aan de Amstelsche jonkheidt

Een lief hebber van Bachus vocht zingt.

Toon: Nova.

O Wijn wat doet ghy mijn al pijn,

'k Zou alles wel verlaten, om wêer by u te zijn.

O! eedel Bachus nat,
Dat eer 't vermogen hadt,

[p. 18]

 

Van wederom te geven

 

Na droefheidt, ander leven.

 

En als ik droomig was,

 

My wederom bracht op zijn pas.

 

2 U roem die zal ik houwen staan,

 

Al zou het met mijn leven, om u, noch qualijk gaan;

 

U deugd bezit mijn hart:

 

Zo dat ik 't ander tart,

 

Wat dat ook lust kan brouwen,

 

En zal ook staanden houwen,

 

Dat u komt deze eer.

 

Ik kan van u niet zeggen meer.

 

3 In 't eerst bent ghy my stuur geweest;

 

Maar komt nu met u krachten, ik ben niet eens bevreest:

 

Komt vry met u gewelt,

 

Ik acht u niet een spelt;

[p. 19]

 

Komt maar, het zal u rouwen,

 

Want ghy geen bloedt zult houwen,

 

Maar swichten daar ik stâ.

 

Nu wakker vrinden doe my nâ.

 

 

 

UIT.

 

 

 

P.R.V.