César Domela
Ik houd niet van theoriëen van een kunstenaar over zijn werk, indien deze a posteriori zijn. Het aan zijn werk vooraf gegane werk is mij liever. Dit werk informeert mij directer dan uitleg of theorie.
Noodzakelijk is het nu in het leven te staan en te trachten onze ideeën daarin te verwerkelijken. Het leven is voor mij de toetssteen voor de juistheid onzer ideeën, wij kunnen daaraan zien in hoeverre onze ideeën werkelijk en levensvatbaar zijn.
Door consequent door te werken en te staan voor het feit komen we tot het inzicht dat het schilderij ophoudt en zich verliest in het wandvlak. Daarom keeren wij ons naar de drie dimensionale ruimte, om die evenls het schilderij, door kleur, constructief in te deelen. We begeven ons dus in het gebied der ‘toegepaste kunst’ en vormen daarin weer de groep die constructief opbouwt, daarbij direct uitgaande van het utilitairistisch begrip, tegenover de anderen, die alleen maar ‘decoratief’ willen werken.
Zoowel op 't gebied der architectuur, als op dat der reclame, film, werken nu reeds velen, die de nieuwe ideeën voorstaan en alleen door steeds weer opnieuw te wijzen op het werk, zullen we de menschen kunnen overtuigen van de juistheid onzer inzichten en wel als contrast op de decoratie. Het is de groote verdienste van De Stijl dit steeds voorgestaan en in werk en woord gepropageerd te hebben.
Mijn beste wenschen voor de volgende 10 jaren!
Intérieur 1927
Auteursrechtelijk beschermd