1926
Wij vernemen, dat de duitsche regeering onderstaande ‘Anfrag “door de” duitsche democratische partij’ aan haar gericht in behandeling heeft genomen.
‘De steenhouders, draaiers en schrijnwerkers lijden onder sterke werkeloosheid door de heerschende mode van de rechte lijn in architectuur en meubelkunst. Van de 270 steenhouwers die in Berlijn voor den oorlog welkzaam waren, zijn thans nog slechts 95 werkzaam. Er bestaat groot gevaar dat, in deze artistieke ambachten de beste arbeiders verdwijnen zullen.
Wij vragen de regeering dus of zij bereid is door het ge ven van opdrachten deze ambachten te steunen teneinde te bereiken, dat de heerschende moderichting verandert’.
Les compromis aux futuristes!
Les conséquences au Stijl-istes!
Wat de duitsche democratische partij voor een moderichting houdt, zal blijken op een levenshouding te berusten.
Zoolang deze duurt, zal ook de rechte lijn voortduren.
Hopelijk is zij in staat, door middel van een volslagen werkeloosheid de decoratieve ambachten geheel te vernietigen. De laatste ‘artistieke’ arbeider der uitstervende kunstambachten, ontvangt van de Redactie van De Stijl, alle verschenen jaargangen, in leder gebonden, ten geschenke!
Het is grappig-naïf (bijna journalistisch) van de duitsche democratische partij, te meenen dat de regeering, door het geven van opdrachten de evolutie van den menschelijken geest zou kunnen remmen!
RED.