De Stem. Jaargang 9

[p. 96]

Van boetvaardigheid
door Joannes Luiken¹⁾

Groote Jezus! die zo schoon,
Op den alderhoogsten troon,

Daar Seraphijnen

Voor verdwijnen,

Door het schijnen

Van de glans, 't eeuwig licht,
Dat zich spreid om uw' gezicht, -

Vol Majesteit, vol eer,

In 't gloeijend purper zijt gezeten, -

Goedste Heer,

Gewaardigd doch uw' oog en ooren,

Ons te hooren,

Die voor uw'

Godlijkheid

In 't stof op 't aanzicht leid.

'k Dek mijn aanzicht, eeuwig goed,
Schaamte verft mijn wang met bloed,

Ik smelt van vreezen,

Eeuwig wezen, -

Zoudt Gij dezen

Zijn berouw neemen an?
Wie begrijpt uw' goedheid dan?

Mijn zonden zijn zo rood,

Als gloeijend purper, als scharlaken,

Ach zo groot!

1) Serie Herdrukken van onuitgegeven oude verzen.

[p. 97]

 

Dat haar gewigt mij nêer doet zinken,

 

En verdrinken,

 

Maar ô Heer!

 

God vol eer, -

 

Uwe goedheid weegt nog meer.

 

 

 

Alderschoonste purper vloed,

 

Straal van water, straal van bloed,

 

Die uit de wonden

 

Onzes Heeren,

 

Spoelt de zonden;

 

Ach! bespoelt deze Ziel

 

Die zo diep in zonden viel.

 

Den Kruisberg hard van steen,

 

Wil ik, om uwentwil beklimmen,

 

Stap voor heen,

 

Bedroefd, berouwd, met hijgen, steenen,

 

Zuchten, weenen,

 

Smart en pijn: -

 

 

 

't Karmozijn,

 

Zal eerlange sneeuw-wit zijn!