De Vlaamsche Hoogeschool te Gent 1916-1918 (Verweerschrift van het Gentsch Studentenkorps ‘Hou ende Trou’.
Men vraagt zich af of er nog wel een land ter wereld is, waar 'n toestand in zake onderwijs mogelik is, en haast 90 jaar geduld wordt, als hier te lande. Een volk van 3 1/2 millioen inwoners dat geen hogeschool bezit waar zijn taal voertaal is... en waar studenten de vervolgingen leden van diegenen hunner, welke tussen 1916 en 1918 de Vlaamsche Hoogeschool bezochten, en die dit boek ons onthullen komt.
Dat de wetten, het taalgebruik regelend, straffeloos verkracht en niet toegepast worden, is maar eerst begrijpelik wanneer men weet dat van op de ministerbank verkondigd werd dat ‘er geen Vlaams volk bestaat’, alleen dat het Vlaamse volk bij zulke miskenning en zulk 'n smaad, na de schoonste en beste zijner zonen geofferd te hebben voor België, verdraagt, rustig blijft en door zjn stilzwijgen deze woorden kracht bij zet, is onbegrijpbaar. Men zou dit ministerwoord haast geloven wanneer men wantoestanden als die waar dit boek zulk schel licht op werpt, bestaan ziet; waar, spijts het Koninklike woord, de studerende jeugd nog altijd op hare Vlaamse hogeschool... wacht... tot ze op 'n dag, het wachten moe en 't eisen tot andere maatregelen haar toevlucht zal nemen.
Het verweerschrift is stevig opgebouwd en z'n bijlagen en historiek der Vlaamse Hogeschool te Gent, maken het tot iets onmisbaars voor elk Vlaming.
H.