Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments

[fol. 142v]

De Tweede Algemeyne Sendtbrief des Apostels PETRI.

Inhoudt van desen Sendtbrief.

HOewel eertijts van den autheur ende autoriteyt deses Sendtbriefs by eenige is getwijffelt geweest, gelijck te sien is Euseb. Hist. lib. 3. cap. 22. nochtans alsoo het opschrift den name van Simeon Petrus draeght, ende den autheur verklaert Cap. 1. vers 18. dat hy een geweest is van de drie discipelen CHRISTI, die sijne heerlickheyt op den bergh gesien hebben, ende voornamelick dat de leere in desen Sendtbrief voorgestelt, met den voorgaenden Sendtbrief Petri, ende met de schriften der andere Apostelen teenemael over een komt, soo en is’ er geen oorsake om aen een van beyden te twijffelen: ende heeft de Christelicke Kercke desen brief oock voor een Goddelick schrift erkent. Den Apostel Petrus schrijft dan desen tweeden Sendtbrief aen deselve geloovige verstroyde Joden, aen welcke hy den eersten geschreven hadde, gelijck blijckt Cap. 3. vers 1. d’oorsake waerom hy desen tweeden noch aen haer schrijft, wijst hy aen Cap. 1. versen 12, 13, etc. Ende bestaet desen Sendtbrief voornamelick in drie deelen, na het getal der Capittelen. In ’t eerste, na het opschrift ende de groetenisse, verhaelt hy de genade ende geestelicke weldaden die Godt haer gedaen hadde tot harer saligheyt, ende vermaent haer daer inne meer ende meer toe te nemen, ende d’eene Christelicke deught te willen voegen by d’andere, om daer door van hare verkiesinge te meer versekert te worden, aenwijsende d’oorsake waerom hy dese vermaninge haer nochmaels doet, ende datse deselve behooren aen te nemen, dewijl hy selve CHRISTI heerlickheyt gesien heeft op den bergh, ende sijne leere oock met de leere der Heylige ende door Godts Geest gedrevene Propheten, over een komt, Cap. 1. In het tweede vermaent hy haer tot stantvastigheyt in de Christelicke leere, diese van d’Apostelen ontfangen hadden, om daer van niet verleyt te worden door de valsche leeraers die alreede opstonden, ende noch meer opstaen souden: aenwijsende het verderf daer in sy haer selven, ende de gene die haer laten verleyden, sekerlick sullen brengen: ende beschrijvende haer doen ende verkeerden wandel, op datse daer uyt te beter gekent ende gemijdet mochten worden, Cap. 2. In het derde waerschouwt hy haer voor de spotters ende Epicureen, die de toekomste CHRISTI ten oordeele, ende den ondergangh der werelt loochenen, tegen welcke hy bewijst de sekerheyt van dese toekomste CHRISTI, ende beschrijft hoedanigh ende hoe verschrickelick den ondergangh der werelt sal wesen. Ende besluyt eyndelick den brief met de getuygenisse Pauli, met een ernstigh verhael van de voornaemste vermaningen, ende met een lofsegginge tot CHRISTUM, Cap.3.