Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments

[fol. 136r]

De ¹ Algemeyne Sendtbrief ² des Apostels ³ JACOBI.

1 Dese ende de volgende Sendtbrieven worden van de oude Griecksche Leeraers genaemt Katholikai, Dat is, Algemeyne, om datse geschreven zijn, niet aen eenige particuliere Kercken, gelijck de Sendtbrieven aen de Romeynen, Corintheren, Epheseren, etc. noch aen particuliere persoonen, gelijck de Sendtbrieven aen Timotheum, aen Titum, ende aen Philemonem: maer in ’t gemeyn aen alle geloovigen, voornamelick Ioden. Hoewel dit geen plaetse en heeft in de tweede ende derde Sendtbrief Ioannis.

2 Eenige oude Griecksche Leeraers meynen dat dese Sendtbrief soude geschreven zijn, niet van den Apostel Iacobus, maer van eenen Iacobus toegenaemt Iustus ende oock Oblias, een van de seventigh discipelen Christi, die van de Apostelen tot een Opsiender der Kercke van Ierusalem soude gestelt zijn. Doch meest alle opschriften ende tijtelen van de Griecksche boecken, hebben den tijtel van Apostel: ende het en is niet wel waerschijnlick dat een discipel, daer de Apostelen noch leefden, ende dien sulcks eygentlick toequam, aen alle de Kercken soude geschreven hebben.

3 Alsoo daer onder de Apostelen twee Iacobi geweest zijn, Matth. 10.2, 3. een die een sone was van Zebedeus, ende een broeder Ioannis, Matth. 4.21. Marc. 1.19. die van Herodes is omgebracht, Actor. 12.2. Ende een die de sone was van Alpheus, een broeder Iose, Matth. 13.55. ende 27.56. ende Galat. 1. vers 19. die tot onderscheyt toegenaemt was de kleyne, Marc. 15.40. ende genaemt een broeder des Heeren, Galat. 1. vers 19. Dat is, neve, alsoo hy een sone was van Maria de suster van de moeder des Heeren, Marc. 15.40. ende 16.1. die in de Synode van Ierusalem voornamelick het woort voerde, Actor. 15.13. Een van beyden heeft desen Sendtbrief geschreven. Dat dit nu niet en is gedaen van den eersten, is waerschijnlick, om dat hy al vroegh, eer d’Apostelen begonnen te schrijven, omgebracht is geweest, siet d’aenteeckeninge op Actor. 12.2.

Inhoudt van desen Sendtbrief.

DEN Apostel Iacobus alsoo hy desen Sendtbrief geschreven heeft aen de geloovige verstroyde Joden, die de Christelicke Religie nu al geleert ende aengenomen hadden, en verhandelt hier niet soo seer de hooftstucken der Christelicker Leere, gelijck wel andere doen, maer overmits sommige onder haer door de sware vervolginge begonsten te verflaeuwen, ende oock eenige onder haer het Christen geloof niet recht en beleefden, soo is sijn voornaemste ooghmerck in desen Sendtbrief, eensdeels haer te vertroosten ende verstercken tegen de vervolgingen ende verdruckingen: ende eensdeels, haer te vermanen datse by de belijdenisse des geloofs moeten voegen een Godtsaligh ende Christelick leven. Tot welcken eynde hy, na het opschrift, eerstelick haer vermaent tot lijdtsaemheyt in het kruyce, ’t welck de belijdenisse des geloofs gemeynlick volght, ende leert wat vruchten daer uyt voort komen: dat de ware wijsheyt van Godt komt ende van hem moet gebeden worden. Dat wanneer yemant tot sonde versocht wort, sulcks van Godt niet en komt, maer van sijne eygene begeerlickheyt: dat men Godts woort niet alleen moet hooren, maer oock doen: ende waer in de ware religie bestaet, Capit. 1. Daer na vermaent hy dat men den persoon des rijcken niet en moet aensien tot verachtinge der armen: ende leert dat het geloove, waer door wy gerechtveerdight ende saligh worden, vergeselschapt moet zijn met goede wercken, ende daer door betoont een waer ende levendigh geloove te zijn, Capit. 2. Voorts in het bysonder bestraft hy de gene die lichtveerdelick andere willen leeren ende bestraffen: vermaent de tonge te bedwingen, aenwijsende het quaet ende recht gebruyck der selve. Ende leert dat de rechte wijsheyt bestaet in sachtmoedigheyt ende vreedsaemheyt, ende in het afleggen van nijdigheyt ende twist, Capit. 3. Daer by vermaent hy haer ernstelick te vlieden de quade begeerlickheden, aenwijsende de schadelicke vruchten der selve: haer te vernederen ende van herten te bekeeren, ende niet qualick van malkanderen te spreken. Bestraft oock de gene die in haer voornemen om yet te doen niet en sien op de voorsienigheyt Godts, Capit. 4. Eyndelick dreyght hy seer de rijcke die hare rijckdommen misbruycken ende de arme verongelijcken, ende vermaent de arme met vele redenen het ongelijck der rijcke lijdtsamelick te verdragen: maent af van lichtveerdigh eedtsweeren: leert den verdruckten ende krancken, wat sy tot haren troost moeten doen, ende hoe men sich moet dragen beyde in blijdtschap ende droefheyt: als oock tegen de gene die van de waerheyt afdwalen.