Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments

[fol. 125r]

De Sendtbrief des Apostels PAULI Aen TITUM.

Inhoudt van desen Sendtbrief.

TITUS van Griecksche ofte Heydensche ouders geboren, Galat. 2.3. bekeert zijnde tot het geloove, is een getrouw medegesel Pauli geweest in sijne reysen, ende gebruyckt tot den dienst des woorts, 2.Corinth. cap. 2. vers 12. ende 8.23. gesonden na Corinthen, om een aelmoesse te vergaderen voor de geloovige in Iudea, 2.Corinth. 7.14. ende 8.6, 16, 23. ende 12.18. na Dalmatien, 2.Timoth. 4.10. ende na het eylant Creta, om de Kercken aldaer te versorgen met getrouwe Leeraers, Cap. 1. vers 5. tot welcken eynde hy desen Sendtbrief aen hem schrijft, in welcken hy, na de gewoonlicke groete in de vier eerste versen begrepen, eerstelick aenwijst, hoedanigh de Leeraers ende Opsienders der Kercken moeten zijn, aengaende haer leven ende leere, ende wat gaven sy moeten hebben. Daer na alsoo in dat eylant vele quade lieden waren, ende vele verleyders, die eenige Ioodsche fabelen, ende het onderscheyt der spijsen dreven, soo vermaent hy die scherpelick te bestraffen ende den mont te stoppen, Cap. 1. Daer na vermaent hy Titum, alsoo vele de leere des Euangeliums misbruyckten tot ongebondenheyt, te leeren, soo in het gemeyn alle soorten van menschen, oude ende jonge, mannen ende vrouwen, ouders ende kinderen, als in het bysonder de geloovige dienstknechten, hoe datse haer behooren te dragen, ende dat hy selve haer met een goet exempel voor ga: leerende dat de leere des Euangeliums ende der genade ons door CHRISTUM geschiet, ons geopenbaert is, niet om ons oorsake te geven tot ongebondenheyt, maer om ons tot alle deughden te verwecken, Cap. 2. Ende overmits sommige oock de leere van de vryheydt, daer in ons CHRISTUS gestelt heeft, misbruyckten tot wederspannigheyt, soo vermaent hy hem in het derde Capittel, den geloovigen oock geduerighlick voor te houden, datse den Overheden souden gehoorsamen, ende haer geschicktelick dragen: tot dien eynde aenwijsende hoedanige wy voor onse bekeeringe waren, ende hoe ons CHRISTUS daer van verlost ende saligh gemaeckt heeft, niet na de verdiensten van onse wercken, maer uyt genade, doch tot dien eynde op dat wy goede wercken souden voorstaen. Vermaent hem oock te vlieden alle dwase vragen, twistingen, ende kettersche menschen. Ende hem eenige sijne bysondere saken bevelende, besluyt hy den Sendtbrief met de gewoonlicke groete.