Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments

[fol. 106r]

De Sendtbrief des Apostels PAULI Aen die van EPHESEN.

Inhoudt van desen Sendtbrief.

ALSOO den Apostel Paulus tot Ephesen, welcke de hooftstadt was van kleyn Asien, eerst hadde gepredickt, Actor. 18.19. ende daer na weder gekeert zijnde, drie jaren langh in deselve stadt ende daer ontrent het Euangelium bevestight ende verbreyt hadde, gelijck te sien is Actor. cap. 19. ende 20.31. ende in dien tijt een schoone gemeynte aldaer geplant hadde, welcker Leeraren ende Ouderlingen hy in sijne laetste reyse na Jerusalem by een geroepen, ende gewaerschouwt hadde voor de gene die verkeerde leeringen souden soecken in te voeren, om de discipelen CHRISTI achter haer te trecken, Actor. 20.29, etc. soo heeft hy daer na, tot Roomen gevangen zijnde, Ephes. 3.1. ende 6.20. noodigh geacht haer inde aengenomene waerheyt door desen brief te verstercken, insonderheyt tegen de sulcke die de genade IESU CHRISTI te kort deden. Hierom na de Apostolische groete, begrepen in de twee eerste verssen van het eerste Capittel, verhaelt hy met een seer verhevene wijse van schrijven alle de weldaden die de geloovige, volgens Godts eeuwigh voornemen in CHRISTO, oock in der tijt ontfangen hebben, tot het 15 vers van het selve Cap. ende doetter by in ’t overige deel des Capittels een ernstigh gebedt tot Godt, dat sy in de erkentenisse van dese soo groote genade, ende van de krachtige werckinge CHRISTI, nu in heerlickheyt ter rechter hant sijns Vaders geseten zijnde, meer ende meer mochten worden gesterckt. Hy stelt haer voorders in het tweede Capittel voor oogen den elendigen staet daer sy te voren als Heydenen in waren, buyten het verbont Godts, ende sonder hope der saligheyt, ende verklaert dat sy alleen door den doot CHRISTI daer van zijn verlost, ende alleen door het geloove in CHRISTUM, die den tusschenmuer der wet heeft wech genomen, nu mede-erfgenamen des verbonts zijn geworden. In het 3 Cap. verheft hy de verborgentheyt deser leere van de roepinge der Heydenen tot de gemeynschap CHRISTI, sonder aen de ceremonien verbonden te zijn: ende betuyght dat die van eeuwigheyt was verswegen, maer nu door de Propheten ende Apostelen soo naeckt geopenbaert, dat oock de Engelen in den hemel haer daer over verwonderen, tot het 14 vers toe, ende bidt daerom op een nieuw tot het eynde van ’t Capittel, dat sy met de kracht des Geests Godts mogen versterckt worden om dese genade CHRISTI meer ende meer in haer te gevoelen. In het 4 Cap. ende volgens stelt hy eenige gemeyne vermaningen tot eenen Christelicken wandel, ende voor al vermaent hy haer tot eenigheyt ende stantvastigheyt in dese leere. Om welcke eenigheyt, tegen alle dwalingen te bevorderen, CHRISTUS nu ten hemel gevaren zijnde, verscheyden ampten in sijne gemeynte heeft verordineert: ende dit doet hy tot het 17 vers toe. Daer na vermaent hy haer tot aflegginge des ouden mensches met alle sijne quade begeerten, ende aendoen des nieuwen mensches met alle sijne deughden, van daer voort tot het 22 vers van het 5 Cap. Van waer hy komt tot de bysondere plichten: ende eerst van vrouwe ende man inden houwelicken staet, dien hy verklaert met het exempel CHRISTI ende sijner gemeynte tot het eynde van ’t 5 Capittel: daer na van kinderen ende ouderen, mitsgaders van dienstknechten ende heeren, tot het 10 vers van ’t 6 Capittel, ende wapentse eyndelick met de gantsche wapen Godts, haer vermanende tot waken in den gebede, niet alleen voor haer selven, maer oock voor alle Heylige, ende bysonderlick voor hem in sijne banden, van welcke haer Tychicus, die desen brief bracht, naerder bescheet doen soude. Waer na hy den brief besluyt in de twee laetste verssen met eenen wensch van vrede ende genade, ende van geloove ende liefde.