| |
| |
| |
De Propheet troost de Ioden, die in het bouwen des tempels besigh waren, dat Godt de Heere haer rijckelick zegenen soude, ende dat hy sijne vervallene Kercke door Christum wederom opbouwen soude, vers 1, etc. daer na vermaent hyse tot Godtsaligheyt, 16. Met belofte, dat sy in plaetse van de vorige elenden, vreught hebben souden, 18. Eyndelick spreeckt hy van de beroepinge der Heydenen tot Christum, 20
| |
1
DAer na geschiedde het woort des HEEREN der heyrscharen [tot my] seggende:
| |
2
Alsoo seyt de HEERE der heyrscharen, Ick hebbe Ga naar margenoot1 ge-yvert Ga naar margenoot2 over Zion met eenen grooten yver: ja met groote grimmigheyt Ga naar margenoota hebbe ick over haer ge-yvert.
| |
3
Alsoo seyt de HEERE, Ick ben weder gekeert tot Zion, ende ick sal in’t midden van Ierusalem woonen: ende Ierusalem sal geheeten worden Ga naar margenoot3 eene stadt der waerheyt, ende de bergh des HEEREN der heyrscharen, een bergh der heyligheyt.
| |
4
Alsoo seyt de HEERE der heyrscharen, Ga naar margenoot4 Daer sullen noch oude mannen, ende oude vrouwen sitten op de straten van Ierusalem: ende yeder sal sijnen stock in sijne hant hebben, Ga naar margenoot5 van wegen de veelheyt der dagen.
| |
5
Ende de straten dier stadt sullen vervult worden met knechtkens, ende meyskens, spelende op Ga naar margenoot6 hare straten.
| |
6
Alsoo seyt de HEERE der heyrscharen, Om dat Ga naar margenoot7 het Ga naar margenoot8 wonderlick is in de oogen des overblijfsels deses volcks Ga naar margenoot9 in dese dagen, soude het [daerom] oock in mijne oogen wonderlick zijn? spreeckt de HEERE der heyrscharen.
| |
7
Alsoo seyt de HEERE der heyrscharen, Siet Ga naar margenoot10 ick sal mijn volck verlossen uyt den lande des opganghs, ende uyt den lande Ga naar margenoot11 des nederganghs der sonne.
| |
8
Ende ick salse herwaerts brengen, Ga naar margenoot12 dat sy in het midden van Ierusalem woonen sullen: ende sy sullen my tot een volck zijn, ende ick sal haer tot eenen Godt zijn, Ga naar margenoot13 in waerheyt ende in gerechtigheyt.
| |
9
Alsoo seyt de HEERE der heyrscharen, Ga naar margenoot14 Laet uwe handen sterck zijn, ghylieden die in dese dagen dese woorden gehoort hebt uyt den mont der Propheten, Ga naar margenoot15 die geweest zijn ten dage als de gront van het Huys des HEEREN der heyrscharen geleyt is, dat de tempel gebouwt soude worden.
| |
10
Want Ga naar margenoot16 voor die dagen Ga naar margenoot17 quam des menschen loon te niete, ende de loon Ga naar margenoot18 des [kolom] vees Ga naar margenoot19 en was geen: ende Ga naar margenoot20 de uytgaende ende de inkomende, en hadden geenen vrede Ga naar margenoot21 van wegen den vyant, want Ga naar margenoot22 ick sondt alle menschen, een yegelick tegen sijnen naesten.
| |
11
Maer Ga naar margenoot23 nu en sal ick aen ’t overblijfsel deses volcks niet wesen, Ga naar margenoot24 gelijck in de vorige dagen, spreeckt de HEERE der heyrscharen.
| |
12
Want Ga naar margenoot25 het zaet sal voorspoedigh zijn, de wijnstock sal sijne vrucht geven, ende de aerde sal haer inkomen geven, ende de hemelen sullen haren dauw geven: ende ick sal het overblijfsel deses volcks dit alles Ga naar margenoot26 doen erven.
| |
13
Ende het sal geschieden, gelijck als ghy, ô huys Iuda, ende ghy, ô huys Israëls, geweest zijt Ga naar margenoot27 een vloeck onder de Heydenen: alsoo sal ick u-lieden behoeden, ende Ga naar margenoot28 ghy sult een zegeninge wesen: en vreest niet, laet uwe handen sterck zijn.
| |
14
Want alsoo seyt de HEERE der heyrscharen, Ga naar margenoot29 Gelijck als ick gedacht hebbe Ga naar margenoot30 u-lieden Ga naar margenoot31 quaet te doen, doe my uwe vaders grootelicks vertoornden, seyt de HEERE der heyrscharen, ende het en heeft my niet berouwen:
| |
15
Alsoo dencke ick wederom in dese dagen goet te doen aen Ierusalem, ende aen den huyse Iuda: en vreest niet.
| |
16
Dit zijn de dingen die ghy doen sult, Ga naar margenootb Spreeckt de waerheyt een yegelick met sijnen naesten; oordeelt de waerheyt ende een oordeel des vredes Ga naar margenoot32 in uwe poorten.
| |
17
Ende Ga naar margenootc en denckt niet d’een des anderen quaet in u-lieder herte; ende Ga naar margenootd en hebbet eenen valschen eedt niet lief: want Ga naar margenoot33 alle dese zijn [dingen] die ick hate, spreeckt de HEERE.
| |
18
Wederom geschiedde het woort des HEEREN der heyrscharen, tot my, seggende:
| |
19
Alsoo seyt de HEERE der heyscharen, Ga naar margenoot34 Het vasten der vierde, ende Ga naar margenoot35 het vasten der vijfde, ende het vasten Ga naar margenoot36 der sevende, ende Ga naar margenoot37 het vasten der tiende [maent,] sal Ga naar margenoot38 den huyse Iuda Ga naar margenoot39 tot vreughde, ende tot blijdtschap, ende tot vrolicke hooghtijden wesen: hebt dan de waerheyt ende den vrede lief.
| |
20
Alsoo seyt de HEERE der heyscharen: Ga naar margenoot40 Noch sal het geschieden dat de volcken, ende de inwoonders van vele steden komen sullen:
| |
21
Ende de inwoonders der eene [stadt] sullen gaen tot [de inwoonders] der andere, seggende, Ga naar margenoot41 Laet ons vlijtigh henen gaen, om te smeecken het aengesichte des HEEREN, ende om den HEERE der heyrscharen te soecken: Ga naar margenoot42 ick sal oock henen gaen.
| |
22
Alsoo sullen vele volcken, ende Ga naar margenoot43 machtige Heydenen komen, om den HEERE der heyrscharen te Ierusalem te soecken, ende om ’t aengesichte des HEEREN te smeecken.
| |
23
Alsoo seyt de HEERE der heyrscharen, het sal in die dagen geschieden, dat Ga naar margenoot44 tien mannen uyt allerley tongen der Heydenen, grijpen sullen, ja Ga naar margenoot45 de slippe grijpen sullen van eenen Ioodschen man, seggende, Ga naar margenoot46 Wy sullen met u-lieden gaen, want wy hebben gehoort, [dat] Godt met u-lieden is.
|
-
margenoot1
- T.w. om Zion te verlossen van de schande ende schade die hare vyanden haer aengedaen hebben, Ick ben met grooten toorn ontsteken over de gene diese tyrannighlick vervolght ende benauwt hebben, T.w. de Babyloniers. Vergelijckt Iesa. 9.6. ende d’aenteeckeninge aldaer.
-
margenoot2
- D. over Ierusalem, gebouwt op den bergh Zions.
-
margenoot3
- D. een stadt in dewelcke de liefhebbers der waerheyt ende heyligheyt woonen sullen: Ende daer de waerheyt sal gepredickt ende aengenomen worden. Vergel. onder versen 8, 16. Zeph. c. 3. vers 13. 1.Timoth. 3. vers 15. Siet het contrarie Iesa. 1.21.
-
margenoot4
- D. ick sal de inwoonders van Ierusalem zegenen met eenen grooten ouderdom, ende met vele kinderen, vers 5. Desen zegen hebben na de letter genooten Zerubbabel, Iosua, Ezra, Nehemias, ende andere Godtsalige persoonen. Doch dese tijdelicke beloften ende zegeningen moeten insonderheyt op de geestelicke weldaden des Rijcks Christi geduydt worden, want de kinderen Godes sullen eeuwighlick in vreughde in het hemelsche Ierusalem leven.
-
margenoot8
- Of, onmogelick, als Genes. 18. vers 14. Wat by de menschen onmogelick is, dat is mogelick by Godt.
-
margenoot9
- D. te deser tijt, alsoo oock onder versen 9, 23.
-
margenoot10
- De sin is, Ick sal mijn volck versamelen, ende t’samen brengen, door de predicatie des Heyligen Euangelij, van alle hoecken ende kanten der gantscher werelt. Vergelijckt Matth. 8.11. ende Luce 13.29.
-
margenoot11
- Hebr. des inganghs, T.w. der sonne. Siet Psalm 19.6.
-
margenoot13
- D. ick sal haer sekerlick geven het gene ick haer belooft hebbe, ende ick salse rechtveerdigh maken door Iesum Christum. Vergelijckt Hose. 2. versen 18, 19.
-
margenoot14
- D. vaert dapper voort met den bouw des tempels, bezijden stellende uw’ eygen profijt, den quaden raet der te seer achterdachtige menschen, ofte de vreese der vyanden: hoort ende gehoorsaemt de woorden ende vermaningen der Propheten alleen, als daer zijn Haggai, ick Zacharia, ende andere. Siet Ezr. 5.1, 2.
-
margenoot15
- And. dat men van dien dagh aen, als de gront geleyt is aen ’t Huys des Heeren der heyrscharen, den tempel soude gebouwt hebben.
-
margenoot16
- T.w. in dewelcke nu niet voort gevaren en is met den bouw des tempels.
-
margenoot17
- Na de Hebreeusche letter, was de loon des menschen niet. De sin is, Gelijck ghylieden trage ende spaersaem waert in het opbouwen des tempels, alsoo was oock de Heere trage ende spaersaem in u-lieden sijnen zegen te geven, maer alle dingh was diere, ende ghy wiert van uwe vyanden jammerlick geplaeght: Ia ’t was al te vergeefs wat ghylieden by der hant naemt, Godt vervloeckte al uwen arbeyt. Siet Hagg. 1. versen 6, 10. ende 2.16, 17.
-
margenoot18
- Ofte, des diers, T.w. des lastdragenden vees ofte diers, als daer zijn peerden, kemels, ezels, ossen, etc. De menschen en verdienden geen gelt met deselve, daer en was niet te doen.
-
margenoot19
- D. al haren arbeyt was te vergeefs, het lant en droegh geen vruchten, of het schoon bearbeyt ende gebouwt wiert.
-
margenoot20
- Dat is, niemant mocht of konde met vrede uyt of in Ierusalem komen, de loopende ende stroopende soldaten, ja selfs eenige uwer vyanden, die u-lieden uwe welvaert misgunden, ende niet geern en sagen dat Ierusalem weder opgebouwt wiert, deden u-lieden allen hinder ende schade, waer sy konden ofte mochten. Vergelijckt hier mede de dreygementen Godes, Deut. 28. versen 16, 19. 2.Chron. 15.5.
-
margenoot21
- Of, van wegen de benauwinge. Het Hebreeusch woort beteeckent eenen vyant, ende eene vyantlicke benauwinge.
-
margenoot22
- De sin is, Ick beschickte door mijn rechtveerdigh oordeel, dat de menschen malkanderen vervolghden, ende verdorven: ja ick sondtse tegen malkanderen aen. De Heere gebruyckt dickwils quade instrumenten, om sijn goet voornemen uyt te voeren. Siet Ioël 2.25.
-
margenoot23
- T.w. nu ghy in den bouw mijnes tempels kloeckelick voort vaert, betoonende dat u mijnen Godtsdienst ter herten gaet, soo en sal ick my tegen d’overgeblevene soo strenge niet bewijsen.
-
margenoot24
- Te weten, doe de bouw des tempels stille bleef staen.
-
margenoot25
- Hebr. het sal zaet des vredes zijn, D. het sal wel gedijen, het sal in vrede gezaeyt worden, ende in vrede opwassen.
-
margenoot26
- D. laten genieten, te besitten geven, achtervolgens de belofte Godes, Deut. 28.8, 11, 12. Psalm 65. vers 10. ende 67.7. Ioël 2.22.
-
margenoot27
- D. met allerley vloeck, jammer, ende elende als overstelpt.
-
margenoot28
- D. ghy sult van my gezegent, ende met allerley goet begenadight worden. Siet Genes. 12.2. ende vergel. Hagg. 2. vers 20.
-
margenoot29
- Siet Ezech. 18. d’aenteeckeninge op versen 19, 20, etc.
-
margenoot30
- Die van het Ioodsche volck, soo den vaderen, als die noch uyt de gevangenisse overigh waren.
-
margenoot32
- D. in uwe publijcke t’samenkomsten ende gerechts-bancken, die men eertijts in de stadts-poorten pleeght te houden. siet Gen. 34. op vers 20. Deut. 22. vers 15.
-
margenoot33
- Ofte, alle dese zijn het die ick hate: Ende derhalven, wil de Heere seggen, behoordet ghylieden deselve oock te haten.
-
margenoot34
- Ingestelt ter gedachtenisse, dat de stadt is doorgebroken geworden. Ierem. 52.7.
-
margenoot37
- Ingestelt ter gedachtenisse dat Ierusalem is begonnen belegert te worden, Ier. 52.4. Siet oock 2.Reg. cap. 25.
-
margenoot39
- De sin is, Al het leet het welck ghylieden tot noch toe gehadt hebt, sal in vreught verandert worden: T.w. by soo verre ghy u tot den Heere bekeert, ende neerstigh zijt in het opbouwen mijnes Huys.
-
margenoot40
- Dit is een prophetie van de roepinge ende bekeeringe der Heydenen tot Christum. siet de vervullinge, Actor. 2.5, etc. ende 8.27. ende 10.1.
-
margenoot41
- And. laett ons gaen, laett ons gaen. Hebr. laet ons gaende gaen.
-
margenoot42
- Aldus sal d’een tot d’ander spreken. And. laett my oock henen gaen.
-
margenoot43
- Of, machtigh vele, D. sterck in getale, groote hoopen.
-
margenoot44
- D. vele, als Levit. 26.26. Hier mede wort te verstaen gegeven, dat de Heydenen in grooten getale, ende met grooten yver, haer sullen begeven tot de Christelicke Kercke, die eertijts alleen by de Ioden was. Vergelijckt Iesa. 2.3. Mich. 4.2.
-
margenoot45
- Ofte, zoom. Hebr. vleugel, T.w. vleugel ofte slippe des kleets.
|