Logo DBNL
Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (1657)

Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments

(1657)–Anoniem Statenbijbel–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende

Het xx. Capittel.

Sommige Oudtsten des volcks komen weder tot den Propheet, om Godt raet te vragen, vers 1. Godt laetse door den Propheet seggen, dat hy van haer niet gevraeght wil zijn, maer houdt haer voor sijne groote lanckmoedigheyt, ende de gedurige hartneckige afgoderijen harer voorvaderen, in Egypten, 5. in de woestijne, 13. ende in Canaan, 28. belooft nochtans sijn volck weder te vergaderen ende te herstellen door het Euangelium, 33. propheteerende wederom, onder den naem van het zuyderwoudt, de verstooringe van Ierusalem, ende Iuda, 46. de Propheet klaeght over de bespottinge sijner lantslieden, 49.

1

ENde het geschiedde in ’t 1 sevende jaer, inde 2 vijfde [maent,] op den tienden der selver maent, datter mannen uyt de 3 Oudtsten Israëls quamen om den HEERE 4 te a vragen: ende sy saten neder voor mijn aengesichte.

2

Doe geschiedde des HEEREN woort tot my, seggende:

3

Menschen kint, spreeckt tot de Oudtsten Israëls, ende seght tot hen; Alsoo seyt de Heere HEERE, Komet ghy om my te vragen? 5 [soo waerachtigh als] ick leve, soo ick van u gevraeght worde, spreeckt de Heere HEERE!

4

Soudt ghyse b 6 recht geven, 7 soudt ghyse recht geven, ô menschen kint? maeckt hen de 8 grouwelen harer vaderen bekent.

5

Ende seght tot hen, Alsoo seyt de Heere HEERE; Ten dage als ick Israël 9 verkoos, c soo 10 hief ick mijne hant op tot het 11 zaet van ’t huys Iacobs, ende maeckte my selven hen in Egyptenlant d 12 bekent, ja ick hief mijne hant tot hen op, seggende; Ick ben de HEERE uwe Godt.

6

Ten selven dage hief ick mijne hant tot hen op, dat ickse uyt Egyptenlant uytvoeren soude, in een lant, dat ick voor hen uytgespeurt hadde, 13 vloeijende van melck, ende honigh, 14 het welck de cieraet is van alle landen.

7

Ende ick seyde tot hen, Een yeder werpe 15 de verfoeyselen sijner oogen wech, ende en 16 verontreyniget u-lieden niet met 17 de dreckgoden van Egypten: Ick de HEERE ben uwe Godt.

8

Maer sy waren wederspannigh tegen my, ende en wilden na my niet hooren: 18 niemant en wierp de verfoeyselen sijner oogen wech, noch en verliet de dreckgoden van Egypten niet: daerom seyde ick, dat ick 19 mijne grimmigheyt over hen uytgieten soude, om 20 mijnen toorn tegen hen te volbrengen in ’t midden van Egyptenlant.

9

Doch ick 21 dede het 22 om mijnes naems wille, op dat hy niet 23 ontheylight en wierde voor de oogen der Heydenen, in welcker midden sy waren: aen 24 welcken ick my, voor 25 der selver oogen, bekent gemaeckt hebbe, om haer uyt Egyptenlant uyt te voeren.

10

Ende ick voerdese uyt e Egyptenlant, ende brachtse inde 26 woestijne:

11

27 Daer gaf ick hen mijne insettingen, ende maeckte hen mijne rechten bekent: f 28 dewelcke soose een mensche doet, sal door deselve leven.

12

Daer toe oock gaf ick hen mijne g 29 Sabbathen, om een 30 teecken te zijn tusschen my, ende tusschen hen, op datse souden weten, dat ick de HEERE ben, 31 diese heylige.

13

Maer ’t huys Israëls wiert wederspannigh tegen my inde woestijne; sy en wandelden in mijne insettingen niet, ende verwierpen mijne rechten, dewelcke soose een mensche doet, sal door deselve leven: ende sy h 32 ontheylighden mijne Sabbathen seer, dat ick seyde, mijne grimmigheyt te sullen uytgieten over hen in de woestijne, om hen te verdoen.

14

Maer ick 33 dede het om mijnes naems wille, op dat die niet ontheylight en wierde, voor de oogen van die Heydenen, voor welcker oogen ick hen 34 uytvoerde;

15

Evenwel 35 hief ick oock mijne hant op tot hen inde woestijne: dat ickse niet en soude brengen in ’t lant dat ick [hen] gegeven hadde, 36 vloeijende van melck, ende honigh, ’t welck de cieraet is van alle landen:

16

Daerom datse mijne rechten verwierpen, 37 ende in mijne insettingen niet en wandelden, ende mijne Sabbathen ontheylighden: want haer herte 38 wandelde hare dreckgoden na.

17

Doch mijne ooge verschoondese, dat ickse niet en verdorf, ende geene 39 voleyndinge met hen en maeckte inde woestijne.

18

Maer ick seyde 40 tot hare kinderen in de woestijne: 41 En wandelet niet in de insettingen uwer vaderen, ende en onderhoudet 42 hare rechten niet, ende en 43 verontreyniget u niet met hare dreckgoden.

19

Ick ben de HEERE uwe Godt, 44 wandelet in mijne insettingen, ende onderhoudet mijne rechten, ende doet deselve.

20

Ende 45 heyliget mijne Sabbathen: ende sy sullen tot een 46 teecken zijn tusschen my, ende tusschen u-lieden, op dat ghy wetet, dat ick de HEERE uwe Godt ben.

21

Maer die kinderen waren [oock] wederspannigh tegen my; sy en wandelden niet in mijne insettingen, ende mijne rechten en namense niet waer, om die te doen; dewelcke, soose een mensche doet, sal door deselve leven: sy ontheylighden mijne Sabbathen; dat 47 ick seyde 48 mijne grimmigheyt te sullen uytgieten over hen, 49 volbrengende mijnen toorn tegen hen in de woestijne.

22

Doch 50 ick keerde mijne hant af, ende 51 dede ’t om mijnes naems wille, op dat hy voor de oogen der Heydenen niet en soude 52 ontheylight worden, voor welcker oogen ick hen uytgevoert hadde.

23

Ick 53 hief oock mijne hant tot hen op inde woestijne, dat ickse verspreyden soude onder de Heydenen, ende hen verstroijen in de landen. [kolom]

24

Om datse mijne rechten niet gedaen en hadden, maer mijne insettingen verworpen, ende mijne Sabbathen ontheyliget hadden: ende 54 hare oogen achter de dreckgoden harer vaderen waren.

25

Daerom gaf ick hen oock 55 besluytingen, die 56 niet goet en waren; ende rechten 57 daer by sy niet leven en souden.

26

Ende ick 58 verontreynighde haer in hare giften, om dat sy 59 [door het ivyer] deden doorgaen 60 al dat de baermoeder opent: op 61 dat ickse verwoesten soude, ten eynde datse souden weten dat ick de HEERE ben.

27

Daerom, menschen kint, spreeckt tot het huys Israëls, ende seght tot hen, Alsoo seyt de Heere HEERE, Hier mede noch hebben my uwe vaderen gesmadet, datse 62 door overtredinge tegen my overtreden hebben.

28

63 Als ick hen 64 in het lant gebracht hadde, over het welcke ick mijne hant opgeheven hadde, om het selve hen te geven, soo sagen sy na allen hoogen heuvel, ende alle 65 dicht geboomte, ende offerden daer hare offeren, ende gaven daer hare 66 tergende offerhanden, ende daer setteden sy haren lieflicken reuck, ende daer 67 offerden sy hare dranck-offeren.

29

Ende ick seyde tot hen, Wat is die 68 hooghte, daer henen ghy gaet? nochtans is de name daer van genaemt, Hooghte, tot op desen dagh toe.

30

Daerom seght tot den huyse Israëls; Alsoo seyt de Heere HEERE, 69 Zijt ghy 70 verontreynight geworden 71 in den wegh uwer vaderen, ende 72 hoereert ghy achter hare verfoeyselen?

31

73 Ia met het offeren uwer gaven, met uwe kinderen door het vyer te doen doorgaen, zijt ghy verontreynight aen alle uwe dreckgoden tot op desen dagh toe: ende soude ick van u gevraeght worden, ô huys Israëls? [Soo waerachtigh als] ick leve, spreeckt de Heere HEERE, soo ick van u gevraeght 74 worde!

32

Daerom, dat 75 in uwen geest opgeklommen is, 76 sal geensins geschieden, dat ghy seght, Wy sullen als de Heydenen, ende als de geslachten der landen zijn, dienende 77 hout, ende steen.

33

[Soo waerachtigh als] ick leve, spreeckt de Heere HEERE: Soo ick niet met eene 78 stercke hant, ende 79 uytgestreckten arm, ende met eene 80 uytgegotene grimmigheyt 81 over u sal regeeren!

34

Want ick sal u 82 uyt de volckeren

voeren, ende u vergaderen uyt de landen, daer in ghy verstroijet zijt, door eene stercke hant, ende door eenen uytgestreckten arm, ende door eene uytgegotene grimmigheyt.

35

Daer toe sal ick u brengen 83 in de woestijne der volckeren: ende ick sal met u aldaer 84 rechten 85 aengesichte aen aengesichte;

36

Gelijck als ick gerecht hebbe met uwe vaderen inde woestijne van Egyptenlant; alsoo sal ick met u rechten, spreeckt de Heere HEERE.

37

Ende ick sal u-lieden 86 onder de roede doen door gaen: ende ick sal 87 u brengen 88 onder den bandt des verbonts.

38

Daer toe sal ick 89 die rebel zijn, ende die tegen my overtreden, uyt u-lieden 90 uytsuyveren: ick salse 91 uyt het lant harer vreemdelinghschappen 92 uytvoeren, ende sy en sullen 93 in ’t lantschap Israëls 94 niet [weder] komen, ende ghy sullet weten, dat ick de HEERE ben.

39

Ende ghylieden, ô huys Israëls, alsoo seyt de Heere HEERE, 95 Gaet henen, dienet een yeder sijne dreckgoden, oock 96 hier na, dewijle ghylieden na my niet en hooret: doch en ontheyliget niet meer 97 mijnen heyligen naem, met 98 uwe giften, ende met uwe dreckgoden.

40

Want 99 op mijnen heyligen bergh, op den hoogen bergh Israëls, spreeckt de Heere HEERE, daer sal my 100 het gantsche huys Israëls in den lande dienen, sy alle: daer sal ick welgevallen 1 aen hen nemen, ende daer sal ick uwe 2 hef-offeren eyschen, ende de eerstelingen uwer heffingen met alle uwe 3 geheylighde dingen.

41

Ick sal een welgevallen aen u-lieden nemen 4 om den lieflicken reuck, wanneer ick u van de volckeren uytvoeren, ende u vergaderen sal uyt de landen, in dewelcke ghy sult verstroijet zijn, ende ick sal in u 5 geheylight worden voor de oogen der Heydenen.

42

Ende ghy sullet weten dat ick de HEERE ben, als ick u in het lantschap Israëls gebracht sal hebben: in het lant daer over ick mijne hant opgeheven hebbe, om het selve uwen vaderen te geven.

43

Daer 6 sult ghy dan gedencken aen uwe wegen, ende aen alle uwe handelingen, daer mede ghy u 7 verontreynight hebt, ende ghy sult van u selven eene 8 walginge hebben over alle uwe boosheden die ghy gedaen hebt.

44

Soo sult ghy weten, dat ick de HEERE ben, als ick met u gedaen sal hebben, 9 om mijns naems wille, niet na uwe boose wegen, nochte na uwe verdorvene handelingen, ô huys Israëls, spreeckt de Heere HEERE.

45

Voorder geschiedde des HEEREN woort tot my, seggende:

46

Menschen kint, 10 set u aengesichte 11 na den wegh van ’t Zuyden, ende 12 drupt [kolom] tegen ’t Zuyden: ende propheteert tegen het 13 woudt van het velt [in ’t] Zuyden.

47

Ende seght tot het 14 zuyderwoudt; Hoort des HEEREN woort, Alsoo seyt de Heere HEERE, Siet ick sal 15 een vyer in u aensteken, het welck in u 16 allen k groenen boom, ende allen dorren boom verteeren sal: 17 de vlammende vlamme en sal niet uytgebluscht worden, maer daer door sullen verbrant worden 18 alle aengesichten van het Zuyden tot het Noorden toe.

48

Ende alle 19 vleesch sal sien, dat ick de HEERE dat aengesteken hebbe; het en sal niet uytgebluscht worden.

49

Ende ick seyde, Ach Heere HEERE! 20 sy seggen van my: Is hy niet een verdichter van 21 gelijckenissen?


Vorige Volgende