| |
| |
| |
De Overste ende alle trotze onder den volcke, straffen Ieremia over sijne Prophetie, van leugen, trecken na Egypten, ende voeren hem ende Baruch mede derwaerts, versen 1, 2, etc. Ieremia propheteert te Thachpanhes, met een Godtlick teecken, de verwoestinge van Egypten door Nebucadrezar, 8.
| |
1
ENde het geschiedde als Ieremia ge-eyndight hadde tot den gantschen volcke te spreken alle de woorden des HEEREN hares Godts, [met] dewelcke hem de HEERE haer Godt tot hen gesonden hadde; [te weten] alle 1 die woorden:
| |
2
Soo sprack Azaria de sone van Hosaja ende Iohanan de sone van Kareah, ende alle de trotze mannen, 2 seggende tot Ieremia: Ghy spreeckt leugen; de HEERE, onse Godt, en heeft u niet gesonden, om te seggen; Ghylieden en sult niet gaen in Egypten, om aldaer als vreemdelingen te verkeeren.
| |
3
Maer Baruch, de sone van Nerija, hitst u tegen ons op, op dat hy ons over geve in de hant der Chaldeen, datse ons dooden, ende ons gevangelick [na] Babel wech voeren;
| |
4
Alsoo en gehoorsaemde Iohanan, de sone van Kareah, noch alle d’Overste der heyren, noch al het volck, der stemme des HEEREN niet: om in den lande Iuda te blijven.
| |
5
Maer Iohanan de sone van Kareah, ende alle de Overste der heyren, namen het gantsche overblijfsel van Iuda, die van alle de Heydenen, daer sy waren henen gedreven, weder gekeert waren, om in den lande Iuda te woonen;
| |
6
De mannen, ende de wijven, ende de kinderkens, ende des Koninghs 3 dochteren, ende alle 4 ziele die Nebuzaradan, de Overste der Trauwanten, by Gedalia den sone Ahikams, des soons Saphans gelaten hadde; oock den Propheet Ieremia, ende Baruch den sone van Nerija:
| |
7
Ende sy togen in Egyptenlant: want sy en waren der stemme des HEEREN niet gehoorsaem: ende sy quamen tot 5 Thachpanhes.
| |
8
Doe geschiedde des HEEREN woort tot Ieremia te Thachpanhes, seggende:
| |
9
Neemt groote steenen in uwe hant, ende verberghtse in de kley in den 6 tichel-oven, die by de 7 deure van 8 Pharaos huys te Thachpanhes is; voor de oogen der Ioodsche mannen.
| |
10
Ende seght tot hen, Soo seyt de HEERE der heyrscharen de Godt Israëls; Siet ick sal henen senden, ende Nebucadrezar, den Koningh van Babel, a mijnen 9 knecht, 10 halen, ende ick sal sijnen throon setten boven op dese steenen, die 11 ick verborgen hebbe: ende hy sal sijne 12 schoone tente daer over spannen.
| |
11
Ende hy sal komen ende Egyptenlant 13 slaen: b wie 14 ter doot, ter doot; ende wie ter gevangenisse, ter gevangenisse; ende wie ten sweerde, ten sweerde.
| |
12
Ende ick sal een 15 vyer aensteken in de 16 huysen der goden van Egypten, ende hy salse 17 verbranden, ende gevangelick wech voeren: ende hy sal 18 Egyptenlant aentrecken, gelijck als een herder sijn kleet aentreckt, ende hy sal van daer uyttrecken in vrede.
| |
13
Ende hy sal de 19 opgerichte beelden van 20 Beth-Semes, 21 welck in Egyptenlant is, verbreken: ende hy sal de huysen der goden van Egypten met vyer verbranden.
|
-
1
- In ’t voorgaende Cap. verhaelt.
-
2
- In het getal van velen.
-
4
- D. menschen, persoonen. siet Gen. 12. op vers 5.
-
5
- Siet boven 2. op vers 16. Dese plaetse wort gehouden voor deselve stadt, die by de Heydensche schrijvers genoemt is Daphne.
-
6
- Ofte, tichelrije, tichelhuys.
-
8
- Siet Genes. 12. op vers 15. dese schijnt geweest te zijn Pharao Hophra, als ond. cap. 44. vers 30.
-
a
- Ierem. 25.9. ende 27.6.
-
9
- Siet boven 25. op vers 9.
-
10
- Hebr. nemen. siet bov. 37. op vers 17.
-
11
- Door den dienst van mijnen knecht Ieremia.
-
12
- Of, Konincklicke tente, pavillioen. ’t Hebr. woort wort alleenlick hier gevonden, ende schijnt den naem te hebben van sonderlinge schoonheyt.
-
13
- Als onder c. 46. vers 13, etc.
-
b
- Ierem. 15.2. Zachar. 11.9.
-
14
- Verstaet, gestelt ende verordineert is. siet bov. 15.2, 3.
-
15
- D. verwoestinge, verstooringe aenrechten. Vergel. boven cap. 15. vers 14.
-
16
- D. afgodische tempelen.
-
17
- Nebucadrezar sal de afgoden der Egyptenaren ende hare huysen of tempelen verbranden, ende d’Egyptenaers gevangelick wech voeren.
-
18
- D. den rijckdom ende roof van Egypten tot sijn gerijf ende voordeel tot ende met sich nemen, soo licht, soetjens, ende gemackelick, als een herder sijnen herders rock aentreckt, om sich daer mede te bedecken, ende te bewinden tegen de koude: Hy sal geladen, bedeckt ende als rontom bewonden zijn met den roof.
-
19
- Als 1.Reg. 14. vers 23.
-
20
- D. der sonnen-huys, genoemt by de Heydensche schrijvers, Heliopolis, D. sonnen-stadt, alwaer men grouwelicke afgoderije bedreef. Dese stadt meynt men dat by den Hebreen oock On genoemt zy, Genes. 41.45, 50.
-
21
- Een ander Beth-semes was’er in Israël aen der Philistijnen grenzen, 1.Sam. 6.12.
|