Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (1657)

Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments

(1657)–Anoniem Statenbijbel– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Vorige Volgende



Het xxxvj. Capittel.
Sanherib valt in Iuda, vers 1. sendt Rabsake, die den Koningh Hizkia ende het volck door godtslasterlicke redenen tot wantrouwen op Godt, ende afval tot Sanherib, soeckt te bewegen, 2. etc. vergel. 2.Reg. 18. van het 13. vers af, ende 2.Chron. cap. 32. vers 1, etc.
1 Ga naar margenoot1 ENde het geschiedde in den veertienden jare des Koninghs Hizkia, dat Sanherib de Koningh van Assyrien optoogh tegen alle vaste steden Iuda, ende Ga naar margenoot2 namse in.
2 Ende de Koningh van Assyrien sondt Rabsake van Ga naar margenoot3 Lachis na Ierusalem tot den Koningh Hizkia met een swaer heyr, ende hy stont Ga naar margenoot4 aen den watergangh des oppersten vyvers, Ga naar margenoot5 aen den hoogen wegh van het velt des vollers.
3 Doe gingh tot hem uyt Eliakim de sone van Hilkia de Hofmeester, ende Sebna Ga naar margenoot6 de Schrijver, ende Ioah de sone Asaphs, de Kancelier.
4 Ende Rabsake seyde tot hen, Seght nu tot Hizkia, Soo seyt de groote Koningh, de Koningh van Assyrien, Wat vertrouwen is dit daer mede ghy vertrouwt?
5 Ick mochte seggen (doch het is een woort der lippen) daer is raet ende macht tot de oorloge: op wien vertrouwt ghy nu, dat ghy tegen my rebelleert?
6 Siet, Ga naar margenoot7 ghy vertrouwt op dien Ga naar margenoota gebrokenen rietstaf, op Egypten, op den welcken soo yemant leunt, soo sal hy in sijne hant gaen, ende die doorbooren: alsoo is Pharao de Koningh van Egypten, allen den genen die op hem vertrouwen.
7 Maer soo ghy tot my seght, Wy vertrouwen op den HEERE onsen Godt: is hy die niet, wiens hooghten ende wiens altaren Hizkia wech genomen heeft, ende Ga naar margenoot8 tot Iuda ende tot Ierusalem geseyt heeft, Voor desen altaer sult ghy u Ga naar margenoot9 neder buygen?
8 Nu dan, Ga naar margenoot10 weddet doch met mijnen heere den Koningh van Assyrien, ende ick sal u twee duysent peerden geven, soo ghy voor u de ruyters daer op sult konnen geven.
9 Hoe soudt ghy dan het aengesichte eenes eenigen Vorsten, van de geringhste knechten mijnes heeren, afkeeren? maer ghy vertrouwt op Egypten, om de wagenen, ende om de ruyteren.
10 Ende nu, ben ick Ga naar margenoot11 sonder den HEERE opgetogen tegen dit lant, om dat te verderven? de HEERE Ga naar margenoot12 heeft tot my geseyt, Treckt op tegen dat lant, ende verderft het.
11 Doe seyde Eliakim, ende Sebna, ende Ioah, tot Rabsake, Ga naar margenoot13 Spreeckt doch tot uwe knechten op Syrisch, want Ga naar margenoot14 wy verstaen ’t [wel:] ende en spreeckt niet met ons op Ioodsch voor de ooren des volcks, dat op den muer is.
12 Maer Rabsake seyde, Heeft mijn heere my tot uwen heere, ende tot u gesonden, om dese woorden te spreken? is ’t niet tot de mannen die op den muer sitten, Ga naar margenoot15 datse met u-lieden haren dreck eten, ende hare pisse drincken sullen?[kolom]
13 Alsoo stont Rabsake, ende riep Ga naar margenoot16 met luyder stemme op Ioodsch, ende seyde: Hoort de woorden des grooten Koninghs, des Koninghs van Assyrien,
14 Alsoo seyt de Koningh, Dat Hizkia u niet en bedriege, want hy en sal u niet konnen redden.
15 Daer toe, dat Hizkia u niet en doe vertrouwen op den HEERE, seggende, Ga naar margenoot17 De HEERE sal ons sekerlick redden, dese stadt en sal niet in de hant des Koninghs van Assyrien gegeven worden.
16 En hoort na Hizkia niet, want alsoo seyt de Koningh van Assyrien, Handelt met my Ga naar margenoot18 door een geschenck, Ga naar margenoot19 ende komt tot my uyt, ende etet een yeder [van] sijnen wijnstock, ende een yeder [van] sijnen vijgeboom, ende drinckt een yeder het water sijnes bornputs.
17 Tot dat ick kome, ende Ga naar margenoot20 hale u in een lant, Ga naar margenoot21 als u-lieder lant is, een lant van koorn ende van most, een lant van broot, ende van wijngaerden.
18 Dat Hizkia u-lieden niet en verleyde, seggende, De HEERE sal ons redden: hebben de goden der volckeren een yeder sijn lant gereddet uyt de hant des Koninghs van Assyrien?
19 Waer zijn de goden van Ga naar margenoot22 Hamath ende Arpad? waer zijn de goden van Sepharvaim? hebben sy oock Ga naar margenoot23 Samaria van mijner hant gereddet?
20 Welcke zijnse onder alle de goden deser landen, die haer lant uyt mijne hant gereddet hebben? dat de HEERE Ierusalem uyt mijne hant redden soude?
21 Doch Ga naar margenoot24 sy swegen stille, ende en antwoordden hem niet een woort, want het gebodt des Koninghs was, seggende, Ghy en sult hem niet antwoorden.
22 Doe quam Eliakim de sone van Hilkia, de Hofmeester, ende Sebna de Schrijver, ende Ioah de sone Asaphs, de Kancelier, tot Hizkia Ga naar margenoot25 met gescheurde kleederen, ende sy gaven hem de woorden van Rabsake te kennen.	margenoot1 Dit xxxvj. Cap. als oock de dry naestvolgende, zijn van den Propheet hier in gevoeght, niet alleen om den voorgaenden Capittelen licht te geven, maer oock om aenleydinge daer uyt te scheppen om te spreken van ’t Rijcke Christi, daer van in de voorgaende Capittelen met verbloemde woorden gesproken is: Ende dit alles by occasie van de heerlickheyt des Koninghs Hizkia, die in velen dingen een voorbeelt des Koninckrijcks Christi geweest is. margenoot2 T.w. eenige der selver. margenoot3 Een stadt in de stamme Iuda gelegen, dewelcke de Koningh van Assyrien te dier tijt belegert hadde. Vergel. 2.Chro. cap. 32. vers 9. ende Iesa. 37.8. margenoot4 Siet 2.Reg. 18. vers 17. ende Ies. 7. op vers 3. margenoot5 Of, aen de strate van des vollers velt. siet 2.Reg. 18.17. margenoot6 Siet d’aenteeck. 1.Reg. 4. op vers 3. margenoot7 Rabsake doet den Koning Hizkia groot ongelijck, als hy aldus van hem oordeelt ende spreeckt: want hy betrouwde op den Heere. margenoota Ezech. 29.6, 7. margenoot8 D. tot de inwoonders van Iuda ende Ierusalem. margenoot9 T.w. om te aenbidden. margenoot10 Ofte, stelt borge. And. verpandet u mijnen heere, of, sett u selven mijnen heere te pande, als Neh. 5.3. T.w. dat ghy u onder sijne heerschappije sult begeven, indien ghy niet en vermeught soo veel ruyteren op te brengen, als ick u peerden leveren sal. margenoot11 D. sonder ’t bevel des Heeren. margenoot12 Siet 2.Reg. 18. op vers 25. margenoot13 Dit begeeren sy, vreesende dat Rabsake door sijne redenen eenige onder het volck tot oproer hadde mogen verwecken. margenoot14 Hebr. wy hooren het, als bov. 33.19. margenoot15 D. om hen aen te seggen, dat sy tot dien uytersten noot sullen gebracht worden, als Sanherib de stadt van Ierusalem belegeren sal, dat sy genootsaeckt sullen wesen haren eygenen dreck te eten, etc. siet 2.Reg. c. 18. de aent. op vers 27. margenoot16 Hebr. met grooter stemme. margenoot17 Hebr. reddende sal de Heere ons redden. margenoot18 Hebr. door een zegeninge, D. geschenck. siet 2.Reg. cap. 18. op vers 31. margenoot19 De sin is, Op dese conditie sal ick u-lieden toelaten dat ghy uyt komt. margenoot20 Hebr. neme. siet Gen. 12.15. Ier. 37. vers 17. met de aent. margenoot21 Dat is, dat soo vruchtbaer is, etc. margenoot22 Siet van dese stadt Num. 13.21. margenoot23 Siet van dese stadt 1.Reg. 16.24. margenoot24 T.w. de mannen die Hizkia gedeputeert hadde, ende het volck. siet 2.Reg. 18. vers 36. margenoot25 Die sy selfs gescheurt hadden tot een teecken van verslagentheyt ende verbaestheyt, oock tot een teken van droefenisse, van wegen de godtslasterlicke woorden die Rabsake gesproken hadde. Aengaende dese maniere van kleederen te scheuren, siet Gen. cap. 37. vers 29.

Vorige Volgende