Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments

Psalm Cxx.

Een gebedt tegen de quade tongen, of valsche lasteraers: mitsgaders een klaghte des Psalmists, dat hy nootsakelick met de boose menschen moest ommegaen.

1

EEn Liedt ¹ Hammaaloth. Ick hebbe tot den HEERE geroepen in mijne benauwtheyt, ende ² hy heeft my verhoort.

1 Dat is, der opstijginge, ofte, der trappen. Waer van desen Psalm, ende veertien navolgende desen naem hebben, daer van is verscheyden gevoelen. Sommige meynen datse alsoo genoemt wierden om datse gesongen wierden van de Leviten staende op sekere trappen. Andere anders.

2 D. hy heeft my verlost.

2

^a O HEERE, reddet ³ mijne ziele van de valsche lippe: van de bedrieghlicke tonge.

a 1.Sam. 24.10. ende 26.19.

3 D. my, of, verlost mijne ziele, D. mijn leven, te weten, dat het my niet benomen en worde.

3

⁴ Wat sal u de bedrieghlicke tonge geven? of wat salse u toevoegen?

4 Hy keert hem tot de leugensprekers, ende hy spreeckt elck een der selver hooft voor hooft aen, haer verwijtende hare boosheyt. Anders, wat sal hy u geven, ô bedrieghlicke tonge? Hy, te weten, Godt.

4

^{b 5} Scherpe pijlen eenes machtigen: mitsgaders ⁶ gloeijende ⁷ jeneverkolen.

b Psalm 11.2. ende 59.8.

5 D. pijlen die van een sterck man geschoten worden. Der quader tongen quade ende lasterlicke woorden, worden oock pijlen genoemt, Psalm 64. vers 4. ende Proverb. 25.18.

6 Die namelick haest aen brant komen, seer hittigen brant geven, ende de hitte lange behouden.

7 Siet 1.Reg. 19.4.

5

O wee my, dat ick een vreemdelingh ben ⁸ [in] Mesech: dat ick in de tenten ⁹ Kedars woone.

8 D. onder een onheyligh ende godtloos volck, gelijck de nakomelingen van Mesech ende Kedar waren. Siet Genes. 10.2. ende 25.13.

9 Kedar is geweest de sone Ismaëls, Genes. 25.13. wiens kinderen in ’t steenachtige Arabien woonden, ende haer in tenten onthielden, Iesa. 21.13, 17.

6

¹⁰ Mijne ziele heeft lange gewoont ¹¹ by de gene die den vrede haten.

10 Anders, mijne ziele, (dat is, ick) heeft voor haer lange gewoont: Ende, voor haer, ofte, voor sich, D. na haer duncken, als Psalm 123.4.

11 Met dese woorden geeft de Psalmist te kennen, wie hy door die van Mesech ende Kedar verstaet.

7

¹² Ick ben vreedsaem: maer ¹³ als ick spreke, sy zijn aen d’oorloge.

12 Hebr. Ick ben vrede. Siet een gelijcke maniere van spreken Psalm 109. vers 4. ende siet de aenteeckeninge aldaer, als oock op 2.Sam. 17.3.

13 D. als ick spreke of vermane van vrede, soo vallen sy stracks aen ’t oorlogen. Ofte, sy en mogen my niet hooren spreken.