Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments

Psalm xxxix.

David voorgenomen hebbende sich met wercken ofte woorden niet te vergrijpen, over der godtloosen voorspoet, ofte sijne elende, bekent nochtans in menschelicke swackheyt vervallen te zijn. doch sich beter bedenckende, ende de nietigheyt des menschen, ende sijns levens, betrachtende, stelt sijne hope in Godt, dien hy bidt om vergevinge sijner sonden, ende genade in sijn vreemdelinghschap, ende lijden.

1

EEn Psalm Davids: voor den ¹ Oppersanghmeester, voor ² Ieduthun.

1 Siet Psalm 4. op vers 1.

2 Van desen siet 1.Chron. capit. 16. versen 41, 42. ende 25. versen 1, 3.

2

Ick seyde; Ick sal ³ mijne wegen bewaren, dat ick niet en sondige met mijne tonge, ick sal mijnen mont met eenen ⁴ breydel bewaren; terwijlen de godtloose noch tegen over my is.

3 D. ick sal neerstighlick ende scherpelick op mijn doen letten. siet 1.Reg. 2. op vers 4.

4 Ofte, muylkorf, muylbandt. Eene gelijckenisse genomen van de beesten, die men den mont besluyt, op datse niet en bijten ofte eten: ’t Hebreeusch woort komt van een woort, dat van het muylbanden der ossen gebruyckt wort, Deut. c. 25. vers 4. Hy wil seggen, dat hy sich teenemael wilde bedwingen, om niet tegen Godt uyt onverduldigheyt te murmureeren, ofte yets onbetaemlicks van sijne vyanden te spreken, soo lange ’t Gode geliefde, dat sy aldus op hem loerden, ende in voorspoet voor sijne oogen ende rontomme hem sweefden.

3

Ick was verstomt [door] stilswijgen, ick sweegh van ’t ⁵ goede; maer mijne smerte wert ⁶ verswaert.

5 Daer ick goede redenen hadde, om mijne onschult ende de gerechtigheyt mijner sake te kennen te geven.

6 Hebr. verstoort, beroert, Dat is, ick wert niet dan te meer ontrust.

4

Mijn herte wert heet in mijn binnenste, een vyer ontbrandde in mijne ⁷ overdenckinge; [doe] sprack ick met mijne tonge:

7 Als ick overdachte het groot ongelijck ende gewelt dat my wierde aengedaen, berstede ick ten laetsten uyt door menschelicke swackheyt, waer voor ick my nochtans vastelick voorgenomen hadde te wachten, vers 2.

5

HEERE, ⁸ maeckt my bekent mijn eynde, ende welcke de ⁹ mate mijner dagen zy; dat ick wete, hoe ¹⁰ verganckelick ick zy.

8 Dit verstaen sommige alsoo, dat David, (gelijck Iob) verdrietigh zijnde over sijn lijden, begeert hebbe te sterven. Andere meynen, dat hy door dit gebedt, ende de volgende betrachtinge, sijne menschelicke swackheyt overwonnen, ende sijn murmureeren gestilt hebbe.

9 Hoe lange, ofte hoe weynigh tijts ick op aerden noch te leven hebbe.

10 Hebr. eygentlick, als of men seyde: Hoe ophoudelick ick [zy,] Dat is, hoe haest ick ophouden sal te leven, hoe kort mijn leven, ofte ick van leven zy.

6

Siet, ghy hebt mijne dagen ¹¹ een hantbreet gestelt, ende mijn leeftijt is als niets voor u; immers ^a is een yeder mensche, [hoe] ¹² vast hy staet, ¹³ enckel ydelheyt, ¹⁴ Sela!

11 Hebr. hantbreeden.

a Psalm 62.10. ende 144.4.

12 Al schoon hy in eere, voorspoet, vermogen ende middelen op het hooghste bloeyt. Vergel. Iacob. 4.14. ende bov. Psalm 30. versen 7, 8.

13 Hebr. alle, ofte, de gantsche ydelheyt, Dat is, niet dan ydelheyt.

14 Siet Psalm 3. op vers 3.

7

Immers wandelt de ¹⁵ mensche [als] in een ¹⁶ beelt, immers woelense ydelick:

15 Hebr. de man, ofte, een yeder: als dickwils elders.

16 Ofte, gelijckenisse, schijn, Dat is, hy schijnt wat te zijn, ende is niets in der daet, gelijck eene schilderije, figure, ofte schaduwe, ofte een schijnsel ende beelt, in den droom voorkomende.

[fol. 248r]

¹⁷ men brenght by een, ende men weet niet wie het na sich nemen sal.

17 T.w. vele goederen. Vergel. Eccles. cap. 2. versen 18, 19.

8

Ende nu, wat verwacht’ick, O Heere? mijne hope, die is op u.

9

Verlost my van alle mijne overtredingen: en stelt my niet tot eenen smaet des ¹⁸ dwasen.

18 Hier door verstaen sommige Absalom, die door enckele dwase jeughdelicke regeersucht, sijnen goeden vader vervolghde: gelijck sy oock het volgende versken, ende het begin deses Psalms passen op Simeïs vloecken, waer tegen hy sich hielde, als of hy stom ware geweest.

10

Ick ben verstomt, ick en sal mijnen mont niet op doen; want ¹⁹ ghy hebt het gedaen.

19 Vergel. 2.Sam. c. 12. versen 10, 11, 12. ende 16.10.

11

Neemt uwe plage van op my wech: ick ben besweken van de ²⁰ bestrijdinge uwer hant.

20 Om dat ghy my met uwe strafbare hant aldus bekrijght, ofte dese oorloge aendoet.

12

Kastijdt ghy yemant met straffingen om de ongerechtigheyt, soo doet ghy sijne ²¹ bevalligheyt smelten als eene motte; Immers is een yeder mensche ydelheyt, Sela!

21 D. al wat lieflick, fraey, schoon ende begeerlick in hem is, doet ghy in der haest vergaen, gelijck eene motte haest, ja met eenen aentast, verwreven ende te niete is. Vergelijckt Iob cap. 4. vers 19. ende 13.28. Iesa. cap. 50. vers 9. ende 51.8. Hose. cap. 5. vers 12.

13

Hoort, HEERE, mijn gebedt, ende neemt mijn geroep ter ooren, ²² swijght niet tot mijne tranen: want ^b ick ben een ²³ vreemdelingh by u; een bywoonder, gelijck alle mijne ²⁴ vaders.

22 Ofte, weest niet doof, houdt u niet of ghy doof waert tot al mijn geween, dat ick met uytstortinge van tranen voor u doe.

b Levit. 25.23. 1.Chron. 29.15. Psalm 119.19. Hebr. 11.13. 1.Petr. 2.11.

23 Ende dien volgens heb ick van doen, dat ghy my voorstaet, geleydet, ende helpet, tot dat ick kome in het hemelsch Canaan, daer de burgerschap ende het vaderlant der geloovigen is. Siet Hebr. 11.13, 14, 15, 16. Philip. 3.20.

24 D. voorvaders, voorouders.

14

²⁵ Wendt u van my af, dat ick my verquicke, eer dan ick henen ga, ende ick ²⁶ niet [meer] en zy.

25 D. houdt op van my aldus te kastijden, op dat ick niet en beswijcke, ende maer eenighsins aessem hale, om mijnen sterfdagh, door uwe genade, in ruste te verwachten. Vergelijckt Psalm 27.13.

26 T.w. in dit leven, op aerden. Siet Iob 3. op vers 16