Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments

Psalm xxxviij.

David zijnde in eene sware kranckte, ofte grooten jammer, verhaelt ende beklaeght sijne elende, veroorsaeckt door sijne sonden: bidt Godt anghstelick om vergevinge, genade ende hulpe, leggende hem voor de ontrouwigheyt sijner vrienden, ende wreetheyt sijner vyanden.

1

EEn Psalm Davids, om te doen ¹ gedencken.

1 Aen de groote benauwtheyt, daer in hy was geweest, ende aen de genade des Heeren, die hem daer uyt verlost hadde. Vergel. Psalm 132.1. ende Iesa. 63.7.

2

^a O HEERE, ² en straft my niet in uwen ³ grooten toorn; ende kastijdt my niet in uwe grimmigheyt.

a Psalm 6.2.

2 Vergel. Psalm 6.

3 Ofte, verbolgentheyt.

3

Want uwe ⁴ pijlen zijn in my ⁵ gedaelt, ende uwe hant is op my neder gedaelt.

4 Door de pijlen ende de hant Godts verstaet hy hier sijne sware kranckte. siet Deut. 32. op vers 23. ende Iob 6. op vers 4.

5 D. sy zijn alsoo in my geschoten, datse diep zijn ingedrongen.

4

Daer is niet geheels in mijn vleesch, van wegen uwe gramschap: daer is geen ⁶ vrede in mijne beenderen, van wegen mijne sonde.

6 D. geene ruste, geen ophouden van pijne in mijn lichaem. Vergelijckt Psalm 51. op vers 10. ende 35. op vers 10.

5

Want mijne ongerechtigheden ⁷ gaen over mijn hooft; als een sware last, zijnse my te swaer geworden.

7 Gelijck de waterbaren, die tot over yemants hooft gaen, als Psalm 42. vers 8. Aldus vergroot de Propheet sijne sonden, mitsgaders der selver straffen. Vergel. Psalm 40. vers 13.

6

Mijne etterbuylen stincken, sy zijn vervuylt, van wegen mijne ⁸ dwaesheyt.

8 Ofte, onbedachtheyt, onbesonnentheyt, onvoorsichtigheyt, waer door hy sijne sonden ende gebreken verstaet. Vergl. vers 4. ende onder Psalm 69.6.

7

Ick ben ⁹ krom geworden, ick ben uyttermaten seer neder gebogen; ^b ick ga den gantschen dagh in het ¹⁰ swart.

9 Ofte, misstaltigh, ongestalt.

b Psalm 42.10. ende 43.2.

10 Siet Psalm 35. op vers 14. Dit kan men duyden op de uyterlicke rouwteeckenen in kleedinge, ende inwendige rouwe des herten. Ofte, svvart, siende op de mismaecktheyt van sijn lichaem van wegen sijne sieckte.

8

Want mijne dermen zijn vol van ¹¹ verachtelicke [plage:] ende daer en is niet geheels in mijn vleesch.

11 Anders, brant, als ofse geroostet ende voorts verdorret waren.

9

Ick ben verswackt, ende uyttermaten seer gebrijselt: ick ¹² brulle van het ¹³ geruysch mijns herten.

12 Ick roepe sterck, als een leeuw.

13 Ofte, briesschen, Dat is, gelijck een leeuw briescht, ofte de zee bruyst, (waer van het Hebreeusch woort oock genomen wort, Iesa. 5. vers 30.) alsoo is mijn herte seer onrustigh ende woelende. Anders, suchten.

10

Heere, voor u is alle mijne begeerte: ende mijn suchten en is voor u niet verborgen.

11

Mijn herte ¹⁴ keert om end’om; mijne ¹⁵ kracht heeft my verlaten: ende ’t licht mijner oogen, oock ¹⁶ sy selve, en zijn niet by my.

14 Ofte, klopt.

15 Vergelijckt Psalm 40.13.

16 T.w. mijne oogen: hy wil seggen, dat sijn gesichte seer verdorven zy, als of hy (om soo te spreken) geene oogen en hadde. Ofte verstaet, sy selve, voor de kracht ende het licht sijner oogen.

12

Mijne liefhebbers, ende mijne vrienden staen ¹⁷ van tegen over mijne plage; [kolom] ende mijne nabestaende staen van verre.

17 Dat is, sy houden haer van my af, mijne elende als van verre aensiende: waer uyt sommige afnemen, dat het de pestilentie, ofte immers eenige andere besmettelicke ofte vuyle kranckheyt geweest zy.

13

¹⁸ Ende die ¹⁹ mijne ziele soecken, leggen [my] stricken, ende die mijn quaet soecken, spreken ²⁰ verdervingen; ende sy overdencken den gantschen dagh listen.

18 Hy wil seggen: Boven al dat, en houden mijne tegenpartijen niet op my te vervolgen: vrienden verlaten my, ende vyanden vervolgen my.

19 Dat is, na mijn leven staen. Siet Exod. 4. op vers 19. 2.Sam. 4. op vers 8.

20 Of, allerley verdriet, argheyt, rampsaligheyt.

14

Ick daer en tegen ben als een doove, ick en hoore niet, ende als een stomme, [die] sijnen mont niet op en doet.

15

Ia ick ben als een man, die niet en hoort, ende in wiens mont geene ²¹ tegenredenen en zijn.

21 Als of ick schuldigh was, ende geene stoffe hadde om my te verantwoorden.

16

Want op u, HEERE, hoop’ ick: ghy sult verhooren, Heere mijn Godt.

17

Want ick ²² seyde; Dat sy hen doch over my niet en verblijden! wanneer mijn voet soude wanckelen, soo souden sy hen tegen my ²³ groot maken.

22 T.w. by my selven, dat is, ick dachte, ofte, ick seyde, Te weten, in mijn gebedt tot u.

23 Als Psalm 35. vers 26. siet aldaer.

18

²⁴ Want ick ben tot hincken gereet: ende mijne smerte is steeds voor my.

24 D. dewijle ick doch soo gestelt ben, dat ick na menschelicke apparentie onder desen last soude moeten beswijcken, soo is het te meer noodigh, dat ghy my helpet, om mijnen vyanden geene oorsake van vreughde te geven. Vergelijckt Psalm 35.15. ende Iob 12.5. met de aenteeckeninge.

19

^c Want ick make [u] mijne ongerechtigheyt bekent: Ick ben bekommert van wegen mijne sonde.

c Psalm 32.5.

20

Maer mijne vyanden zijn ²⁵ levende, worden machtigh: ende die my om valsche oorsaken haten, worden ²⁶ groot.

25 Ofte, worden al levende machtigh: Hy wil seggen: Terwijlen ick beladen ben met bekommernisse ende smerte, leven sy in voorspoet, wellust ende onbekommert, worden vet, grof ende sterck: gelijck David elders dickwils klaeght.

26 Ofte, vermenighvuldight.

21

Ende die quaet voor goet vergelden, ²⁷ staen my tegen; om dat ick het goede na jage.

27 Als Satans, welcken naem de duyvel heeft van dit Hebreeusch woort. Vergelijckt 2.Sam. 19. op vers 22. ende siet Iob 1. op vers 6.

22

En verlaet my niet, O HEERE: mijn Godt, en weest niet verre van my.

23

Haest u tot mijner hulpe; Heere, mijn heyl.