22
Ga naar margenoot42 Uwe haters sullen Ga naar margenoot43 met schaemte bekleedet worden; ende de Ga naar margenoot44 tente der godtloosen en sal niet [meer] zijn.
|
-
margenoot1
- Hier worden Iobs propoosten by eenen stercken wint vergeleken, om datse uyt heftige bewegingen voort komende, tegens de behoorlicke zedigheyt, ende de eere Godts scheenen aen te lopen.
-
margenoot2
- Hebr. hy heeftse gesonden: dat is, hy heeftse laten vallen in’t gewelt der sonden, om hare mate te vervullen, ende der straffen, om den verdienden loon daer voor te ontfangen.
-
margenoot3
- ’t Is soo veel, als of hy seyde: Uwe kinderen zijn wel om hare sonden omgekomen, maer wat u aengaet, indien ghy den Heere van herten soeckt, ende bidt om genade, ende suyver zijt van grouwelicke sonden, hy sal u wel weder te rechte helpen, ende in uwen voorgaenden welstant herstellen.
-
margenoot4
- D. by tijts, ende neerstelick. siet bov. cap. 7. op vers 21.
-
margenoot5
- D. niet besmet met grove verborgene sonden, daer over ghy geen berouw en hebt.
-
margenoot6
- Hebr. over u: dat is, om uwent wille, tot uwen besten, om u goet te doen.
-
margenoot7
- Dat is, in welcke ghy gerechtigheyt, ende deughtsaemheyt pleeght.
-
margenoot8
- Dat is, weder oprechten, ende herstellen in sijnen vorigen stant. And. bevredigen, ofte, voorspoedigh maken.
-
margenoot9
- Dat is, sal u van kleyn, groot, van vernedert, verhooght, van arm, rijck, van tegenspoedigh, voorspoedigh, maken, u, ende de uwe meer ende meer zegenende.
-
margenoot10
- Verst. eene menighte van menschen, die in eene eeuwe, ofte sommige jaren t’samen leven. siet Genes. 6. op vers 9. en Psalm 12. op vers 8.
-
margenoot11
- T.w. die in de vorige geslachten geweest zijn, ende verkregen hadden soo door de lanckheyt hares levens, ende groote ervarentheyt, als door verscheydene openbaringen Godts, groot verstant, ende wijsheyt.
-
margenootd
- Gen. 47.9. 1.Chron. 29.15. Iob 7.5, 6, 7. Psalm 39.13. ende 144.4.
-
margenoot12
- Die met die voorvaderen niet te gelijcken en zijn, hebbende een korter leven, mindere ervarentheyt, ende niet soo vele openbaringe van Godt.
-
margenoot13
- D. seer verganckelick, ydel, ende nietigh. Vergel. de aengewesene plaetsen.
-
margenoot14
- T.w. die voorvaderen, tot dewelcke Iob van Bildad gewesen was. bov. vers 8. Dese maniere van vragen heeft macht om seer te versekeren. Siet Genes. 13. op vers 9.
-
margenoot15
- T.w. van de voorsichtigheyt, ende oordeelen Godts, die wonderbaer zijn, ende van de uytkomsten der goeden, die goet, ende der quaden, die quaet zijn.
-
margenoot16
- D. niet dat hen haestelick uyt de lippen valt, maer dat sy te voren wel rijpelick met den verstande bedacht, ende met der daet bevonden hebben.
-
margenoot17
- De sin is, gelijck eene biese niet en kan opwassen sonder slijck, nochte het wier sonder water, maer haestelick verdrooght: alsoo en kan de mensche geen welstant hebben sonder Godtvruchtigheyt.
-
margenoot18
- And. seck, ofte, slag, ofte, meyrgras. Vergel. Genes. 41.2. ende de aenteeck. daer op.
-
margenoot20
- D. alsoo gaet het hen, of soodanigh is het leven, de macht, ende de uytkomste der gener, die Godt verachten: want hoewelse voor eenen tijt langh groenen, ende bloeyen, ende hoogh opgaen, ende vast schijnen te wesen, soo lange als de tijdelicke voorspoet hen toelacht, nochtans wanneer dese ontbreeckt, vergaense seer haestelick, ja eer dan andere, Psalm 37.2, 35.
-
margenootg
- Iob 11.20. ende 18.14. Psalm 112.10. Prov. 10.28.
-
margenoot21
- Verst. eenen mensche, die in sijn herte godtloos is voor Godt, maer sich voor vroom uytgeeft met woorden, gebeerden, ende wercken voor de menschen, om die te bedriegen. Alsoo ond. 13.16. ende 15.34. ende 17. vers 8. Prov. 11.9. Iesa. 9.16, etc.
-
margenoot22
- D. het goet dat hy hoopt: het welck geseyt wort een verdriet, ofte walge van den huychelaer te sullen hebben, om dat het hem niet aenkomen, maer van hem vlieden sal. Vergel. Psalm 95.10. And. wiens hope sal afgesneden worden.
-
margenoot23
- Verst. de webbe der spinnekoppe, die seer swack, ende teer is, ende lichtelick gebroken wort. De sin is, gelijck de spinnekoppe sich niet en kan met hare webbe tegen eenigh gewelt bewaren; alsoo en kan de godtloose sich tegen de straffen Godts, met sijne tijdelicke middelen, niet beschermen.
-
margenoot25
- D. de godtloose is te vergelijcken by eenen groenen, ende vochtigen boom, die wel gewortelt is, maer als hy van den eygenaer afgehouwen, ende uytgeroeyt is, seer haestelick vergaet: want alsoo vergaen oock de huychelaers, alsse van Godt uytgeroeyt worden, hoewelse van groot vermogen zijn, ende door rijckdom hoogh verheven.
-
margenoot26
- D. soo vochtigh, dat hy oock door de brandende hitte der sonne niet en verdrooght.
-
margenoot27
- D. reycken uyt, ende verheffen haer over den hof door hare weeldigheyt, ende overgrooten wasdom: sommige meenen dat Bildad in dit 16 vers begint te spreken van de vrome ofte Godtvruchtige, ende setten voorts het 18 vers aldus over: Sal yemant hem verslinden uyt sijne plaetse, so datse hem loochene, etc.
-
margenoot28
- T.w. daer de wateren haren oorspronck nemen, bobbelen, wellen, ende sich omme wentelen, ende volgens daer geene vochtigheyt en ontbreeckt. ’t Hebreeusch woort is voor eenen sprinckader genomen, Cant. 4.12. gelijck oock het woort Gullat, dat van den selven oorspronck is, Ios. 15.19. Andere setten het Hebreeuwsch woort hier over eenen hoop, te weten van steenen, gelijck het oock genomen wort, Genes. 31.46. ende de sin is dan hier eenderley met den sin der volgende woorden deses vers.
-
margenoot29
- D. hy breydt sijne wortelen soo verre, ende krachtelick uyt, dat hy oock aen den steenigen gront gerakende, evenwel sijne kracht behoudt. Hy wil seggen, dat de huychelaer voor eenen tijt alle beletselen, ende tegenstoot over komt, die sijnen tijdelicken welstant schenen te sullen verhinderen.
-
margenoot30
- Hebr. het huys der steenen. Alsoo is het woort huys by den Hebreen, voor eene plaetse, oort, ruymte, ofte wijtte genomen, 2.Sam. 15.17. And. hy siet uyt na een steenige plaetse, T.w. om een vaste wooninge aldaer te setten.
-
margenoot31
- Ofte, de verslinder, dewelcke Godt is, die de godtloose uytroeyt.
-
margenoot32
- T.w. den godtloosen huychelaer, die by eenen groenenden boom vergeleken wort.
-
margenoot33
- T.w. daer de stamme des booms was. Verstaet, de wooninge, den staet, heerlickheyt ende het regiment des godtloosen. Vergelijckt onder c. 18. vers 21. ende 27.21. ende de aenteeckeninge.
-
margenoot34
- T.w. de plaetse, Dat is, de inwoonderen der selver. Siet boven cap. 7. op vers 10.
-
margenoot35
- D. hy sal soo uytgeroeyt worden, dat men niet en sal bekennen, nochte gedachtigh wesen, dat hy daer oyt geweest was.
-
margenoot36
- Schimpscher wijse past Bildad de voorgaende gelijckenisse op den huychelaer, ende godtloosen: als of hy seyde, dat hy wel eenen schoonen luyster heeft voor eenen tijt, maer dat hy ten laetsten elendighlick verdwijnt, ende niet meer gekent en wort.
-
margenoot37
- D. van sijn wesen, leven, staet, ende conditie. Vergelijckt Genes. 6. op vers 12.
-
margenoot38
- D. uyt de gene die vervallen, ende verarmt zijn. Ofte uyt andere daer men het niet van en verwacht, konnen andere opstaen, die vroom zijn, ende in des vorigen plaetse den zegen Godts genieten.
-
margenoot39
- Bildad troost Iob met Godts beloftenisse: maer hier en tusschen dreyght hy hem oock, soo hy sich van de huychelerije, ofte boosheyt, die hy meende in hem te zijn, niet en bekeerde: andersins soude hem alle goet ende vreught over komen.
-
margenoot40
- D. hy en helpt de boose niet, dat hyse uyt haer verdriet, ende lijden trecken soude.
-
margenoot41
- Verst. vreughden-geluyt. siet 2.Chron. 15. op vers 14.
-
margenoot42
- Ofte, [tot dat] uwe haters met schaemte bekleedet worden, ende de hutten der godtloosen niet meer zijn.
-
margenoot43
- D. gantsch seer beschaemt worden. Siet gelijcke maniere van spreken Psalm 35.26. ende 109.29. Ezech. 7.27. ende 26.16.
|