| |
| |
| |
De Propheet Azaria vermaent Asa, ende het volck, voort te gaen in de begonnene reformatie van den Godtsdienst, vers 1, etc. welcke vermaninge sy gehoorsaem zijn, 8. ende vernieuwen het verbont met den Heere, 12. Asa sett Maacha sijne moeder af van haren staet, om harer afgoderije wille, 16. brenght de geheylighde dingen weder in den tempel, 18. het lant heeft ruste, 19.
| |
1
Ga naar margenoot1 DOe quam de Geest Godts op Azaria den sone Ga naar margenoot2 Oded.
| |
2
Ende hy gingh Ga naar margenoot3 uyt, Ga naar margenoot4 Asa tegen, ende hy seyde tot hem; Hooret my Asa, ende gantsch Iuda, ende Benjamin: de HEERE Ga naar margenoot5 is met u-lieden, terwijle ghy Ga naar margenoot6 met hem zijt: ende Ga naar margenoota soo ghy hem Ga naar margenoot7 soecket, hy sal Ga naar margenoot8 van u gevonden worden, Ga naar margenootb maer soo ghy hem Ga naar margenoot9 verlatet, hy Ga naar margenoot10 sal u verlaten.
| |
3
Ga naar margenootc Ga naar margenoot11 Israël nu is vele dagen geweest sonder den Ga naar margenoot12 waren Godt, ende sonder een leerende Priester, ende sonder de wet.
| |
4
Ga naar margenootd Maer als sy sich in haren noot bekeerden tot den HEERE den Godt Israëls, ende hem sochten, soo wert hy van hen gevonden.
| |
5
Ende in die tijden Ga naar margenoot13 en was’er geene vrede voor den genen, Ga naar margenoot14 die uytgingh, ende den genen, die inquam: maer vele Ga naar margenoot15 beroerten waren over alle d’inwoonderen van Ga naar margenoot16 die landen;
| |
6
Ga naar margenoot17 Dat volck tegen volck, ende stadt tegen stadt in stucken gestooten wierden: want Godt haddese Ga naar margenoot18 met allen anghst verschrickt:
| |
7
Daerom Ga naar margenoot19 weest ghy sterck, ende en laet Ga naar margenoot20 uwe handen niet verslappen: want daer is Ga naar margenoot21 loon na u werck.
| |
8
Als nu Asa dese woorden hoorde, ende de prophetie des Propheten Ga naar margenoot22 Odeds, sterckte hy sich, ende hy dede wech de Ga naar margenoot23 verfoeyselen uyt den gantschen lande Iuda, ende Benjamin, ende uyt de Ga naar margenoot24 steden, die hy van het [kolom] geberghte Ephraims genomen hadde, ende vernieuwde den Ga naar margenoot25 altaer des HEEREN, die voor het Ga naar margenoot26 voorhuys des HEEREN was.
| |
9
Ende hy vergaderde Ga naar margenoot27 het gantsche Iuda, ende Benjamin, ende de vreemdelingen met hen uyt Ephraim, ende Manasse, ende uyt Simeon: want uyt Israël Ga naar margenoot28 vielense tot hem in menighte, als sy sagen, dat de HEERE sijn Godt met hem was.
| |
10
Ende sy vergaderden sich te Ierusalem, in de Ga naar margenoot29 derde maent, in het vijftiende jaer des Koninckrijcks van Asa.
| |
11
Ende sy offerden den HEERE ten selven dage van den roof [dien] sy Ga naar margenoot30 gebracht hadden, seven hondert runderen, ende seven duysent schapen.
| |
12
Ende Ga naar margenoot31 sy Ga naar margenoote traden in een verbont, dat sy den HEERE den Godt harer vaderen soecken souden Ga naar margenoot32 met haer gantsch herte, ende met hare gantsche ziele.
| |
13
Ende al wie den HEERE den Godt Israëls niet en soude soecken, Ga naar margenootf soude gedoot worden; van den kleynen tot den grooten, ende van den man tot de vrouwe toe.
| |
14
Ende sy swoeren den HEERE met Ga naar margenoot33 luyder stemme, ende met Ga naar margenoot34 gejuych: desgelijcken met trompetten, ende met basuynen.
| |
15
Ende gantsch Iuda was verblijdt over desen eedt: want sy hadden Ga naar margenoot35 met haer gantsch herte gesworen, ende met haren gantschen wille hem gesocht, ende Ga naar margenoot36 hy wert van hen gevonden, ende de HEERE gaf hen ruste rontom henen.
| |
16
Aengaende oock Maacha de Ga naar margenoot37 moeder des Koninghs Asa, Ga naar margenoot38 hy settese af, dat sy geen Ga naar margenootg Koninginne en ware, om dat sy eenen Ga naar margenoot39 afgrijselicken afgodt in eenen bosch gemaeckt hadde: oock roeyde Asa uyt haren afgrijselicken afgodt, ende verbrijselde, ende verbrandde [hem] aen de beke Ga naar margenoot40 Kidron.
| |
17
Ga naar margenoot41 De hooghten en werden wel niet wech genomen uyt Ga naar margenoot42 Israël, het herte van Asa nochtans was Ga naar margenoot43 volkomen alle sijne dagen.
| |
18
Ende hy bracht in het Huys Godts Ga naar margenoot44 de geheylighde dingen sijns vaders, ende sijne geheylighde dingen, silver ende gout, ende vaten.
| |
19
Ende daer en was Ga naar margenoot45 geen oorloge tot in het vijf en dertighste jaer Ga naar margenoot46 des Koninckrijcks van Asa.
|
-
margenoot1
- In ’t Hebreeusch staen de woorden aldus: Ende Azaria de sone Odeds, de Geest Godts was op hem.
-
margenoot2
- Een Propheet hier te voren, na het gemeene gevoelen, genaemt, Iedi, bov. cap. 9. vers 29. ende Iddo, boven 12.15. ende is te onderscheyden van eenen anderen Propheet genaemt Oded, die ten tijde des Koninghs Hizkia geleeft heeft, onder 28. vers 9.
-
margenoot4
- Hebr. voor ’t aengesichte van Asa: dat is, Asa tegen, ofte te gemoete. Alsoo 1.Chron. 12. vers 17. ende ond. 28.9. Hy gingh den Koningh te gemoete, alsoo hy weder keerde na Ierusalem van den slagh der Mooren.
-
margenoot5
- D. hy helpt u, ende geeft u victorie tegen uwe vyanden. Siet boven cap. 14. versen 12, 13, 14. ende vergel. Deuter. 20.1. Ios. 1.5. Psal. 118.vers 6. Ierem. 20.vers 11, etc. Men kan dit oock in den toekomenden tijt vertalen: De Heere sal met u zijn, etc. Ofte in den voorledenen: De Heere is met u geweest.
-
margenoot6
- D. sijnen suyveren Godesdienst voorstaet, ende de afgoderije uytroeyt.
-
margenoota
- 1.Chron. 28.9. 2.Chron. 33.12. Matth. 7.7.
-
margenoot8
- Hebr. u, ofte, voor u gevonden vvorden. Alsoo ond. versen 4, 15. D. u dadelick bywesen met sijne genade, troost ende hulpe. Alsoo Deut. 4.29. Prov. 8.17. Iesa. 55.6. Ier. 29.13, 14.
-
margenoot10
- D. dadelick u sijne genade, troost, ende hulpe onttrecken. Alsoo ond. 24.20. Psalm 71. versen 9, 11.
-
margenoot11
- Sommige nemen dit van de twaelf stammen in ’t gemeyn, ten tijde der Richteren, etc. Andre duyden ’t op de tien stammen, ende haren staet, ende gelegentheyt daer in sy geweest zijn, van den tijt af, datse van den huyse Davids afgeweecken waren. siet 1.Reg. 12.28, 29, 30, etc.
-
margenoot12
- Hebr. den Godt der vvaerheyt, D. sonder openbaren reynen Godtsdienst.
-
margenoot14
- Verst. de gene, die in Israël woonende, van de eene plaetse in de andere moesten trecken, ende die van buyten in quamen, om daer voor eenen tijt te verkeeren, ende te handelen.
-
margenoot15
- Siet het boeck der Richteren, ende voorts 1.Reg. 14.10, 11. ende 15.27, 29. ende cap. 16.
-
margenoot17
- D. datse door verscheydene vyanden zijn verdruckt geweest ten tijde der Richteren, ende door inlantsche oneenigheden, d’een den anderen versmeten, verbraken, ende verdorven, na datse van Iuda waren afgesondert. Andre nemen het 3, 4, 5, ende 6 vers, als een prophetie van het toekomende, vergeleken met Hose. 3.4, 5, etc.
-
margenoot19
- D. gaet kloeckmoedighlick voort in het herstellen, ende reformeeren van den rechten ende suyveren Godtsdienst, u spiegelende aen de voorverhaelde exempelen.
-
margenoot20
- Siet de verklaringe deser maniere van spreken 2.Sam. 4. op vers 1.
-
margenoot21
- T.w. niet uyt weerde van haer werck, datse Gode schuldigh waren, maer uyt de genade, ende gunste Godts, die de goede wercken der sijner belooft heeft, om Christi wille, loon te geven.
-
margenoot22
- Boven vers 1. wort dese prophetie toegeschreven Azaria den sone Odeds: daerom dese Propheet moet, ofte twee namen gehadt hebben, ofte sijne prophetie is niet alleene de sijne geweest, maer oock sijnes vaders, die sommige meynen dat te dier tijt noch geleeft heeft.
-
margenoot23
- D. de grouwelen der beelden, die noch yewers in het openbare, ofte in private plaetsen, ende huysen overgebleven waren. Siet van eenige deser grouwelen 1.Reg. 11.7. ende 2.Reg. 23.13.
-
margenoot25
- Mitsgaders, als men meynt, het voorhof der Priesteren, daer in den altaer stont: welck voorhof daerom het nieuwe voorhof genoemt wort, onder cap. 20. vers 5.
-
margenoot26
- Siet 1.Reg. 6. op vers 3. item boven cap. 3.vers 4. ende onder 29.7.
-
margenoot27
- D. alle de gene, die tot dese twee stammen behoorden.
-
margenoot28
- T.w. van de Koningen Israëls, met dewelcke sy uyt haet harer afgoderije geene gemeynschap en wilden hebben.
-
margenoot29
- Genaemt Sivan, Esth. 8. vers 9. meest over een komende met onse Meye. In dese maent viel het Pincksterfeest, daer van het bevel Godes te sien is Exod. 23. vers 16. ende 34.22. Deut. 16.9.
-
margenoot30
- T.w. uyt den slagh der Mooren. Siet boven cap. 14. versen 13, 14, 15.
-
margenoot31
- Dese maniere van spreken schijnt te wijsen op het gebruyck, het welcke men eertijts in ’t maken van verbonden gehadt heeft. Daer wierden eenige beesten geslacht, ende dese daer na in stucken gedeelt, door dewelcke de bontgenooten midden door traden, etc. siet hier van breeder, Genes. cap. 15. op vers 17.
-
margenoot34
- Dat is, vreughden-geluyt. Alsoo 1.Sam. c. 4. vers 6. 2.Sam. c. 6. vers 15. Ezra 3.11.
-
margenoot37
- Verstaet, sijne grootmoeder, sijns vaders Abias moeder, weduwe van Rehabeam, 1.Reg. cap. 15. vers 2. ende boven 13.2. alwaer sy Michaja genoemt wort.
-
margenoot39
- Hebr. Mephlezeth. siet van desen afgodt 1.Reg. 15. op vers 13.
-
margenoot41
- De hooghten waren ten meesten deele uyt Iuda wel wech gedaen, boven 14. vers 5. maer niet uyt Israël, dat is, uyt het lant van Israël, dat onder den Koningh Asa was.
-
margenoot42
- Verstaet de lantschappen, steden, ende lieden, die van het Koninckrijcke Israëls, onder Iuda waren: van dewelcke siet boven 13.19. ende hier versen 8, 9. ende vergelijckt onder 17.2. ende 19.4. ende 21.2, 4.
-
margenoot43
- Hoe dese volkomenheyt te verstaen zy, siet 1.Reg. 15. op vers 14.
-
margenoot45
- T.w. tusschen Asa, ende het Koninckrijcke Israëls.
-
margenoot46
- Dat is, van het Koninckrijcke van Iuda, alsoo het verdeelt was van het Koninckrijcke Israëls, waer van Asa nu Koningh was, want hier en worden niet uytgedruckt de jaren, in dewelcke Asa geregeert heeft, maer in dewelcke het Koninckrijcke van Iuda geduert heeft, na dat de tien stammen daer van afgeweecken waren. De jaren worden aldus gereeckent: Rehabeam heeft geregeert seventien jaren, boven 12.13. sijn soon Abia drie jaren, boven 13. vers 2. hier by gevoeght vijftien jaren van Asas regeeringe, boven vers 10. maken t’samen vijf en dertigh jaren.
|