Logo DBNL
Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (1657)

Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments

(1657)–Anoniem Statenbijbel–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende

Het ij. Capittel.

David liggende op sijn sterfbedde, vermaent Salomo tot een Godtvruchtigh leven, ende tot kloecke regeeringe, vers 1, etc. Hy belast hem Ioab te straffen, om sijne moorden, 5. Barzillai sijne weldadigheyt te vergelden, 7. ende Simei te straffen, 8. David sterft, 10. Salomo regeert, 12. Adonia versoeckt Abisag, 13. wort afgeslagen, ende gedoot, 22. Abiathar afgeset, 26. Ioab gedoot, 29. ende Simei, 36.

1

ALs nu de dagen Davids na by waren, dat hy sterven soude; soo geboodt hy sijnen sone Salomo, seggende:

2

1 Ick gae henen in den wegh der gantscher aerde: soo zijt sterck, ende 2 weest een man.

3

Ende 3 neemt waer de wacht des HEEREN uwes Godts, om te wandelen in sijne wegen, om te onderhouden sijne 4 insettingen, ende sijne geboden, ende sijne rechten, ende sijne 5 getuygenissen, a gelijck geschreven is in de wet Mose: b op dat ghy [kolom] 6 verstandelick handelt in al wat ghy doen sult, ende al waer henen ghy u wenden sult.

4

Op dat de HEERE bevestige sijn woort, dat hy over my gesproken heeft, c seggende: Indien uwe sonen haren 7 wegh bewaren, om 8 voor mijn aengesichte trouwelick, met 9 haer gantsche herte, ende met hare gantsche ziele te wandelen: soo en sal geen man, seyde hy, 10 u afgesneden worden van den throon Israëls.

5

Soo weet ghy oock wat Ioab de soon van Zeruja 11 my gedaen heeft, [ende] wat hy gedaen heeft den tween Krijghs-oversten Israëls, d Abner den sone Ner, ende Amasa den sone Iether, die hy gedoot heeft; ende heeft 12 krijghsbloet vergoten in vrede: ende hy heeft krijghsbloet gedaen 13 aen sijnen gordel, die aen sijne lendenen was, ende aen sijne 14 schoenen, die aen sijne voeten waren.

6

Doet dan 15 na uwe wijsheyt, dat ghy 16 sijn grauwe hayr niet met vrede in het graf laet dalen.

7

Maer den sonen e Barzillai des Gileaditers sult ghy weldadigheyt bewijsen, ende sy sullen zijn 17 onder de gene die aen uw’ tafel eten: want alsoo 18 naderden sy tot my, als ick vluchtte voor het aengesichte uwes broeders Absaloms.

8

Ende siet by u is Simei de soon van Gera, 19 de soon van Iemini uyt Bahurim, die my f vloeckte met eenen geweldigen vloeck, ten dage als ick gingh na 20 Mahanaim: doch hy quam af my te gemoete aen de Iordane, ende ick 21 swoer hem by den HEERE, seggende: 22 Soo ick hem met den sweerde doode!

9

Maer nu, en houdt hem 23 niet onschuldigh, dewijle ghy een wijs man zijt: ende ghy sult weten 24 wat ghy hem doen sult, op dat ghy zijn grauw hayr met bloet in ’t graf doet dalen.

10

Ende David 25 ontsliep met sijne vaderen, g ende wert begraven, in de 26 stadt Davids.

11

De 27 dagen nu die David geregeert heeft over Israël zijn veertigh jaer; h seven jaren heeft hy geregeert in 28 Hebron, ende in Ierusalem heeft hy drie en dertigh jaren geregeert.

12

i Ende Salomo sat op den throon sijns vaders Davids: ende sijn Koninckrijcke wert seer bevestight.

13

Doe quam Adonia de soon van Haggith tot Bathseba, de moeder van Salomo, ende sy seyde; 29 Is uwe komste vrede? ende hy seyde, Vrede.

14

Daer na seyde hy, Ick hebbe een woort aen u: ende sy seyde, Spreeckt.

15

Hy seyde dan, Ghy weet dat het Koninckrijcke 30 mijne was, ende het gantsche Israël 31 sijn aengesichte op my geset hadde,

dat ick Koningh zijn soude: hoewel het Koninckrijcke omgewendt, ende mijnes broeders geworden is, 32 k want het van den HEERE hem geworden is.

16

Ende nu begeere ick van u eene eenige begeerte, 33 en wijst mijn aengesichte niet af, ende sy seyde tot hem, Spreeckt.

17

Ende hy seyde, Spreeckt doch tot den Koningh Salomo, want hy en sal u aengesichte niet afwijsen; dat hy my Abisag de Sunamitische ter vrouwe geve.

18

Ende Bathseba seyde, ’t Is goet, ick sal den Koningh voor u aenspreken.

19

Soo quam Bathseba tot den Koningh Salomo, om hem voor Adonia aen te spreken: ende de Koningh stont op, haer te gemoete, ende boogh sich voor haer, daer na sat hy op sijnen throon, ende dede eenen stoel voor de moeder 34 des Koninghs setten, ende 35 sy sat aen sijne rechter hant.

20

Doe seyde sy, Ick begeere van u een eenige 36 kleyne begeerte, en wijst mijn aengesicht niet af; ende de Koningh seyde tot haer, Begeert, mijn moeder, want ick en sal u aengesicht niet afwijsen.

21

Ende sy seyde, Laet Abisag de Sunamitische aen Adonia uwen broeder ter vrouwe gegeven worden.

22

Doe antwoordde de Koningh Salomo; ende seyde tot sijne moeder; Ende waerom begeert ghy Abisag de Sunamitische voor Adonia? 37 begeert oock voor hem het Koninckrijcke, (want hy mijn broeder is, die 38 ouder is dan ick ben) ja voor hem, ende voor 39 Abjathar den Priester, ende voor Ioab den sone van Zeruja.

23

Ende de Koningh Salomo swoer by den HEERE, seggende, Soo doe my Godt, ende soo doe hy daer toe, voorseker Adonia sal dat woort tegen sijn 40 leven gesproken hebben.

24

Ende nu [soo waerachtigh als] de HEERE leeft, die my bevestight heeft, l ende my heeft 41 doen sitten op den throon mijns vaders Davids, ende die my 42 een huys gemaeckt heeft, gelijck als hy gesproken hadde: Voorseker Adonia sal heden 43 gedoot worden.

25

Ende de Koningh Salomo 44 sondt door de hant van Benaja den sone van Iojada, die 45 viel op hem aen, dat hy sterf.

26

Ende tot Abjathar den Priester seyde de Koningh, Gaet na 46 Anatoth, op uwe ackeren, want ghy zijt 47 een man des doots: maer 48 op desen dagh en sal ick u niet dooden, m om dat ghy de Arke des Heeren HEEREN voor het aengesichte mijns vaders Davids gedragen hebt, ende om dat ghy verdruckt zijt geweest, in alles waer in mijn vader verdruckt was.

27

Salomo dan 49 verdreef Abjathar; 50 dat hy des HEEREN Priester niet [kolom] en ware: 51 om te n vervullen 52 het woort des HEEREN, het welcke hy over het huys Eli te 53 Silo gesproken hadde.

28

Als het geruchte tot Ioab quam (want Ioab hadde sich gewendt achter Adonia, hoe wel hy sich niet en hadde gewendt achter Absalom) soo vluchtte Ioab tot de Tente des HEEREN, o ende 54 vattede de hoornen des altaers.

29

Ende het wert den Koningh Salomo aengeseyt, dat Ioab tot 55 de Tente des HEEREN gevloden was; ende siet hy is by den altaer: Doe sondt Salomo Benaja den sone Iojada, seggende, Gaet henen, valt op hem aen.

30

Ende Benaja quam tot de Tente des HEEREN, ende seyde tot hem, Soo seyt de Koningh, Komt uyt, ende hy seyde, Neen, maer hier sal ick sterven: ende Benaja bracht de antwoorde weder aen den Koningh, seggende; Soo heeft Ioab gesproken, ende soo heeft hy my geantwoort.

31

Ende de Koningh seyde tot hem; Doet gelijck als 56 hy gesproken heeft, ende valt op hem aen, ende begraeft hem: op dat ghy wech doet van my, ende van mijns vaders huys, dat bloet dat Ioab sonder oorsake vergoten heeft.

32

Soo sal de HEERE 57 sijn bloet op sijnen kop doen weder keeren, om dat hy op twee mannen, rechtveerdiger ende beter dan hy, aengevallen is, ende die met den sweerde gedoot heeft, 58 daer het mijnen vader David niet en wiste, Abner den sone van Ner, den Krijghs-oversten van Israël, ende Amasa den sone Iethers, den Krijghs-oversten van Iuda.

33

Alsoo sal haer 59 bloet weder keeren op den kop Ioabs, ende op den kop sijnes zaets 60 in eeuwigheyt: maer David, ende sijn zaet, ende sijn huys, ende sijn throon sal vrede hebben van den HEERE tot in 61 eeuwigheyt.

34

Ende Benaja de soon van Iojada gingh op, ende viel op hem aen, ende doodde hem: ende hy wert begraven in sijn huys, in de woestijne.

35

Ende de Koningh settede Benaja den sone van Iojada in sijne plaetse over het heyr: ende p 62 Zadok den Priester settede de Koningh in de plaetse van Abjathar.

36

Daer na sondt de Koningh, ende riep Simei, ende seyde tot hem: Bouwt u een huys in Ierusalem, ende woont aldaer: ende en gaet van daer niet uyt herwaert, ofte derwaert.

37

Want het sal geschieden ten dage uwes uytgaens, als ghy over de beke 63 Kidron sult gaen, 64 weet voorseker dat ghy 65 den doot sterven sult: u 66 bloet sal op uwen kop zijn.

38

Ende Simei seyde tot den Koningh; Dat woort is goet, gelijck als mijn heere de Koningh gesproken heeft, alsoo sal uw’ knecht doen: ende Simei woonde te Ierusalem vele dagen.

39

Doch het geschiedde met het eynde van drie jaren, dat twee knechten van Simei wech liepen tot 67 Achis den sone van 68 Maacha, den Koningh van 69 Gath; ende men gaf’t Simei te kennen, seggende, Siet uwe knechten zijn in Gath.

40

Doe maeckte hem Simei op, ende zadelde sijnen ezel, ende toogh henen na Gath tot Achis, om sijne knechten te soecken: soo toogh Simei henen, ende bracht sijne knechten van Gath.

41

Ende het wert Salomo aengeseyt, dat Simei uyt Ierusalem, na Gath getogen, ende weder gekomen was.

42

Doe sondt de Koningh, ende riep Simei, ende seyde tot hem: Hebbe ick u niet be-eedight by den HEERE, ende tegens u betuyght, seggende: Ten dage uwes uytgaens, als ghy sult herwaert, ofte derwaert gaen, weet voorseker dat ghy den doot sult sterven? ende ghy seydet tot my, Dat woort is goet, [dat] ick gehoort hebbe.

43

Waerom dan en hebt ghy den 70 eedt des HEEREN niet gehouden; ende het gebodt dat ick over u geboden hadde?

44

Voorder seyde de Koningh tot Simei; q Ghy weet alle de boosheyt, die u herte weet, die ghy aen mijnen vader David gedaen hebt: daerom heeft de HEERE uwe boosheyt 71 op uwen kop doen weder keeren.

45

Maer de Koningh Salomo is gezegent: ende de throon Davids sal bevestight zijn voor het aengesichte des HEEREN tot in eeuwigheyt.

46

Ende de Koninck geboodt Benaja den sone Iojada, die gingh uyt, ende viel op hem aen, dat hy sterf: alsoo r is het Koninckrijcke bevestight in de hant van Salomo.


Vorige Volgende