| |
| |
| |
David haelt de Arke des verbonts met veel volcks ende groote vreughde uyt den huyse Abinadabs, vers 1, etc. Uza, de Arke vermetelick aengrijpende, wort van Godt gedoot, 6. Waer over David bedroeft zijnde, laet de Arke setten in den huyse Obed-Edoms, 8. Haeltse naderhant seer feestelick van daer, huppelt voor deselve, ende wort daerom van Michal veracht, 12. Hy laet de Arke stellen aen hare plaetse, offert Gode, zegent ende begiftet het volck, 17. wort van Michal bespott, ende verdedight sich met eenen heyligen yver tegen haer, 20. Michals onvruchtbaerheyt, 23.
| |
1
Ga naar margenoota Ga naar margenoot1 DAer na versamelde David Ga naar margenoot2 wederom alle uytgelesene in Israël, dertigh duysent.
| |
2
Ende David Ga naar margenoot3 maeckte sich op, ende gingh henen met al het volck, dat by hem was, van Ga naar margenoot4 Baalim Iuda, om van daer op te brengen de Ga naar margenoot5 Arke Godes, Ga naar margenoot6 by de welcke de naem wort aengeroepen, de naem des HEEREN der heyrscharen, die Ga naar margenoot7 daer op woont tusschen de Ga naar margenoot8 Cherubim.
| |
3
Ende sy Ga naar margenoot9 voerden de Arke Godes op eenen Ga naar margenootb nieuwen wagen, ende Ga naar margenoot10 haeldense uyt den Ga naar margenootc huyse Abinadabs, dat Ga naar margenoot11 op eenen heuvel is: Ende Uza ende Ga naar margenoot12 Ahio, Abinadabs sonen, leydden den nieuwen wagen.
| |
4
Doe sy hem nu uyt den huyse Abinadabs, dat op den heuvel is, met de Arke Godes, wech voerden, soo gingh Ahio Ga naar margenoot13 voor de Arke henen;
| |
5
Ende David, ende het gantsche huys Israëls speelden voor het aengesichte des HEEREN, met allerley [snarenspel] van dennenhoute: als met harpen, ende met luyten, ende met trommelen, oock met Ga naar margenoot14 schellen, ende met cymbalen.
| |
6
Ga naar margenootd Als sy nu quamen tot aen Ga naar margenoot15 Nachons dorschvloer, soo streckte Uza Ga naar margenoot16 [sijne hant] uyt aen de Arke Godes, ende hieltse, want de Ga naar margenoot17 runderen Ga naar margenoot18 struyckelden.
| |
7
Doe ontstack de toorn des HEEREN tegen Uza, ende Godt sloegh hem aldaer, om dese Ga naar margenoot19 onbedachtsaemheyt: ende hy sterf aldaer by de Arke Godes.
| |
8
Ende Ga naar margenoot20 David ontstack, om dat de HEERE eene scheure gescheurt hadde | |
[Folio 135r \ David haelt d Arke op. Michal.]
[fol. 135r \ David haelt d Arke op. Michal.]
| |
aen Uza: ende hy noemde deselve plaetse Ga naar margenoot21 Perez-Uza, Ga naar margenoot22 tot op desen dagh.
| |
9
Ende David Ga naar margenoot23 vreesde den HEERE ten selven dage: ende hy seyde; Ga naar margenoot24 Hoe sal de Arke des HEEREN tot my komen?
| |
10
David dan en wilde de Arke des HEEREN niet tot sich [laten] verbrengen in de stadt Davids: maer David deedse afwijcken in het huys Ga naar margenoot25 Obed-Edoms, des Ga naar margenoot26 Gethiters.
| |
11
Ende de Arke des HEEREN bleef in het huys Obed-Edoms, des Gethiters, drie maenden: Ga naar margenoote ende de HEERE zegende Obed-Edom ende sijn gantsche huys.
| |
12
Doe boodtschapte men den Koningh David, seggende: De HEERE heeft het huys Obed-Edoms, ende al wat hy heeft, gezegent om der Arke Godes wille: Soo gingh Ga naar margenoot27 David henen, ende haelde de Arke Godes uyt den huyse Obed-Edoms opwaerts in de stadt Davids, met vreughde.
| |
13
Ende het geschiedde, als sy, die de Arke des HEEREN Ga naar margenoot28 droegen, Ga naar margenoot29 ses treden voort getreden waren; dat Ga naar margenoot30 hy ossen ende gemest-[vee] offerde.
| |
14
Ende David Ga naar margenoot31 huppelde met alle macht voor het aengesichte des Ga naar margenoot32 HEEREN: Ende David was omgordet met eenen Ga naar margenoot33 linnen lijfrock.
| |
15
Alsoo brachten David, ende het Ga naar margenoot34 gantsche huys Israëls, de Arke des HEEREN op; met gejuych, ende met Ga naar margenoot35 geluyt der basuynen.
| |
16
Ende het geschiedde, als de Arke des HEEREN in de stadt Davids quam, dat Ga naar margenoot36 Michal, Sauls dochter, door de venster uyt sagh; Als sy nu den Koningh David sagh Ga naar margenoot37 springende ende huppelende voor het aengesichte Ga naar margenoot38 des HEEREN, Ga naar margenoot39 verachtede sy hem in haer herte.
| |
17
Doe sy nu de Arke des HEEREN inbrachten, stelden sy die in hare Ga naar margenootf plaetse, in het midden der Tente, die David voor haer Ga naar margenoot40 gespannen hadde: ende David offerde brand-offeren voor des HEEREN aengesichte, ende danck-offeren.
| |
18
Als David ge-eyndight hadde het brand-offer ende de danck-offeren te offeren, Ga naar margenootg soo Ga naar margenoot41 zegende hy het volck in den Ga naar margenoot42 name des HEEREN der heyrscharen.
| |
19
Ende hy deylde uyt aen den gantschen volcke, aen de gantsche menighte Israëls, van de mannen tot de vrouwen toe, eenen yegelicken eene brootkoecke, ende een schoon Ga naar margenoot43 stuck [vleeschs,] ende eene flessche [wijns:] Doe gingh al dat volck henen, een yegelick na sijn huys.
| |
20
Als nu David weder quam, om sijn huys te Ga naar margenoot44 zegenen, gingh Michal, Sauls [kolom] dochter, uyt, David te gemoete, ende seyde; Ga naar margenoot45 Hoe is heden de Koningh van Israël verheerlickt, die sich heden voor de oogen van de dienstmaeghden sijner dienstknechten heeft ontbloot, gelijck een van de Ga naar margenoot46 ydele lieden sich onbeschaemdelick ontbloot?
| |
21
Maer David seyde tot Michal; Voor ’t Ga naar margenoot47 aengesichte des HEEREN, die my verkoren heeft Ga naar margenoot48 voor uwen vader, ende voor sijn gantsche huys, Ga naar margenoot49 my instellende tot eenen Ga naar margenoot50 Voorganger over het volck des HEEREN, over Israël: Ia ick sal spelen voor ’t aengesichte des HEEREN.
| |
22
Oock sal ick my noch geringer houden dan alsoo, ende sal nedrigh zijn in mijne oogen, ende met de dienstmaeghden, daer van ghy geseyt hebt, Ga naar margenoot51 met deselve sal ick verheerlickt worden.
| |
23
Michal nu, Sauls dochter, en hadde geen kint, Ga naar margenoot52 tot den dagh hares doots toe.
|
-
margenoot1
- Vergel. dese historie met 1.Chron. Cap. 13. alwaerse wort wederhaelt.
-
margenoot2
- Het schijnt dat hy te voren gelijcke versamelinge gedaen hadde, als hy ten strijde soude gaen tegen de Philistijnen: boven c. 5. vers 6. etc. ende vers 22. etc. Eenige meynen dat dit siet op de voorgaende versamelinge, waer van boven cap. 5. versen 1, 3.
-
margenoot3
- Als hy van Ierusalem tot Baalim Iuda, Dat is, Kiriath-Iearim, gekomen was.
-
margenoot4
- Siet 1.Chron. cap. 13. vers 6. ende 1.Sam. 7.1. ende Iosu. 15.10, 60.
-
margenoot5
- D. die van Gode tot sijnen dienst, ende troost sijns volcks verordineert was.
-
margenoot6
- Vergel. Lev. 24. op vers 11. en Deut. cap. 28. op vers 58. Anders, wiens (Te weten, Godes) naem genoemt wort, de naem etc. Siet wijders, 1.Reg. 8.29 ende 18. op vers 15.
-
margenoot9
- Vergeten hebbende, ofte niet denckende aen het bevel des HEEREN, die geboden hadde, dat de Priesters de Arke souden dragen, Numer. c. 4. vers 14. ende 7.9. ’t Schijnt dat sy hier in het exempel der Philistijnen hebben na gevolght. Siet 1.Sam. 6.7, 8, etc.
-
margenoot11
- Op eene hooghte, die by ofte in Kiriath-Iearim was. Hebr. Gibea. Siet 1.Sam. 7.1.
-
margenoot13
- Om de runderen, die den wagen trocken, te leyden: Siet vers 6. Andere nemen de voorgaende woorden aldus: Als sy nu haer (T.w. de Arke) wech voerden uyt den huyse Abinadabs, dat op den heuvel was met de Arke Godts. Sommige verstaen het woordeken hem, van Uza, dat sy hem genomen hebben om neffens de Arke te gaen.
-
margenoot15
- Hebr. Goren Nachon, 1.Chron. cap. 13. vers 9. genaemt Chidons dorschvloer.
-
margenoot16
- Dese woorden staen 1.Chron. cap. 13. vers 9.
-
margenoot18
- Ofte, traden ter zijden uyt, gleden. And. schuddeden, ontsetteden sich in alle hare leden, als wanneer yemant met beroerte geslagen wert: ofte, schuddeden [de Arke,] datse in perijckel scheen te zijn van af te vallen.
-
margenoot19
- Ofte, dese faute, dwalinge, onvoorsichtigheyt, vergrijpinge, vermetenheyt. Want Godt uytdruckelick bevolen hadde, dat niemant, als de Priesteren, de heylige vaten soude aenroeren, op pene van den doot, Num. 4.15.
-
margenoot20
- Hebr. aen David ontstack, T.w. sijn gemoet, ofte, de toornigheyt met droeffenisse, over de sonde ende straffe van Uza, door dewelcke dese gemeene blijdtschap als gescheurt ende ingebroken was. Siet voorders 1.Chron. 15.2, 13.
-
margenoot21
- D. de scheure, ofte, breucke, rete, van Uza.
-
margenoot23
- Verschrickt zijnde, ende ontsiende Godes Majesteyt, heyligheyt, rechtveerdige gestrengheyt, ende yver, en dorst hy niet wijders voort varen, bekommert zijnde, hoe hy Gode welbehaeghlick dit werck soude mogen voltrecken.
-
margenoot24
- Als of hy seyde: Het schijnt des HEEREN wille noch niet te zijn (vermits dese droevige scheure) dat ickse tot my halen sal: Ofte, daer moet noch yets ontbreken, dat ick niet en wete, ende waer van ick Godes openbaringe sal moeten verwachten.
-
margenoot25
- Die een Levijt was, van de deurwachters ende sangers. siet 1.Chro. 15. versen 18, 21. ende 16. vers 38.
-
margenoot26
- Van Geth, of, Gath, eene Konincklicke hooftstadt der Philistijnen, onderscheyden (na sommige kaerten) van Gath-Rimmon, na by gelegen, ende den Leviten toege-eygent, Iosu. cap. 21. versen 24, 25. Sommige meynen dat Obed-Edom met David ten tijde van Saul daer henen gevlucht zy, 1.Sam. 21.10. Andere, dat hy in ballinghschap aldaer geboren zy. Andere, dat hy van Gath-Rimmon geboortigh zy geweest.
-
margenoot27
- Soo uyt dese, als oock uyt andere zegeningen des HEEREN, die 1.Chron. cap.14. in ordre verhaelt worden, afnemende ende vertrouwende, dat de HEERE met hem ende sijn volck te vreden was. De maniere van dese inhalinge der Arke wort breeder 1.Chro. cap. 15. beschreven.
-
margenoot28
- Verst. de Priesters ende de Leviten. siet 1.Chron. 15. versen 2, 12, 13, 14.
-
margenoot29
- Siet 1.Chro. 15. vers 26. And. ses gangen gegaen waren.
-
margenoot30
- T.w. David, door de Priesteren: om Godt soo in ’t gemeyn voor sijne genade te dancken, als oock in ’t bysonder, datter geene scheure, als voren, geschiet was, ende de dragers der Arke van Gode gesterckt ende voor ongeval bewaert waren. Dit offeren heeft konnen geschieden op eenen altaer, die in der haest was opgeworpen, na ’t bevel Exod. 20. vers 24. Vergelijckt 1.Chron. 15. vers 26.
-
margenoot31
- Het Hebreeusch woort komt van Car, ’t welck beteeckent een lam, ’t welck al voorts gaende huppelt ende springht. Verstaet dit niet vleeschlick, ofte na de wijse van de kinderen deser werelt, maer uyt enckele heylige, geestelicke vreughde, die de H. Geest in sijn herte ontstack over de bestellinge des reynen Godtsdiensts, ende de Godtlicke voorbeelden ende teeckenen der salighmakende genade onses Heylants Iesu Christi, die uyt sijnen zade soude voort komen, na den vleesche.
-
margenoot32
- Die boven de Arke tegenwoordigh was, ende hem aldaer openbaerde. siet 1.Sam. cap. 4. vers 4.
-
margenoot33
- Hebr. Ephod, Dat is, hy hadde een licht linnen overkleedt aen. siet 1.Sam. cap. 2. vers 18. ende dit tot een bewijs sijner demoedigheyt voor den HEERE. siet versen 21, 22.
-
margenoot34
- Siet 1.Chron. 15. versen 3, 25. ende boven vers 1.
-
margenoot37
- Ofte, sich sterckende, of (als wy seggen) na sijn uyterste vermogen, sich daer na settende, ende huppelende, Dat is, met alle macht huppelende, als vers 14.
-
margenoot38
- Als boven vers 14. ende onder versen 17, 21.
-
margenoot39
- Van Davids heyligh ende geestelick werck, onheylighlick, vleeschelick oordeelende.
-
margenootf
- 1.Chron. cap. 15. vers 1. ende cap. 16. vers 1.
-
margenoot40
- Al eer hy henen gingh om de Arke te halen. Siet 1.Chron. cap. 15. vers 1. Dit heeft hy door ingeven des Heyligen Geests gedaen, om te dienen ter tijt toe, dat een ander huys des HEEREN mochte worden gebouwt, het welcke hy voornemens was te doen, maer door Godts bevel van Salomo geschiet is. D’andere Tente, van Mose opgericht, is geweest te Silo, 1.Sam. cap. 1. vers 3, etc. ende 14. vers 3. te Nobe, 1.Sam. 21. vers 1. etc. ende te Gibeon. 1.Chron. 16. versen 39, 40.
-
margenoot41
- Als een Propheet ende Godtsaligh Koningh wenschte hy den volcke van Gode allen lichamelicken ende geestelicken welvaert.
-
margenoot43
- Dit verstaen de Hebreen van een alsulck quartier, ofte, gedeelte van een beest, als vrienden op groote gastmalen malkanderen te dier tijt plegen te vereeren. Sommige meynen dat het Hebreeusch woort eschpar komt van vyer ende varre: Dat is te seggen, een rundtgebraet.
-
margenoot45
- Dit spreeckt sy spottischer wijse, willende seggen, dat David sich selven als wech geworpen ende te schande gemaeckt hadde, sich aenstellende niet als een Koningh, maer als een van de snoodste ende verachtelickste onder den volcke.
-
margenoot46
- Van het kael, ydel ende lichtveerdigh gespuys, siet Iudic. c. 9. op vers 4. Hebr. sich ontblootende ontbloot, of, ontbloot wordende ontbloot wort.
-
margenoot47
- Als bov. versen 14, 16, 17. David wil seggen, Dat hy dit alles ter eeren Godes, ende tot danckbaerheyt voor sijne onbegrijpelicke genade, soo geestelicke, als lichamelicke, gedaen heeft, ja dat hy (als volght) noch veel meer schuldigh was te doen, ende doen wilde.
-
margenoot48
- D. voorby gaende uwen vader, ende uwes vaders huys.
-
margenoot49
- Hebr. my gebiedende, ofte, bevelende eenen Voorganger, verstaet te zijn. Dat is, my instellende tot eenen Voorganger. Vergelijckt onder cap. 7. op vers 11. ende 1.Sam. 13.14.
-
margenoot50
- Ofte, Leytsman, als 1.Sam. 9.16. ende 10.1. ende 13.14. ende 25.30.
-
margenoot51
- Achtende het my geene schande (als ghy meent) maer eene eere te zijn voor Godt, wanneer ick hem oock met de alderminste sijns volcks vereere, ende my in dien deele hen gelijck stelle.
-
margenoot52
- D. soo lange sy leefde, nimmermeer. Vergel. 2.Sam. 15.35. Matth. cap. 1. vers 25, etc.
|