Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments
(1657)–Anoniem Statenbijbel– AuteursrechtvrijRuth, uytgaende om aren in ’t velt op te lesen, komt juyst op den acker van Boaz, hares overledenen mans bloetvrient, vers 1, etc. Die haer seer troostlick bejegent, ende den knechten harent halven milden last geeft, 8. Ruth t’huys komende, toont ende verhaelt Naomi haer wedervaren, 18. die daer over Godt danckt, ende vermaent Ruth op dien acker te blijven, 20. | |
1NAomi nu hadde eenen Ga naar margenoot1 bloetvrient hares Ga naar margenoot2 mans, eenen man, geweldigh van vermogen, van Elimelechs geslachte: ende sijn naem was Ga naar margenoota Boaz. | |
2Ende Ruth, de Moabitische, seyde tot Naomi; Laet my doch in ’t velt gaen, ende van de Ga naar margenoot3 aren oplesen, achter dien, in Ga naar margenoot4 wiens oogen ick genade sal vinden: ende sy seyde tot haer; Gaet henen, mijne dochter. | |
3Soo gingh sy henen, ende quam, ende las op in het velt, achter de maeijers: ende Ga naar margenoot5 haer viel by geval voor, een deel des velts van Ga naar margenoot6 Boaz, die van den geslachte Elimelechs was. | |
4Ende siet, Boaz quam van Bethlehem, ende seyde tot de maeijers; De HEERE zy met u-lieden: ende sy seyden tot hem; De HEERE Ga naar margenoot7 zegene u. | |
5Daer na seyde Boaz tot sijnen Ga naar margenoot8 jongen, die over de maeijers geset was: Wiens is dese jonge vrouwe? | |
6Ende de jonge, die over de maeijers geset was, antwoordde, ende seyde: Dese is de Moabitische jonge vrouwe, die met Naomi Ga naar margenoot9 weder gekomen is uyt de velden Moabs. | |
7Ende sy heeft geseyt; Laet my doch oplesen, ende [aren] by de garven versamelen, achter de maeijers: soo is sy gekomen ende heeft gestaen Ga naar margenoot10 van ’s morgens af, tot nu toe, nu is Ga naar margenoot11 haer t’huys blijven weynigh. | |
8Doe seyde Boaz tot Ruth; Hoort ghy niet mijne dochter? gaet niet, om in een ander velt op te lesen, oock en sult ghy van hier niet wech gaen: maer hier sult ghy u houden by mijne Ga naar margenoot12 maeghden. | |
9Uwe oogen sullen zijn op dit velt, dat Ga naar margenoot13 sy maeijen sullen, ende ghy sult achter Ga naar margenoot14 haerlieden gaen; Ga naar margenoot15 heb ick de jongens niet geboden, dat men u niet aenroere? als u dorstet, soo gaet tot de vaten, ende drinckt van ’tgene de jongens sullen geschept hebben. | |
10Doe viel sy op haer aengesichte, ende [kolom]Ga naar margenoot16 boogh haer ter aerden: ende sy seyde tot hem; Waerom heb ick genade gevonden in uwe oogen, dat ghy my Ga naar margenoot17 kennet, daer ick eene vreemde ben? | |
11Ende Boaz antwoordde, ende seyde tot haer; Het is my wel Ga naar margenoot18 aengeseyt, alles wat ghy by uwe schoonmoeder gedaen hebt, na den doot uwes mans, ende hebt uwen vader, ende uwe moeder, ende het lant uwer geboorte verlaten, ende zijt henen gegaen tot een volck, dat ghy van Ga naar margenoot19 te voren niet en kendet. | |
12De HEERE vergelde u uwe daet: ende Ga naar margenoot20 u loon zy volkomen, van den HEERE, den Godt Israëls, Ga naar margenoot21 onder wiens Ga naar margenoot22 vleugelen ghy gekomen zijt toevlucht te nemen. | |
13Ende sy seyde; Ga naar margenoot23 Laet my genade vinden in uwe oogen, mijn heere, dewijle ghy my getroost hebt, ende dewijle ghy Ga naar margenoot24 na het herte van uwe dienstmaeght gesproken hebt: hoewel ick niet en Ga naar margenoot25 ben, gelijck eene uwer dienstmaeghden. | |
14Als het nu etens tijt was, seyde Boaz tot haer; Komt hier by, ende eet van den broode, ende dopt uwe bete in den azijn: soo sat sy neder aen de zijde van de maeijers, ende hy langhde haer geroost Ga naar margenoot26 [koorn,] ende sy at, ende wert verzadight Ga naar margenoot27 ende hielt over. | |
15Als sy nu opstont, om op te lesen, soo geboodt Boaz sijne jongens, seggende; Laetse oock tusschen de garven oplesen, ende en beschaemtse niet. | |
16Ia laet oock Ga naar margenoot28 allenghskens van de hantvollen voor haer wat vallen, ende laet het liggen, dat sy ’t oplese, ende en bestraftse niet. | |
17Alsoo las sy op in dat velt, tot aen den avont: ende sy Ga naar margenoot29 sloegh uyt, dat sy opgelesen hadde, ende het was ontrent een Ga naar margenoot30 Epha gersten. | |
18Ende sy nam het op, ende quam in de stadt; ende hare schoonmoeder sagh wat sy opgelesen hadde: oock bracht sy voort, ende gaf haer, dat sy Ga naar margenoot31 van hare verzadinge over gehouden hadde. | |
19Doe seyde Ga naar margenoot32 haer schoonmoeder tot haer; Waer hebt ghy heden opgelesen, ende waer hebt ghy Ga naar margenoot33 gewrocht? Ga naar margenoot34 gezegent zy, die u Ga naar margenoot35 gekent heeft: ende sy verhaelde hare schoonmoeder, by wien sy gewrocht hadde, ende seyde; De naem des mans, by welcken ick heden gewrocht hebbe, is Boaz. | |
20Doe seyde Naomi tot hare schoondochter; Gezegent zy hy Ga naar margenoot36 den HEERE, Ga naar margenoot37 die sijne weldadigheyt niet heeft na gelaten, aen de Ga naar margenoot38 levendige, ende aen de Ga naar margenoot39 doode: voort seyde Naomi tot haer; Die man is ons nabestaende, hy is een van onse Ga naar margenoot40 lossers. | |
21Ende Ruth, de Moabitische, seyde: Ga naar margenoot41 Oock, om dat hy tot my geseyt heeft; Ghy sult u houden by de jongens, die ick hebbe, tot dat sy den gantschen oogst, die ick hebbe, sullen hebben voleyndt. | |
22Ende Naomi seyde tot hare schoondochter Ruth:’t Is goet, mijne dochter, dat ghy met sijne maeghden uytgaet, op dat sy u niet Ga naar margenoot42 tegen en vallen in een ander velt. | |
23Alsoo hielt sy haer by de maeghden van Boaz, om op te lesen; tot dat de gersten-oogst ende terwen-oogst voleyndt waren: ende sy bleef by hare schoonmoeder. |
|