Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments
(1657)–Anoniem Statenbijbel– AuteursrechtvrijElimelech vertreckt, dieren tijts halven, van Bethlehem na het lant der Moabiten, ende sterft aldaer, vers 1, etc. Sijne twee sonen nemen Moabitische wijven, ende sterven oock, 4. Naomi, weduwe van Elimelech, hoorende dat de dierte ophieldt, begeeft haer met de twee schoondochters, Orpa ende Ruth, op de reyse na Bethlehem, 6. Naomi vermaent beyde schoondochters weder te keeren, 8. Orpa laet haer geseggen, ende treckt te rugge na haer lant, maer Ruth wil Naomi geensins verlaten, 14. komen alsoo beyde te Bethlehem, 19. | |
1IN de dagen, als de Ga naar margenoot1 Richters richteden, soo geschiedde ’t, datter honger in den Ga naar margenoot2 lande was: daerom toogh een man van Ga naar margenoot3 Bethlehem Iuda, om als vreemdelingh te verkeeren in de Ga naar margenoot4 velden Moabs, hy, ende sijne huysvrouwe, ende sijne twee sonen. | |
2De naem nu deses mans was Elimelech, ende de naem sijner huysvrouwe, Ga naar margenoot5 Naomi, ende de naem sijner twee sonen, Machlon ende Chiljon, Ga naar margenoot6 Ephraters, van Bethlehem Iuda: ende sy quamen in de velden Moabs, ende Ga naar margenoot7 bleven aldaer. | |
3Ende Elimelech, de man van Naomi, sterf: maer sy wert over gelaten, met hare twee sonen. | |
4Die namen sich Ga naar margenoot8 Moabitische wijven; de naem der eene was, Orpa, ende de naem der andere, Ruth: ende sy bleven aldaer ontrent tien jaren. | |
5Ende die twee, Machlon ende Chiljon storven oock: also wert Ga naar margenoot9 dese vrouwe over gelaten, na hare twee sonen, ende na haren man. | |
6Doe maeckte sy haer op met hare schoondochteren, ende keerde weder Ga naar margenoot10 uyt de velden Moabs: want sy hadde gehoort in den lande Moabs, dat de HEERE sijn volck Ga naar margenoot11 besocht hadde, gevende hen Ga naar margenoot12 broot. | |
7Daerom gingh sy uyt van de plaetse, daer sy geweest was, ende hare twee schoon-dochters met haer: als sy nu gingen op den wegh, om Ga naar margenoot13 weder te keeren na het lant Iuda; | |
8Soo seyde Naomi tot hare twee schoondochteren; Gaet henen, keert weder, eene yegelicke tot haers Ga naar margenoot14 moeders huys: de [kolom] HEERE doe by u weldadigheyt, gelijck als ghy gedaen hebt by de Ga naar margenoot15 doode, ende by my. | |
9De HEERE geve u, dat ghy Ga naar margenoot16 ruste vindet, eene yegelicke in haers Ga naar margenoot17 mans huys: ende als sy’se Ga naar margenoot18 kuste, hieven sy hare stemme op, ende weenden: | |
11Maer Naomi seyde; Keert weder, mijne dochters; waerom soudet ghy met my gaen? heb ick noch sonen in mijnen Ga naar margenoot20 lijve, dat sy u Ga naar margenoot21 tot mannen souden zijn? | |
12Keert weder, mijne dochters, gaet henen; want ick ben te Ga naar margenoot22 oudt om eenen man te hebben: wanneer ick al seyde; Ick heb hope, of ick oock in desen nacht Ga naar margenoot23 eenen man hadde, ja oock sonen baerde, | |
13Soudet ghy daer na wachten, tot dat sy souden groot geworden zijn; soudet ghy daer na opgehouden worden, om Ga naar margenoot24 geenen man te nemen? Niet, mijne dochters, want Ga naar margenoot25 het is my veel bitterer als u; maer de Ga naar margenoot26 hant des HEEREN is tegen my uytgegaen. | |
14Doe hieven sy hare stemme op, ende weenden wederom: ende Orpa kuste hare Ga naar margenoot27 schoonmoeder, maer Ruth Ga naar margenoot28 kleefde haer aen. | |
15Daerom seyde Ga naar margenoot29 sy; Siet uwe Ga naar margenoot30 swagerinne is weder gekeert tot haer volck, ende tot Ga naar margenoot31 hare goden: keert ghy oock weder uwe swagerinne na. | |
16Maer Ruth seyde; En valt my niet tegen, dat ick u soude verlaten, om van achter u weder te keeren: want waer ghy sult henen gaen, sal ick oock henen gaen, ende waer ghy sult vernachten, sal ick vernachten; Ga naar margenoot32 u volck is mijn volck, ende uwe Godt mijn Godt: | |
17Waer ghy sult sterven, sal ick sterven, ende aldaer sal ick begraven worden: Ga naar margenoot33 alsoo doe my de HEERE, ende alsoo doe hyder toe; soo niet de doot [alleen] sal scheydinge maken tusschen my ende tusschen u. | |
18Als sy nu sagh, dat sy vastelick voor- | |
[Folio 115v\ Naomi. Ruth. Boaz.]
| |
genomen hadde met haer te gaen, soo hielt sy op tot haer te spreken. | |
19Alsoo gingen die beyde, tot dat sy te Bethlehem quamen: ende het geschiedde, als sy te Bethlehem in quamen, dat de gantsche stadt over haer beroert wert, ende Ga naar margenoot34 sy seyden; Is dit Naomi? | |
20Maer sy seyde tot haer-lieden; En noemt my niet, Ga naar margenoot35 Naomi, noemt my, Ga naar margenoot36 Mara; want de Ga naar margenoot37 Almachtige heeft my Ga naar margenoot38 groote bitterheyt aengedaen. | |
21Ga naar margenoot39 Vol toogh ick wech, maer Ga naar margenoot40 ledigh heeft my de HEERE doen weder keeren: waerom soudt ghy my, Naomi, noemen, daer de HEERE tegen my Ga naar margenoot41 getuyght, ende de Almachtige my Ga naar margenoot42 quaet aengedaen heeft? | |
22Alsoo quam Naomi weder, ende Ruth, de Moabitische, hare schoondochter, met haer, die uyt de velden Moabs Ga naar margenoot43 weder quam: ende sy quamen te Bethlehem in het begin des gersten-oogsts. |
|