Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments

Het iij. Capittel.

Iosua met de Israëliten van Sittim vertrocken zijnde, komt aen de Iordane, vers 1, etc. De Amptlieden geven ordre wanneer, ende op wat wijse het volck ende de Priesters voort trecken souden, 2. Iosua vertroost ende versterckt het volck, verhalende het wonderwerck, ’t welck de Heere voor hare oogen doen soude, 9. De Iordane drooge makende, tot dat de Arke ende al het volck drooghs voets daer door gegaen soude zijn, 13.

1

IOsua dan maeckte sich des morgens vroegh op, ende sy reysden van Sittim, ende quamen tot aen de Iordane, hy, ende alle de kinderen Israëls: ende sy vernachtten aldaer eer sy over trocken.

2

Ende ’t geschiedde, dat de Amptlieden ¹ op ’t eynde van drie dagen, door het midden des legers gingen:

1 Verst. het eynde van de drie dagen, daer van bov. 1.11. gesproken is. Ende siet, aengaende dese maniere van spreken Deut. 15.1.

3

Ende geboden den volcke, seggende, Wanneer ghy de Arke des verbonts des HEEREN uwes Godts siet, ende de ² Levitische Priesters deselve dragende: verreyst ghylieden oock van uwe plaetse, ende volghtse na.

2 D. die alle uyt den stamme Levi waren, maer niet alle, die uyt dien stamme waren, waren Priesters.

4

Datter nochtans ruymte zy tusschen u-lieden ende tusschen deselve, by de twee duysent ellen in de mate, ende en nadert tot deselve niet, op dat ghy dien wegh wetet, dien ghy gaen sult, want ghylieden en zijt door dien wegh niet gegaen ³ gisteren [ende] eergisteren.

3 D. van te voren. Siet Genes. 31.2.

5

Iosua ⁴ seyde oock tot den volcke,

4 T.w. te voren. Of, hadde geseyt.

[fol. 93v\Israël gaet door de Jordane.Gedencksteenen.]

⁵ Heylight u: want morgen sal de HEERE ⁶ wonderheden in’t midden van u-lieden doen.

5 Van heyligen, siet Exod. 19. vers 10. Levit. cap. 20. vers 7. Num. c. 11. vers 18. Iosua. 7. 13. ende 1.Sam. 16.5.

6 Siet onder vers 13, etc.

6

Desgelijcks sprack Iosua tot de Priesters, seggende, Neemt de Arke des verbonts op, ende gaet door voor het aengesichte deses volcks: Sy dan namen de Arke des verbonts op, ende sy gingen voor het aengesichte des volcks.

7

Want de HEERE hadde tot Iosua geseyt, Desen dagh sal ick beginnen ⁷ u groot te maken voor de oogen des gantschen Israëls: op dat sy weten, ^a dat ick met u zijn sal, gelijck als ick met Mose geweest ben.

7 D. u in aensien te brengen door dit treffelick mirakel dat ick doen sal, daer aen het volck van Israël sal bekennen, dat ick u tot een Hooft over haer gestelt hebbe, ende dat ickse door uwen dienst in het lant Canaan brengen sal.

a Iosu. 1.5.

8

Ghy dan sult de Priesteren die de Arke des verbonts dragen, gebieden, seggende: Wanneer ghylieden komt tot aen het uyterste des waters der Iordane, staet stille in de Iordane.

9

Doe seyde Iosua tot de kinderen Israëls: Nadert herwaerts, ende hoort de woorden des HEEREN uwes Godts.

10

Voorder seyde Iosua, ⁸ Hier aen sult ghylieden bekennen, ⁹ dat de levendige Godt in ’t midden van u is, ende dat hy gantschelick voor u aengesichte uytdrijven sal de Canaaniten, ende de Hethiten, ende de Heviten, ende de Phereziten, ende de Girgasiten, ende de Amoriten, ende de Iebusiten.

8 T.w. aen dit wonderwerck, dat verhaelt wort vers 13.

9 And. dat Godt in het midden van ons is levende.

11

Siet, de Arke des verbonts des ¹⁰ Heeren der gantscher aerden, gaet door voor u-lieder aengesichte in de Iordane.

10 And. de Arke des verbonts [ja] de Heere des gantschen aerdbodems. Vergel. Mich. c. 4. vers 13. Zach. 4. vers 14. ende 6.5.

12

Nu dan, ¹¹ neemt ghylieden u twaelf mannen uyt de stammen Israëls, ¹² uyt yeder stamme eenen man.

11 T.w. om te verrichten het gene dat verhaelt wort onder cap. 4. vers 2, etc.

12 Hebr. eenen man, eenen man uyt eene stamme.

13

Want het sal geschieden, met dat de voetzolen der Priesteren die de Arke des HEEREN, des Heeren der gantscher aerden dragen, in het water der Iordane sullen rusten, soo sullen de wateren der Iordane ¹³ afgesneden worden, [te weten] de wateren die van boven af vlieten, ^b ende sy sullen op eenen hoop blijven staen.

13 Hy wil seggen, Dat het water het welck van boven af quam, soude blijven staen, het andre soude af vlieten.

b Psalm. 114.3.

14

Ende het geschiedde doe het volck vertrock uyt sijne tenten, om over de Iordane te gaen, ^c soo droegen de Priesters de Arke des verbonts voor het aengesichte des volcks.

c Actor. 7.45.

15

Ende als die, die de Arke droegen, tot aen de Iordane gekomen waren, ende de voeten der Priesteren, dragende de Arke, ingedopt waren in ’t uyterste des waters: ¹⁴ (De Iordane nu was ^d vol alle de dagen des oogstes ¹⁵ aen alle hare oeveren:)

14 D. sy pleeght op desen tijt vol te zijn, dat is hare nature, ende soo was ’t oock te deser tijt.

d 1.Chron. 12.15.

15 And. boven. alsoo cap. 4. vers 18.

16

Soo stonden de wateren die van boven afquamen: sy resen op eenen hoop, seer verre van de stadt ¹⁶ Adam af, die ter zijden ¹⁷ Zartan [light], ende die na de zee des vlacken velts, [te weten] de ¹⁸ soutzee afliepen, die vergingen, ¹⁹ sy wierden afgesneden: Doe trock het volck over, tegen over Iericho.

16 Dese stadt wert in sommige kaerten gestelt aen de oostzijde van de Iordane, tegen over Gilgal.

17 Eene plaetse gelegen zuydwaerts van Adam aen de oostzijde van de Iordane. siet van twee andere Zarthans, 1.Reg. 4. vers 12. ende 7.46.

18 Hebr. de zee des souts. siet Gen. 14. vers 3.

19 Hy wil te verstaen geven, dat de onderste wateren met eenen snellen vloet terstont zijn afgeloopen, ende verswolgen in de soutzee, op dat het volck Godes drooghs voets op den gront der riviere gaen soude.

17

Maer de Priesters die de Arke des verbonts des HEEREN droegen, stonden stee-vaste op het drooge in ’t midden der Iordane: ende gantsch Israël gingh over op het drooge, tot dat al het volck ge-eyndight hadde door de Iordane te trecken.