Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments

Het xxv. Capittel.

De Israëliten begaen hoerdom te Sittim, met de dochteren der Moabiten, ende afgoderije met Baal-Peor, vers 1, etc. De Heere beveelt Mose de afgodendienaers om te brengen, 4. Pinehas doodet Zimri, ende Cozbi, 7. Daerom belooft hem Godt het Priesterdom in eeuwigheyt, 11. Godt beveelt de Midianiten te slaen, 17. om dat sy arghlistelick tegens Israël gehandelt hadden, 18.

1

ENde ^a Israël verbleef te ¹ Sittim, ende ² het volck begost te hoereeren, met de dochteren der ³ Moabiten.

a Numer. 31.16. ende 33.49.

1 Een plaetse in de woestijne, in de leege landen der Moabiten, by de Iordane. Numer. 33.48, 49. wort dese plaetse genoemt Abel Sittim: hier bleef Israël tot na den doot Mose, doe heeft Iosua het selve van daer gebracht tot aen de Iordane, daer sy te Gilgal over passeerden, Iosu. 2. vers 1. ende 3.1.

2 T.w. vele onder d’Israëliten (1.Cor. c. 10. vers 8.) want alle die dese sonde begingen, zijn om gekomen, maer die den HEERE aenhingen, bleven in het leven, Deut. 4. versen 3, 4.

3 Verstaet hier by oock der Midianiten, als blijckt uyt versen 6, 17, 18.

2

^b Ende ⁴ sy noodighden het volck tot de slacht-offeren ⁵ harer goden: ende ⁶ ’t volck ⁷ at, ende het buyghde sich voor hare goden.

b Psalm 106.28. Hos. 9.10.

4 T.w. de dochteren der Moabiten.

5 And. hares Godts, T.w. Baal-Peors.

6 Te weten, een deel des Israëlitischen volcks.

7 Alsoo gemeenschap hebbende met hare afgoderije, 1.Cor. 10.18. hier van hadde Godt de HEERE haer gewaerschout, Exo. cap. 34. vers 14.

3

Als nu Israël sich koppelde aen Baal-Peor, ^c ontstack de toorn des HEEREN tegen Israël.

c Psalm 106.29.

4

Ende de HEERE seyde tot Mose, ^d Neemt ⁸ alle de hoofden des volcks, ende hanghtse ⁹ den HEERE tegen de ¹⁰ sonne, soo sal de hittigheyt van des HEEREN toorn gekeert worden van Israël.

d Deuter. 4.3. Iosu. 22.17.

8 T.w. die aen dese sonde schult hebben. Siet een exempel vers 14. Sommige verstaen dat dese hoofden des volcks genomen zijn geweest als Richters, om de schuldige op te hangen.

9 And. voor den HEERE. Den HEERE,] D. ter eere Godes des rechtveerdigen, die de sonden haet ende straft.

10 D. in het openbaer, voor alle mans oogen, soo lange als de sonne desen dagh schijnen sal.

5

Doe seyde Mose tot de Richters van Israël: Een yeder doode ¹¹ sijne mannen, die sich aen Baal-Peor gekoppelt hebben.

11 Die onder hem gehooren, na de ordre daer van gegeven Exod. 18.25.

6

Ende siet, een man uyt de kinderen Israëls quam, ende bracht eene Midianitinne tot ¹² sijne broederen voor de oogen Mose, ende voor de oogen der gantscher vergaderinge der kinderen Israëls, doe sy weenden voor de deure der Tente der t’samenkomste.

12 T.w. tot de Israëliten, die in het leger waren.

7

Doe Pinehas de sone Eleazars des soons Aarons des Priesters, [dat] sagh: ^e soo stont hy op uyt het midden der vergaderinge, ende nam een spiesse in sijne hant:

e Psalm 106.30.

8

Ende hy gingh den Israëlitischen man na in den hoeren-winckel, ende doorstackse beyde, den Israëlitischen man, ende de vrouwe door haren buyck: Doe wert de plage van over de kinderen Israëls op gehouden.

9

^f De gene nu, die aen de plage storven, waren ¹³ vier en twintigh duysent.

f 1.Cor. 10.8.

13 D’Apostel 1.Cor. 10.8. seyt drie en twintigh duysent. Het is te vermoeden, datter de Richters een duysent gestraft hebben, vers 5. ende datter Godt drie en twintigh duysent geslagen heeft, ofte, een duysent isser gehangen, de reste is van Godes hant geslagen.

10

Doe sprack de HEERE tot Mose, seggende:

11

Pinehas de sone Eleazars, des soons Aarons des Priesters, heeft mijne grimmigheyt van over de kinderen Israëls afgewent, dewijle hy ^g mijnen yver ge-yvert heeft in het midden der selver: soo dat ick de kinderen Israëls in mijnen yver niet vernielt en hebbe.

g 2.Corinth. 11.2.

12

Daerom spreeckt: Siet ¹⁴ ick ^h geve hem mijn verbont ¹⁵ des vredes.

14 D. ick geve hem het Priesterdom, dat hy dat vredelick ende voorspoedelick erve ende besitte, hy ende sijne nakomelingen, om dat hy my door sijnen yver heeft te vreden gestelt.

h Psalm 106.31.

15 Ofte, [te weten] den vrede.

13

Ende hy sal hebben, ende sijn zaet na hem, het ¹⁶ verbont des eeuwigen Priesterdoms: daerom dat hy voor sijnen Godt [kolom] ge-eyvert {ge-yvert}, ende versoeninge gedaen heeft voor de kinderen Israëls.

16 D. een eeuwigh Priesterdom, met een eeuwigh verbont bevestight. Doch verstaet door eeuwigh, tot dat de Messias komt. Siet Hebr. 7.11.

14

De name nu des verslagenen Israëlitischen mans, die verslagen was met de Midianitinne, was Zimri de sone Salu, een overste eenes vaderlicken huyses der Simeoniten.

15

Ende de naem der verslagene Midianitische vrouwe was Cozbi, een dochter Zurs, die een ¹⁷ hooft was der volckeren eenes vaderlicken huyses onder de Midianiten.

17 Ia hy wort onder de Koningen der Midianiten gestelt, onder 31.8.

16

Voorder sprack de HEERE tot Mose, seggende:

17

Handelt ⁱ vyantlick met de Midianiten: ende verslaetse.

i Onder 31.2.

18

Want sy hebben vyantlick ^k tegens u-lieden gehandelt door hare listen, die sy listelick tegens u bedacht hebben in de sake van Peor, ende in de sake van Cozbi, de dochter des oversten der Midianiten, hare ¹⁸ suster, die verslagen is ten dage der plage om de sake van Peor.

k Apoc. 18.6.

18 D. die van haerlieder natie was.