Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments
(1657)–Anoniem Statenbijbel– AuteursrechtvrijDe Heere weygert met het volck te gaen, gelijck hy belooft hadde, vers 1. etc. ’t Volck treurt hier over, ende het leght sijnen cieraet af, 4. Mose doet den Tabernakel buyten het leger brengen, 7. hy gaet daer in, ende Godt spreeckt met hem daer in, 9. Hy bidt den Heere, dat hy hem sijnen wegh wijse, 12. ende dat hy wille met het volck trecken, 15. Godt belooft het hem, 17. hy begeert Godes heerlickheyt te sien, 18. Godt belooft sijnen name overluyt uyt te roepen, 19. Maer sijn aengesichte kan niemant sien, 20. | |
1VOorder sprack de HEERE tot Mose, Gaet henen, treckt op van hier, ghy, ende ’t volck dat ghy uyt Egyptenlande opgevoert hebt, na ’t lant, dat ick Abraham, Isaac, ende Iacob Ga naar margenoot1 gesworen hebbe, Ga naar margenoot2 seggende, Ga naar margenoota Uwen zade sal ick het geven. | |
2Ende ick sal eenen Engel Ga naar margenoot3 voor u aengesichte senden, (ende ick sal uytdrijven de Canaaniten, de Amoriten, ende de Hethiten, ende de Phereziten, de Heviten, ende de Iebusiten Ga naar margenoot4.) | |
3Na ’t landt dat van melck ende honich is vloeijende: want Ga naar margenoot5 ick en sal in ’t midden | |
[Folio 40v\’t Volck treurt. Mosis--voorbede.]
| |
van u niet optrecken, Ga naar margenootb want ghy zijt een hartneckigh volck, dat ick u op desen wegh niet en verteere. | |
4Doe het volck dit quade woort hoorde, soo droegen sy leedt, ende niemant van hen dede sijn verciersel aen hem: | |
5Ende de HEERE hadde tot Mose geseyt, Seght tot de kinderen Israëls, ghy zijt een hartneckigh volck, Ga naar margenoot6 in eenen oogenblick soude ick in het midden van u-lieden optrecken, ende soude u vernielen: doch nu, leght uwen cieraet van u af, ende ick sal weten wat ick u doen sal. | |
6De kinderen Israëls dan beroofden haer selven van hare vercierselen Ga naar margenoot7 [verre] van den bergh Horeb. | |
7Ende Mose nam Ga naar margenoot8 de Tente, ende Ga naar margenoot9 spande [se] sich buyten ’t leger, verre van het leger afwijckende, ende hy noemdese de Tente der t’samenkomste: ende het geschiedde, dat al wie den HEERE Ga naar margenoot10 socht, uyt gingh tot de Tente der t’samenkomste, die buyten het leger was. | |
8Ende het geschiedde, wanneer Mose Ga naar margenoot11 uyt gingh nae de Tente, Ga naar margenoot12 stondt al dat volck op, ende een yeder stelde sich in de deure sijner Tente: ende sy sagen Mose na, tot dat hy ter Tente in gegaen was. | |
9Ende ’t geschiedde, als Mose ter Tente in gegaen was, soo quam de wolcken-colomne Ga naar margenoot13 nederwaerts, ende stont in de deure der Tente: ende Ga naar margenoot14 Hy Ga naar margenoot15 sprack met Mose. | |
10Als al het volck de wolcken-colomne sagh staen in de deure der Tente: soo stont al het volck op, ende boogen sich, een yeder in de deure sijner Tente. | |
11Ende de HEERE sprack tot Mose Ga naar margenoot16 aengesichte aen aengesichte, gelijck een man met sijnen vrient spreeckt: daer nae keerde Ga naar margenoot17 hy weder tot het leger, doch sijn dienaer Iosua, de sone Nun, die jongelingh, en Ga naar margenoot18 weeck niet uyt het midden der Tente. | |
12Ende Mose seyde tot den HEERE, Siet, Ga naar margenoot19 ghy seght tot my, Voert dit volck op, maer ghy en laet my niet weten, Ga naar margenoot20 wien ghy met my sult senden: daer ghy geseydt hebt, Ick Ga naar margenoot21 kenne u by name, ende oock, Ghy Ga naar margenoot22 hebt genade gevonden in mijne oogen. | |
13Nu dan, ick bidde, indien ick genade gevonden hebbe in uwe oogen, soo Ga naar margenoot23 laet my nu uwen wegh weten, ende ick sal u kennen, Ga naar margenoot24 op dat ick genade vinde in uwe oogen: ende siet aen, dat dese natie u volck is. | |
14Hy dan seyde, Ga naar margenoot25 Soude mijn Ga naar margenoot26 aengesichte moeten mede gaen, om u gerust te stellen? | |
15Doe seyde Ga naar margenoot27 hy tot hem: Indien u aengesichte niet mede gaen en sal, en doet ons van hier niet optrecken. | |
16Want waer by soude nu bekent worden, dat ick genade gevonden hebbe in uwe oogen, ick, ende u volck? en is ’t niet daer by, dat ghy met ons gaet? Ga naar margenootc alsoo sullen wy afgesondert worden, ick, ende u volck, van allen volcke dat op den aertbodem is. | |
17Doe seyde de HEERE tot Mose, Ga naar margenoot28 Oock dese selve sake, die ghy gesproken hebt, sal ick doen: dewijle ghy genade gevonden hebt in mijne oogen, Ga naar margenoot29 ende ick u by name kenne. | |
18Doe seyde hy: Toont my nu uwe heerlickheyt. | |
19Doch Hy seyde, Ick sal al mijne goedigheyt voorby u aengesichte gaen laten, ende Ga naar margenoot30 sal den Name des HEEREN uytroepen voor u aengesichte: Ga naar margenootd maer ick sal genadig zijn, dien ick sal genadigh zijn, ende ick sal my ontfermen diens ick my ontfermen sal. | |
20Hy seyde voorder, Ghy en soudt [kolom] Ga naar margenoot31 mijn aengesichte Ga naar margenoot32 niet konnen sien: want Ga naar margenoot33 my en sal geen mensche sien ende leven. | |
21De HEERE seyde voorder, Siet, daer is Ga naar margenoot34 een plaetse by my: daer sult ghy u op de steenrotze stellen. | |
22Ende het sal geschieden, Ga naar margenoot35 wanneer mijne heerlickheyt voorby sal gaen, soo sal ick u in een klove der steenrotze setten: ende ick sal u met mijne handt overdecken, tot dat ick sal voorby gegaen zijn. | |
23Ende wanneer ick mijne handt sal wech genomen hebben, soo sult ghy mijne achterste deelen sien, maer Ga naar margenoot36 mijn aengesichte en sal niet gesien worden. |
|