Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments

(1657)–Anoniem Statenbijbel– rechtenstatus



Het xxiiij. Capittel.
Godt beveelt Mose, Aaron, Nadab, ende Abihu, tot hem op den bergh te komen, vers 1, etc. ’t volck belooft de wetten des Heeren te gehoorsamen, 3. Mose bouwt eenen altaer, ende twaelf pilaren, 4. hy besprenght den altaer met het bloet der offerhanden, 6. Mose ende de Ouderlingen des volcks sien den Heere, 9. Godt belooft Mose de twee steenen tafelen der Wet te geven, 12. Aaron ende Hur wort midlerwijle de sorge over het volck bevolen, 14. Godt verschijnt op den bergh Sinai, als een verteerende vyer, 16. Mose blijft veertigh dagen ende veertigh nachten op den bergh, 18.
1 DAer na seyde Ga naar margenoot1 Hy tot Mose, Ga naar margenoot2 Klimt op Ga naar margenoot3 tot den HEERE, ghy ende Aaron, Ga naar margenoot4 Nadab ende Ga naar margenoot4 Abihu, ende seventigh van de Oudtste Israëls, ende buyght u neder van verre.
2 Ende dat Mose alleen sich nadere tot den HEERE, maer dat sy niet en naderen: ende het volck en klimme oock niet op met Ga naar margenoot5 hem.
3 Als Mose Ga naar margenoot6 quam ende verhaelde den volcke alle de woorden des HEEREN, ende alle de rechten: Ga naar margenoota doe antwoordde al dat volck met eene stemme, ende sy seyden, Ga naar margenoot7 Alle dese woorden, die de HEERE gesproken heeft, sullen wy doen.
4 Mose nu Ga naar margenoot8 beschreef alle de woorden des HEEREN, ende hy maeckte hem des morgens vroegh op, ende Ga naar margenoot9 hy bouwde eenen altaer Ga naar margenoot10 onder aen den bergh: Ga naar margenoot11 ende twaelf colomnen, na de twaelf stammen Israëls.[kolom]
5 Ende hy sondt Ga naar margenoot12 de jongelingen der kinderen Israëls, die brant-offeren offerden: ende offerden den HEERE danck-offeren van Ga naar margenoot13 jonge ossen.
6 Ende Mose nam de helft Ga naar margenoot14 des bloets, ende sette het in beckens: ende de helft des bloets sprenghde hy op Ga naar margenoot15 den altaer.
7 Ende hy nam het Ga naar margenoot16 boeck des verbonts, ende hy las het voor de ooren des volcks: ende sy seyden, Al wat de HEERE gesproken heeft, sullen wy doen, ende gehoorsamen.
8 Doe nam Mose dat Ga naar margenoot17 bloet, ende sprenghde het op het volck: ende hy seyde: Ga naar margenootb Siet, [dit is] het bloet des verbonts, ’t welck de HEERE met u-lieden gemaeckt heeft Ga naar margenoot18 over alle die woorden.
9 Mose nu ende Aaron klommen opwaerts, oock Nadab ende Abihu, ende seventigh van de Oudtste Israëls.
10 Ende Ga naar margenoot19 sy sagen den Godt Israëls, ende onder sijne voeten als Ga naar margenoot20 een werck van Saphyr-steenen, ende als Ga naar margenoot21 de gestaltenisse des Hemels in [sijne] klaerheyt.
11 Doch Ga naar margenoot22 hy en streckte sijne hant niet tot Ga naar margenoot23 de afgesonderde der kinderen Israëls: maer sy Ga naar margenoot24 aten ende droncken na dat sy Godt gesien hadden:
12 Doe seyde de HEERE tot Mose, Komt tot my op den bergh, ende weest aldaer: ende ick sal u steenen tafelen geven, ende de wet, ende de geboden, die ick geschreven hebbe, om haer te onderwijsen.
13 Doe maeckte hem Mose op, met Iosua sijnen dienaer: ende Mose klam Ga naar margenoot25 op den bergh Godes.
14 Ende Ga naar margenoot26 hy seyde tot de Oudtste, Blijft ghy ons hier, tot dat wy weder tot u komen: ende siet, Aaron ende Hur zijn by u, Ga naar margenoot27 wie eenige saken heeft, sal tot deselve komen.
15 Doe Mose op den bergh geklommen was: Ga naar margenoot28 soo heeft een wolcke den bergh bedeckt.
16 Ende de heerlickheyt des HEEREN woonde op den bergh Sinai, ende de wolcke bedeckte Ga naar margenoot29 hem ses dagen: ende ten sevenden dage riep hy Ga naar margenoot30 Mose uyt het midden der wolcke.
17 Ende Ga naar margenootc het aensien der heerlickheyt des HEEREN was als Ga naar margenoot31 een verteerende vyer Ga naar margenoot32 op het opperste dies berghs inde oogen der kinderen Israëls.
18 Ende Mose gingh in het midden der wolcke, na dat hy op den bergh geklommen was: ende Mose was op dien bergh Ga naar margenoot33 veertigh dagen, ende veertigh nachten.	margenoot1 T.w. Godt. margenoot2 T.w. na dat ghy de boven-verhaelde geboden den volcke sult voor gedragen hebben. margenoot3 D. tot my. margenoot4 .4 Dese waren Aarons outste soons, sy zijn naderhant van het vyer des Heeren verslonden. Lev. 10.1, 2. om datse vreemt vyer offerden. margenoot4 .4 Dese waren Aarons outste soons, sy zijn naderhant van het vyer des Heeren verslonden. Lev. 10.1, 2. om datse vreemt vyer offerden. margenoot5 T.w. Mose: oock met de oudtste: het volck moest beneden aen den voet des berghs blijven, doch de oudtste gingen als ten halven wege, ende sagen eenighsins de heerlickheyt Godes, versen 9, 10. maer Mose gingh tot boven op de spitse des berghs in de duystere wolcke, vers 18. margenoot6 T.w. van den bergh in het leger. margenoota Exod. 19.8. ende 24.7. Deut. 5.27. margenoot7 Dit sprack het volck, niet wetende de onmogelickheyt van de onderhoudinge der wet, die door het vleesch kranck is, Rom. 8.3. margenoot8 Te weten, na dat hyse den volcke mondelinge hadde voor gedragen, vers 3. margenoot9 T.w. tot een gedenck-teecken des opgerichten verbonts tusschen Godt ende het volck, als Genes. cap. 31. vers 45. margenoot10 T.w. aen den voet des berghs. margenoot11 Om haer indachtigh te maken des verbonts met Godt opgericht. margenoot12 D. de eerstgeborene, die Priesters, of Offeraers waren, tot dat de Leviten, (die in de plaetse der eerstgeborenen genomen zijn, Num. 3. vers 41.) tot het Priesterlick-ampt verordineert zijn geworden. ’t Hebr. woort jongelingen, en beteeckent niet altoos die jongh van jaren zijn, maer oock die gene, die bequaem waren om dienst te doen, het zy in de kercke, politie, krijgh, of voor hare ouders ofte vrienden. margenoot13 Ende oock van andre beesten, Hebr. cap. 9. vers 19. margenoot14 T.w. der geslachte beesten. margenoot15 Oock op het boeck, Hebr. 9.19. margenoot16 Siet vers 4. margenoot17 T.w. de ander helfte des bloets. margenootb Hebr. 9.20. 1.Petr. 1.2. margenoot18 T.w. die in het boeck des verbonts geschreven staen. margenoot19 T.w. teeckenen der tegenwoordigheyt Godes, versen 15, ende 16. want noyt mensche en heeft Godt in sijn wesen gesien, Exod. 33.20. ende 1.Tim. 6.16. margenoot20 D. timmeragie, gebouw. And. als het werck eens plaveysels van Saphyren. margenoot21 Hebr. het lichaem. margenoot22 D. hy en sloegh noch en plaeghdese niet, gelijck hy gedreyght hadde c. 19. vers 12. want dit mael deden sy het uyt bevel Godes, versen 1, 9. margenoot23 Verst. de Oudtste des volcks, van dewelke gesproken wort versen 1, 9. And. Vorsten, Overste. margenoot24 D. sy bleven fris ende gesont, met haer eten ende drincken sulcks bewijsende. margenoot25 T.w. op den bergh Sinai. margenoot26 T.w. doe hy uyt het leger scheyde, om tot den bergh te gaen. margenoot27 Hebr. die meester van woorden, ofte, wercken is. margenoot28 Dit was een teecken der tegenwoordigheyt Godes, of het schoon met schrick ende met vreese geschiet is, 2.Chron. 6.1. Hebr. cap. 12. vers 18. Siet oock Exod. 19.9. margenoot29 T.w. den Heere, ofte, Mose, ofte, den bergh. margenoot30 T.w. Mose alleen. Selfs en was Iosua met Mose niet, als de Heere met hem sprack. margenootc Hebr. 12.29. margenoot31 Dit diende daer toe, om de overtreders des wets eenen schrick aen te jagen, Deut. 4.24. margenoot32 Hebr. op het hooft. margenoot33 T.w. sonder eten of drincken, Exod. 34.28. Deuter. 9.9, 18.

Vorige Volgende

Het xxiiij. Capittel.

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18