Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments

Het vij. Capittel.

Mose ende Aaron worden van Godt gesterckt om tot Pharao te gaen, vers 1, etc. wiens herte verhardt wort, 3. Mose ende Aarons ouderdom, doe sy tot Pharao gesonden wierden, 7. Aarons staf wort in een drake verandert, 10. de tooveraers doen dergelijcke, 11. Pharao blijft verhardt, 14. Mose wort wederom tot hem gesonden, 15. De wateren van Egypten worden in bloet verandert, 19. daer van de visschen sterven, 21. De tooveraers doen dergelijcke, 22.

1

DOe seyde de HEERE tot Mose, Siet, ick hebbe u [tot] eenen ¹ Godt gesett over Pharao, ende Aaron uw’ broeder sal uwe ² Propheet zijn.

1 Siet bov. 4.16.

2 Dat is hier te seggen Uytlegger, of Taelman, Exod. 4. vers 16. staet, hy sal u ten monde zijn.

2

Ghy sult ³ spreken alles wat ick u gebieden sal: ende ^a Aaron uw’ broeder sal tot Pharao spreken, dat hy de kinderen Israëls uyt sijnen lande trecken late.

3 T.w. tot Aaron.

a Exod. 4.14.

3

Doch ick sal Pharaos herte ⁴ verharden; ende ick sal mijne teeckenen ende mijne wonderheden in Egyptenlande vermenighvuldigen.

4 Siet Exod. c. 4. op vers 21.

4

Pharao nu en sal na u-lieden niet hooren, ende ick sal mijne ⁵ hant ⁶ aen Egypten ⁷ leggen, ende voeren mijne heyren, mijn volck, de kinderen Israëls, uyt Egyptenlant, door groote ⁸ gerichten.

5 D. mijne straffen ende plagen. Siet dergelijcke manieren van spreken Exod. c. 9. vers 3. Iudic. 2. vers 15. 1.Sam. 12. vers 15. Thren. c. 3. vers 3.

6 And. op Egypten, ofte, aen de Egyptenaers.

7 Hebr. geven.

8 D. straffen. siet bov. 6.5.

5

Dan sullen de Egyptenaers weten, dat ick de HEERE ben, wanneer ick mijne hant over Egypten uyt strecke: ende de kinderen Israëls uyt het midden van haer uyt leyde.

6

Doe dede Mose ende Aaron als haer de HEERE geboden hadde, alsoo deden sy.

7

⁹ Ende Mose was tachtentigh jaer oudt, ende Aaron was drie en tachtentigh jaer oudt, doe sy tot Pharao spraken.

9 Hebr. ende Mose was een sone van tachtentigh jaer, ende Aaron een sone van drie en tachtentigh jaer.

8

Ende de HEERE sprack tot Mose, ende tot Aaron, seggende:

9

Wanneer Pharao tot u-lieden spreken sal, seggende: ¹⁰ Doet een wonderteecken voor u-lieden: soo sult ghy tot Aaron seggen, Neemt ¹¹ uwen staf, ende werpt [hem] voor Pharaos aengesichte neder, hy sal tot eene drake worden.

10 Hebr. geeft wonder voor u-lieden, D. om te bewijsen dat ghy van Godt tot my gesonden zijt.

11 Exo. 4.20. wort hy genoemt Godes staf. Exo. 4.2. Mose staf. Hier ende vers 12. wort hy genoemt Aarons staf, om dat Aaron nu den selven in sijne hant hadde.

10

Doe gingh Mose ende Aaron tot Pharao henen in, ende deden alsoo gelijck de HEERE geboden hadde: ende Aaron wierp sijnen staf neder voor Pharaos aengesichte, ende voor het aengesichte sijner knechten, ende hy wert tot een drake.

11

Pharao nu riep oock de wijse ende de ¹² guychelaers: ende de Egyptische ¹³ tooveraers ¹⁴ deden oock alsoo met hare besweeringen.

12 Die door des Duyvels konste de oogen der menschen betooverden, dat sy meynden te sien, het gene dat in der daet niet en was, ende waren als voor wijse in groote achtinge by de Egyptenaren gehouden.

13 Siet Gen. 41.8. De voornaemste deser tooveraers noemt Paulus, 2.Tim. 3.8. Iannes ende Iambres.

14 T.w. soo veel den uyterlicken schijn aengingh, maer niet in der daet.

12

Want een yegelick wierp sijnen staf neder, ende sy wierden tot draken: maer ¹⁵ Aarons staf verslont hare staven.

15 D. de drake ofte slange, die uyt Aarons staf geworden was.

13

Doch Pharaos herte ¹⁶ verstockte, soo dat hy na haer niet en hoorde, ^b gelijck de HEERE gesproken hadde.

16 Siet Exo. 4.21.

b Exod. 7.3.

14

Doe seyde de HEERE tot Mose, Pharaos herte ¹⁷ is swaer: hy weygert het volck te laten trecken.

17 Soo dat het sich niet en kan opheffen tot gehoorsaemheyt.

15

Gaet henen tot Pharao in den morgenstont, siet, hy sal uyt gaen na het water toe, soo stelt u tegen hem over aen den oever der riviere: ende den staf die in een slange [kolom] is verandert geweest, sult ghy in uwe hant nemen.

16

Ende ghy sult tot hem seggen, De HEERE, der Hebreen Godt, heeft my tot u gesonden, ¹⁸ seggende, Laet mijn volck trecken, dat het my diene in de woestijne: doch siet ghy en hebt tot nu toe niet gehoort.

18 D. om u aen te seggen.

17

Soo seyt de HEERE, Daer aen sult ghy weten dat ick de HEERE ben: siet ¹⁹ ick sal met desen staf, die in mijne hant is, op het water, dat in dese riviere is, slaen, ende het sal in bloet verandert worden.

19 Het was Aaron die met den staf sloegh, als geseyt wort onder vers 19. maer Godt geboodt het door Mose. siet dergelijcke maniere van spreken Matth. c. 20. vers 32. Vergeleken met Marc. 10.49. ende cap. 15. vers 45. met Matth. 27.58.

18

Ende de visch in de riviere sal sterven, soo dat de riviere sal stincken: ende ²⁰ de Egyptenaers ²¹ sullen vermoeyt worden, dat sy het water uyt de riviere drincken mogen.

20 Hier uyt is af te nemen, dat niet de Israëliten, maer alleen de Egyptenaren gebreck van goet water gehadt hebben.

21 T.w. door den arbeyt des gravens dien sy rontom de riviere doen sullen, soeckende water, als vers 24. And. ’t sal den Egyptenaren lastigh, of, beswaerlick vallen.

19

Voorder seyde de HEERE tot Mose, Seght tot Aaron, Neemt uwen staf, ende steeckt uwe hant uyt over de wateren der Egyptenaren, over hare stroomen, over hare rivieren, ende over hare ²² poelen, ende over alle vergaderinge harer wateren, dat sy bloet werden: ende daer zy bloet in den gantschen Egyptenlande, ²³ beyde in houten, ende in steenen [vaten.]

22 Ofte, morassen, staende wateren.

23 Hebr. in houten, ende in steenen.

20

Mose nu ende Aaron deden alsoo, gelijck de HEERE geboden hadde, ende ²⁴ hy hief den staf op, ende ^c sloegh het water dat in de riviere was, voor de oogen Pharaos, ende voor de oogen sijner knechten: ^d ende al het water in de riviere wert in bloet verandert.

24 T.w. Aaron.

c Exod. 17.5.

d Psalm 78.44. ende 105 29.

21

Ende de visch die in de riviere was ²⁵ storf, ende de ²⁶ riviere stonck, soo dat de Egyptenaers het water uyt de riviere niet drincken en konden: ende ²⁷ daer was bloet in den gantschen Egyptenlande.

25 Dese plage was des te grooter, om dat d’Egyptenaers, ende die daer te lande woonden, veel visch aten, ende haer daer mede geneerden. siet Num. 11.5. want verscheydener beesten vleesch en aten sy niet, uyt superstitie, Exod. 8.26.

26 Dese plage was oock seer groot, want de Egyptenaers, die dagelicks water droncken, en hadden geen ander water, als sy uyt de groote riviere Nilus, ende de vlieten haelden, dewijle het daer te lande niet en regent, als af te nemen is uyt Deut. 11.10, 11.

27 Hy wil seggen, datter niet alleene in de riviere bloet was, maer oock in alle de andere wateren van Egypten.

22

Doch de Egyptische tooveraers ²⁸ deden [oock] alsoo met hare besweeringen: soo dat Pharaos herte verstockte, ende hy en hoorde na haer niet, gelijck als de HEERE gesproken hadde.

28 Siet bov. vers 11. Het water dat sy in bloet veranderden, kregen sy met graven ontrent de riviere, vers 24. of sy haelden ’t van Gosen, of uyt de huysen der Israëliten, die hier ende daer onder de Egyptenaren woonden.

23

Ende Pharao keerde hem om, ende gingh na sijn huys: ²⁹ ende hy en sette sijn herte daer oock niet aen.

29 D. hy en gaf ’er geen achtinge op, ’t en gingh hem niet ter herten. Siet dergelijcke maniere van spreken Exod. 9.21. ende 1.Sam. 4.20. ende 2.Sam. 18.3. ende Prov. 22.17.

24

Doch alle Egyptenaers groeven rontom de riviere, om water te drincken, want sy en konden van het water der riviere niet drincken.

25

³⁰ Alsoo werden seven dagen vervult, na dat de HEERE de riviere geslagen hadde.

30 Hebr. ende de weke der dagen wert vervult. Soo lange duerde dese plage