Logo DBNL
Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (1657)

Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments

(1657)–Anoniem Statenbijbel–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende

Het xv. Capittel.

Abram, kleynmoedigh zijnde, wort van Godt door een gesichte, ende seer heerlicke, soo geestelicke, als lichamelicke beloften ghesterckt, ende door het geloove gerechtveerdight, vers 1. Godt bevestigt sijn verbont op eene bysondere wyse met Abram, hem voorseggende ende afbeeldende wat sijnen zade soude wedervaren, 9.

1

NAe dese dingen geschiedde ’t woort des HEEREN tot Abram 1 in een gesichte, seggende: En vreest niet Abram, 2 a Ick ben u een Schildt, u loon seer groot.

2

Doe seyde Abram; Heere HEERE, 3 wat sult ghy my geven, 4 daer ick [kolom] sonder kinderen henen gae? ende de 5 besorgher van mijn huys is 6 dese Damascener 7 Eliëzer.

3

Voorder seyde Abram; Siet, my en hebt ghy geen 8 zaedt gegeven, ende siet, 9 de soon van mijn huys 10 sal mijn erfgenaem zijn.

4

Ende siet, het woordt des HEEREN was tot hem, seggende; 11 Dese en sal u erfghenaem niet zijn: maer die 12 uyt uwen lijve voort komen sal, die sal u erfgenaem zijn.

5

Doe leydde 13 hy 14 hem 15 uyt nae buyten, ende seyde; Siet nu op na den Hemel, ende telt de sterren, indien ghyse tellen kondt: ende hy seyde tot hem, b 16 Soo sal u zaedt zijn.

6

c Ende 17 hy geloofde in den HEERE: ende 18 hy reeckende het hem 19 [tot] gerechtigheydt.

7

Voorder seyde hy tot hem: Ick ben de HEERE, die u uytgeleydt hebbe 20 uyt Ur der Chaldeen, d om u dit landt te geven, om dat erflick te besitten.

8

Ende hy seyde: Heere HEERE, waer by sal ick weten, 21 dat ick het erflick besitten sal?

9

Ende hy seyde tot hem; 22 Neemt my eene drie-jarige veerse, ende eene drie-jarige geyte, ende eenen drie-jarigen ram, ende eene tortel-duyve, ende eene jonge duyve.

10

Ende hy bracht 23 hem alle dese, ende 24 hy deeldese midden door, ende hy leyde 25 elcks deel tegen het ander over: maer het gevogelte en deelde hy niet.

11

Ende het wildt gevogelte quam neder op het aes, maer Abram 26 joegh het wech.

12

Ende het geschiedde, als de Sonne was aen het onder gaen, soo viel een diepe slaep op Abram: ende siet, een schrick, [ende] groote 27 duysternisse viel op hem.

13

Doe seyde hy tot Abram: 28 Weet voorseker, e dat u zaedt vreemt sal zijn in een landt, 29 dat haer-lieder niet en is, ende sy sullen 30 hen dienen, ende sy sullense verdrucken 31 vier hondert jaer.

14

Doch ick sal het volck oock 32 richten het welck sy sullen dienen: ende daer na sullen sy uyt trecken f met groote have.

15

g Ende 33 ghy sult tot uwe vaderen gaen met vrede: ghy sult in 34 goeden ouderdom begraven worden.

16

h Ende 35 het vierde gheslachte sal herwaerts weder keeren: want de onghe-

rechtigheydt 36 der Amoriten 37 en is tot noch toe niet volkomen.

17

Ende het gheschiedde, dat de Sonne ondergingh, ende het duyster wert: ende siet, daer was een 38 roockende oven, ende 39 vyerighe fackel, die tusschen die stucken 40 doorgingh.

18

Te dien selven daghe 41 maeckte de HEERE een verbondt met Abram, seggende: i Uwen zade heb ick dit lant 42 gegeven, 43 van de riviere Egypti af, tot aen die groote riviere, de riviere 44 Phrath.

19

45 Den Keniter, ende den Keniziter, ende den Kadmoniter;

20

Ende den Hethiter, ende den Pheriziter, ende de 46 Rephaim;

21

Ende den Amoriter, ende den Canaaniter, ende den Girgasiter, ende den Iebusiter.


Vorige Volgende