| |
| |
| |
De godtsalige bidden Godt, dat hyse wille behoeden om sijnes heerlicken naems wille, aenwijsende de groote ydelheyt der Afgoden, ende der Afgoden-dienaers, vermanende eenen yegelicken tot het geloove aen den waren Godt, met belofte sijnes segens.
| |
1
Ga naar margenoot1 NIet ons, o HEERE, niet ons: maer uwen Name geeft eere, om uwer goedertierenheyt, Ga naar margenoot2 om uwer waerheyt wille.
| |
2
Ga naar margenoot3 Waeromme souden Ga naar margenoot4 de heydenen seggen, Waer is nu haren Godt?
| |
3
Onse Godt is doch in den hemel, hy doet al wat hem behaegt.
| |
| |
| |
4
Haerlieder Ga naar margenoot5 afgoden zijn silver ende gout, het werck van ’s menschen handen:
| |
5
Ga naar margenoota Sy hebben eenen mont, maer en spreken niet: sy hebben oogen, maer en sien niet:
| |
6
Ooren hebben sy, maer en hooren niet: sy hebben een neuse, maer sy en riecken niet:
| |
7
Hare handen [hebben sy], maer en tasten niet: hare voeten, maer en gaen niet: sy en geven geen geluyt door hare kele.
| |
8
Ga naar margenoot6 Dat diese maken hen gelijck worden: [ende] al wie op haer vertrouwt.
| |
9
Israel, vertrouwt ghy op den HEERE, hy is Ga naar margenoot7 hare Ga naar margenoot8 hulpe, ende haren Ga naar margenoot9 schilt.
| |
10
Ga naar margenoot10 Ghy Ga naar margenoot11 huys Aarons Ga naar margenoot11 vertrout op den HEERE: hy is hare hulpe, ende haren schilt.
| |
11
Ga naar margenoot12 Ghylieden die den HEERE vreest, vertrouwt op den HEERE: hy is hare hulpe, ende haren schilt.
| |
12
De HEERE is onser gedachtich geweest, hy sal segenen, hy sal’t huys Israëls segenen, hy sal’t huys Aarons segenen.
| |
13
Hy sal segenen die den HEERE vreesen, Ga naar margenoot13 de kleyne met de groote.
| |
14
De HEERE sal [den segen] over ulieden Ga naar margenoot14 vermeerderen, over ulieden, ende over uwe kinderen.
| |
15
Ghylieden zijt Ga naar margenoot15 den HEERE gesegent, die den hemel ende d’ aerde gemaeckt heeft.
| |
16
Ga naar margenoot16 Aengaende den hemel, de hemel is des HEEREN: maer d’ aerde heeft hy der menschen kinderen gegeven.
| |
17
De Ga naar margenoot17 doode en sullen den HEERE niet prijsen, nochte Ga naar margenoot18 die in de stilte nedergedaelt zijn.
| |
18
Maer Ga naar margenoot19 wy sullen den HEERE Ga naar margenoot20 loven van nu aen tot in der eeuwicheyt. Halelu-Jah.
|
-
margenoot1
- Dit zijn de woorden der godtsaliger Gemeente der Israeliten, bekennende dat sy het geensins verdient en hadden, noch weerdich en waren, dat Godt haer sijne genade ende weldaden soude bewijsen, maer dat hy sulcx dede om de eere sijnes Naems.
-
margenoot2
- Doende getrouwelick dat ghy belooft hebt. Psal. 79.10.
-
margenoot3
- D. waeromme soudt ghy de heydenen oorsake geven teseggen, Waer is nu haren Godt? Te weten, na dat sy ons souden overwonnen, ende overmeestert hebben, pocchende ende roemende, als of ghy ons niet en hadt kunnen beschermen ofte verlossen: Heere en wilt sulcks niet toelaten, maer behoedt ende beschermt ons genadelick.
-
margenoot4
- T.w. de volckeren die rontom ons liggen.
-
margenoot5
- Siet 1.Sam. 31. d’aent. op vers 9. ende 2.Sam. 5.21.
-
margenoot6
- Of, diese maken zijn hen gelijck, t.w. soo onvernuftich ende onverstandich, als de Goden, die sy uyt silver ende gout gemaeckt hebben.
-
margenoot10
- D. ghy Priesters ende Leviten, dien d’opsicht over den Godts-dienst toevertrouwt ende bevolen is.
-
margenoot11
-
Huys staet in het getal van een: Maer vertrouwt in ’t getal van vele, om dat de huysgesinnen uyt veel persoonen bestaen. ende alsoo in’t volgende.
-
margenoot11
-
Huys staet in het getal van een: Maer vertrouwt in ’t getal van vele, om dat de huysgesinnen uyt veel persoonen bestaen. ende alsoo in’t volgende.
-
margenoot12
- T.w. alle ghy andre, wie ghy zijt, die den Heere voor uwen Godt houdt.
-
margenoot13
- Verstaet, in jaren: Ofte, in staet ende qualiteyt, als Apoc. 11.18.
-
margenoot15
- Siet 2.Sam. 2. de aenteeck. op vers 5. And. Ghy zijt de gesegende des Heeren, of, van den Heere.
-
margenoot16
- D. de Heere heeft den Hemel als tot sijne wooninge genomen, 1.Reg. 8.30. om van daer bekent te maken de opperste heerschappije, die hy heeft over de gantsche werelt: Ende hy heeft den menschen de aerde gegeven te bewoonen, ende te bouwen, Gen. c. 3. om hem, soo lange sy daer op woonen, te loven ende te prijsen.
-
margenoot17
- Siet Psal. 6.6. ende 88. de aenteeck. op vers 11.
-
margenoot18
- D. In ’t graf. siet Iob 3.17. ende d’aent. op Psal. 94.17.
|