| |
| |
| |
De Prophete verklaert sijne liefde tot Godt van wegen de groote ende menichvuldige genaden ende weldaden hem bewesen, mits hem verlossende uyt doodelicke benaeutheden, biddende om voortaen te mogen behouden worden, met belofte Godt den Heere daer voor te sullen prijsen.
| |
1
Ga naar margenoot1 ICk hebbe lief, want de HEERE hoort mijne stemme, mijne smeeckingen.
| |
2
Want hy neycht sijne oore tot my: dies ick [hem] Ga naar margenoot2 in mijne dagen sal aenroepen.
| |
3
Ga naar margenoot3 De Ga naar margenoota banden Ga naar margenoot4 des doots hadden my omvangen; ende Ga naar margenoot5 de angsten der helle hadden my Ga naar margenoot6 getroffen: ick vondt benautheyt ende droeffenisse.
| |
4
Maer ick riep den Name des HEEREN aen, [seggende] Och HEERE, bevrijdt Ga naar margenoot7 mijne ziele.
| |
5
De HEERE is genadich ende Ga naar margenoot8 rechtveerdich: ende onse Godt is ontfermende.
| |
6
De HEERE bewaert Ga naar margenoot9 de eenvoudige: ick was Ga naar margenoot10 uytgeteert, doch hy heeft my verlost.
| |
7
Mijne ziele, keert weder tot uwe ruste, want de Ga naar margenootb HEERE heeft aen u Ga naar margenoot11 welgedaen.
| |
8
Want ghy [HEERE] hebt Ga naar margenoot12 mijne ziele geredt van den doot, mijne oogen van tranen, mijnen voet van aenstoot.
| |
9
Ick sal wandelen voor het aengesichte des HEEREN, in de landen Ga naar margenoot13 der levendigen.
| |
10
Ga naar margenoot14 Ick Ga naar margenootc hebbe gelooft, Ga naar margenoot15 daerom Ga naar margenoot16 sprack ick. Ick ben seer bedruckt geweest.
| |
11
Ick seyde Ga naar margenoot17 in mijn haesten, Ga naar margenoot18 Alle Ga naar margenootd menschen zijn leugenaers.
| |
12
Ga naar margenoot19 Wat sal ick den HEERE Ga naar margenoot20 vergelden [voor] alle sijne weldaden aen my [bewesen]?
| |
13
Ick sal den beker Ga naar margenoot21 der verlossingen opnemen, ende den Name des HEEREN aenroepen.
| |
14
Ga naar margenoot22 Mijne geloften sal ick den HEERE betalen, Nu, Ga naar margenoot23 in de tegenwoordicheyt van al sijn volck.
| |
15
Ga naar margenoot24 Kostelick is in de oogen des HEEREN de doot sijner Ga naar margenoot25 gunst-genooten.
| |
16
Och HEERE, Ga naar margenoot26 sekerlick ick ben uw’ knecht, ick ben uw’ knecht, Ga naar margenoot27 een sone uwer dienstmaecht: ghy hebt Ga naar margenoot28 mijne banden Ga naar margenoot29 los gemaeckt.
| |
17
Ick sal u offeren Ga naar margenoot30 een offerhande van dancksegginge, ende den Name des HEEREN aenroepen.
| |
18
Ga naar margenoot31 Ick sal mijne geloften den HEERE betalen, Nu, in de tegenwoordicheyt van al sijn volck.
| |
19
In Ga naar margenoot32 de voorhoven des huyses des HEEREN: in’t midden van u, ô Ierusalem. Halelu-Jah.
|
-
margenoot2
- D. dewijle ick in’t leven ben: Ofte, alle de dagen mijnes levens. ofte, tijdens. Vergel. Psal. 137.7.
-
margenoot4
- D. die soo groot waren, als de doodt selve: Te weten, als Saul met sijn machtich leger my naderde, 1.Sam. 23.26.
-
margenoot5
- D. die soo groot waren, datse wel lichtelick oorsaken mijnes doots souden geweest zijn, ende my in ’t graf souden gebracht hebben.
-
margenoot8
- Ende derhalven en kan hy niet lijden, dat de sijne onrechtveerdelick onderdruckt worden.
-
margenoot9
- Die haer niet en verlaten op hare eygene kloeckheyt, maer op den Heere, wandelende oprechtelick in sijne wegen.
-
margenoot10
- Of, uytgemergelt, dunne geworden, D. mijn verderf was seer naby.
-
margenoot13
- Dat is, der gener die op aerden leven, ofte die noch in deser werelt leven en wandelen, als Psal. 17. Siet aldaer de aenteeck. op vers 13. ende Psal. 56. op vers 14.
-
margenoot15
- In dese beteeck. wort ’t Hebr. woort oock genomen Ier. 29.16.
-
margenoot16
- T.w. het gene ’t geloove my ingaf in mijne grootste swaricheden. And. als ick [sulcks] sprack, [hoe wel] ick seer bedruckt was: Anders, Ick sprack. [nochtans] was ick seer bedruckt.
-
margenoot17
- De sin is, wanneer ick my door ’tswaer lijden haestede om te ontvluchten. ofte (als andere het verstaen) haestige woorden my liet ontvallen. siet Psal. 31. op vers 23.
-
margenoot18
- T.w. alle te samen, ende elck een in ’t besonder, so datmen op geen menschen betrouwen mach, maer op den waren Godt alleen. sommige meenen, dat David uyt menschelicke swackheyt, nae de ongesienheyt der sake, getwijfelt heeft of hy oock t’ eeniger tijt tot het beloofde Coninckrijcke soude komen.
-
margenoot20
- And. vergelden? alle sijne weldaden zijn boven my. D. boven mijn vermogen, om te vergelden. Siet 1.Thess. 3.9. And. zijn op my] D. ick ben overladen van wegen alle de weldaden die Godt de Heere my eertijts menichmael gedaen heeft, ende noch dagelicks doet.
-
margenoot21
- Of, des menichvuldigen heyls. Als of de Prophete seyde, Ick sal den Heere opentlick dancken van wegen alle de verlossingen, die hy my gedaen heeft. Hy siet op de wijse ende gewoonte, die by de danck-offeren gehouden wiert, alsmen nae gedane offerhande eene heylige maeltijt hielt, in de welcke sy haer in den HEERE verheugden, van wegen de ontfangene weldaden, hem daer voor danckende, Ende tot een teecken van sulcke vreucht ende danckbaerheyt, als oock der broederlicke liefde ende eenicheyt tusschen de gene die sulck eene maeltyt genooten hadden, namen sy eenen beker met wijn, ende droncken alle uyt den selven siet 1.Chro. 16.2, 3.
-
margenoot22
- Die ick gedaen hebbe, doe ick in groot perikel des doots was, Saul met sijne heyrlegers my steets vervolgende.
-
margenoot24
- D. Godt en sal de doot sijner uytverkorenen niet geringe achten, noch ongewroken laten. siet Psal. 72.14.
-
margenoot26
- Als of hy seyde, dewijle ick u, soo getrouwelick diene, so wilt doch steedts doen blijcken, dat mijn leven kostelick is in uwe oogen.
-
margenoot28
- Doe ick van Saul omringt, ende genoechsaem besloten was in sijne handen, ende als gevangen.
-
margenoot29
- Door dien ghy Saul dedet te rugge keeren, door dien hem de Philistijnen in’t lant gevallen waren, 1.Sam. 23.27.
-
margenoot31
- Siet d’aenteeck. boven, op vers 14. ende Psal. 61. op vers 6.
-
margenoot32
- Verst. hier de tente, in de welcke David de Arke des Verbondts gesett hadde. Siet 1.Chron. 16.1.
|