Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)

Het x. Capittel.

Namen der gener, die dit verbondt met Godt, voor haer selven ende van wegen de gantsche Gemeynte, verzegelt hebben, vers 1, etc. verhael van den generalen inhout deses verbonts, met eede ende vervloeckinge bevesticht, ende van eenige articulen in’t particulier, 29.

1

TOt ¹ de versegelingen nu waren: Nehemia ² Hattirsatha, sone van Hachalja, ende Zidkia,

1 Hebr. tot de verzegelde, ofte, verzegelingen. verstaet die het verbont, waer van in het eynde des voorgaenden Capittels, uyt name der gantscher gemeente, met hare zegelen bevesticht hebben.

2 Siet Ezr. 2. op vers 63.

2

³ Seraja, Azarja, Ieremia,

3 Vergel. dit register met het gene dat volgt, ond. 12.1, etc.

3

Pashur Amarja, Malchia,

4

Hattus, Sebanja, Malluch,

5

Harim, Meremoth, Obadja,

6

Daniël, Ginnethon, Baruch,

7

Mesullam, Abja, Mijamin,

8

Maazja, Bilgai, Semaja: dat waren de ⁴ Priesters.

4 Nehemia (boven vers 1. vermeldt) daer in niet begrepen zijnde, die van den stam Levi niet en was, nae sommiger meeninge.

9

Ende de Leviten: naemlick, Iesua sone van Azanja, Binnui; van de sonen Henadads, Kadmiël:

10

Ende hare broederen: Sebanja, Hodia, Kelita, Pelaja, Hanan,

11

Micha, Rehob, Hasabja,

12

Zacchur, Serebja, Sebanja,

13

Hodia, Bani, Beninu,

14

De ⁵ hoofden des volcks: Parhos, Pahath-Moab, Elam, Zatthu, Bani,

5 Vergelijckt boven 7.8, etc. Ezr. 2.3, etc. ende 8.3, etc.

15

Bunni, Azgad, Bebai,

16

Adonia, Bigvai, Adin,

17

Ater, Hizkia, Azzur,

18

Hodia, Hasum, Bezai,

19

Hariph, Anathoth, Nebai,

20

Magpias, Mesullam, Hezir,

21

Mesezabeël, Zadok, Iaddua,

22

Pelatja, Hanan, Anaja,

23

Hosea, Hananja, Hassub,

24

Hallohes, Pilha, Sobek,

25

Rehum, Hasabna, Maaseja,

26

Ende Ahia, Hanan, Anan,

27

Malluch, Harim, Baana.

28

Ende het overige des ⁶ volcks, de Priesteren, de Leviten, de Poortiers, de Sangers, de ⁷ Nethinim, ende al wie sich van de volcken der landen hadde ⁸ afgescheyden tot Godes wet, hare wijven, hare sonen ende hare dochteren, al die wetenschap [ende] verstant hadde;

6 Vergel. 2.Chron. 23. op vers 5. ende Ezr. 2. op vers 70.

7 Siet Ezr. 2. op vers 43.

8 Als bov. 9.2.

29

Die hielden sich aen hare broederen, hare ⁹ voortreffelicke, ende quamen inden ¹⁰ vloeck ende in den eedt, dat sy souden wandelen in de wet Godts, die gegeven is door de hant van den knecht Godes Mose: ende dat sy souden houden, ende dat sy souden doen alle de geboden des HEEREN onses Heeren, ende sijne rechten, ende sijne insettingen:

9 Ofte, aensienlicke, groote, die gestelt waren, om dit verbondt te zegelen uyt den name der Gemeente. Siet Psal. 8. op vers 2.

10 D. sy begaven haer mede in dit verbont, dat bevesticht wert met eenen eedt, ende vervloeckinge harer persoonen, in dien sy dit verbont souden komen t’overtreden. siet Deut. 29.12, 14, 19. ende vergel. Iosu. 24.25. 2.Reg. 23.3. 2.Chro. 15.12.

30

^a Ende dat wy onse dochteren niet souden ¹¹ geven aen de volcken des lants, noch hare dochteren nemen voor onse sonen.

a Exod. 34.16. Deut. 7.3.

11 T.w. ten houwelijcke aen de heydenen.

31

^b Als oock de volcken des lants op den Sabbathdach te verkoopen brengen waren, ende ¹² alle koorn, dat wy op den Sabbath, ofte op eenen [anderen] heyligen dach van hen niet en souden nemen: ^c Ende dat wy het ¹³ sevende jaer souden vrylaten, mitsgaders ¹⁴ allerhande beswaernisse.

b Exod. 20.10. ende 34.21. Levit. 23.2, etc. Deut. 5.12, 13, 17, etc.

12 Dat is, allerley koorn, als rogge, tarwe, gerste. siet Gen. 24. op vers 1.

c Exod. 23.10. Levit. 25.2. Deut. 15.1, etc.

13 Zijnde een vryjaer, daer in Godt den ackerbouw ende invorderinge van schulden bevolen hadde na te laten. Siet Exod. 23.10, 11. Lev. 25.4. Deut. 15.1, 2, etc.

14 Hebr. den last, ofte, beswaernisse aller hant, D. allerley schult, die wy andersins macht hadden in te vorderen: ofte, de invorderinge, inmaninge aller schult. Siet Deut. 15. op vers 2. ende bov. cap. 5.7, 10.

32

Voorts setteden wy ons ¹⁵ geboden op, ons opleggende een derdendeel van eenen ¹⁶ sikel in’t jaer, tot den dienst van het Huys onses Godts:

15 Ofte, ordinantien, die in’t volgende verhaelt worden.

16 Verst. hier eenen sikel des heylichdoms, doende eens soo veel als de gemeyne ofte borgerlicke sikel, te weten, omtrent eenen halven Rijcksdaelder. Dit was eene vrywillige contributie tot onderhout van den Godts-dienst, overmits den tegenwoordigen noot opgestelt. Vergel. 1.Chro. 26.26, 27, ende 2.Chro. 31.3. Van de bevolene ordinare schattinge, siet Exod. 30.12.

33

Tot het ¹⁷ broot der toerichtinge, ende het geduerich ¹⁸ spijs-offer, ende tot het geduerich brand-offer, der ^d Sabbathen, der nieuwe maenden, tot de gesette hoochtijden, ende tot de ¹⁹ heylige dingen, ende tot de sond-offeren, om versoeningen te doen over Israël: Ende [tot] allen wercke van het Huys onses Godts.

17 D. toon-broot. siet Levit. 24.6, etc. 2.Chron. 2.4. ende 29.18.

18 Siet Exod. 29.40. Num. 28.5.

d Num. c. 28. ende 29.

19 Die geheylicht souden worden tot danck-offeren voor den volcke.

34

Oock wierpen wy de loten, onder de Priesteren, de Leviten, ende het volck, over het offer des houts, datmen brengen soude ten Huyse onses Godts, nae den ²⁰ huyse onser vaderen, op bestemde tijden, jaer op jaer: om te branden op den altaer des HEEREN onses Godts, gelijck het in de wet geschreven is.

20 Dat is, nae de geslachten ende huysgesinnen: om te weten, hoe veel houts een yeder soude hebben te leveren, tot den brant der offerhanden.

35

Dat wy oock de ^e eerstelingen onses ²¹ lants, ende de eerstelingen aller vrucht van ²² al ’t geboomte jaer op jaer souden brengen, ten Huyse des HEEREN:

e Exod. 23.19. Levit. 19.23.

21 Dat is, der lantvruchten, als rogge, tarwe, gerste, etc.

22 D. allerley.

36

Ende de ²³ eerstgeborene onser sonen, ende onser beesten, ^f gelijck het in de wet geschreven is: ende dat wy de eerstgeborene onser ²⁴ runderen, ende onser schapen, souden brengen ten Huyse onses Godts, tot de Priesteren, die in den Huyse onses Godts dienen.

23 Verstaet sekeren prijs, waer mede sy de eerst-geborene sonen, ende het onreyne vee, als peerden, ezelen, kemelen, etc. moesten aflossen. Siet Exod. 13.13. Levit. 27. versen 11, 12, 13, 26, 27.

f Exod. 13.2. Num. 3.13. ende 8.17.

24 Runderen ende schapen, D. van groot ende kleyn vee.

37

^g Ende dat wy de eerstelingen onses deechs, ende onse ²⁵ hef-offeren, ende de vrucht aller boomen, most ende olye, souden brengen tot de Priesteren, in de kameren van het Huys onses Godts, ende de ^h tienden onses lants tot de Leviten: ²⁶ ende dat deselve Leviten de tienden souden hebben in alle steden onser lant-bouwerye:

g Levit. 23.17. Num. 15.19. ende 18.12. Deut. 18.4.

25 Ofte, heffingen.

h Num. 18.24, 25.

26 And. op dat de selve Leviten de tienden mochten geven. T.w. aen den hooge-Priester, waer van in’t volg. Hebr. de vertienende. Siet Gen. 28.22. Deut. 14.22. ende 26.12.

38

Ende datter een Priester, een sone Aarons, by de Leviten soude zijn, als de Leviten de tienden ²⁷ ontfangen: Ende dat

27 Ofte, geven: als in’t voorgaende vers.

[fol. 225r]

de Leviten de ⁱ tienden der tienden souden opbrengen ten Huyse onses Godts, in de kameren van het schat-huys.

i Num. 18.26.

39

Want de kinderen Israëls ende de kinderen Levi moeten hef-offer van koorn, most, ende olye, in die kameren brengen, ²⁸ om dat aldaer de vaten des Heylichdoms zijn, ende de Priesteren die dienen, ende de Poortiers, ende de Sangers: Dat wy also het Huys onses Godts niet en souden verlaten.

28 Ofte, alwaer oock, etc.