Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)

Het xvij. Capittel.

Iosaphat komende in sijns vaders Asa plaetse, sterckt sijn Coninck-rijck, vers 1, etc. ende dewijle hy godtvruchtich was, wort van Godt gesegent, 3. roeyt de afgoderye uyt, 6. laet over al sijn volck uyt het wet-boeck onderwijsen, 7. wort gevreest, ende ge-eert van de omliggende volckeren, 10. de namen sijner Krijgs-oversten, ende het getal sijnes krijgs-volcks, 14.

1

^a ENde sijn sone Iosaphat wert Coninck in sijne plaetse: ende hy ¹ sterckte sich tegen Israël.

a 1.Reg. 15.24.

1 D. hy voorsach sich van allerley krijchs-toerustinge, om sijne macht te bewijsen tegen de tien stammen, die te wederstaen, ende haer gewelt af te keeren. And. hy sterckte sich over Israël. dat is, hy bevestichde sich in het Coninckrijcke, het welcke hy hadde over Iuda, Benjamin, ende de vreemdelingen uyt Israel, ende de steden van Ephraim, die sijn vader ingenomen hadde. Siet 't volg. vers.

2

Ende hy leyde ² krijchs-volck in alle vaste steden van Iuda, ende leyde ³ besettingen in't lant van Iuda, ende ^b in de steden van Ephraim, die sijn vader Asa ingenomen hadde.

2 Ofte, heyr-kracht.

3 D. Krijchs-volck, ofte garnisoen, onder het beleyt van hare overste, om het lant tegen den inval des vyants te versekeren. Het Hebr. woort is soo genomen 1.Sam. 13.3. ende 2.Sam. 8.6.

b Bov. 15.8.

3

Ende de HEERE was met Iosaphat: want hy wandelde inde ⁴ voorige wegen sijnes vaders Davids, ende en ⁵ socht de Baalim niet.

4 D. in de welcke sijn Voor-vader David gewandelt hadde. And. eerste. verstaende, eer dat David overspel hadde begaen, ende Uria doen dooden, ende het volck doen tellen, 2.Sam. 11.4, 14. ende 24.2.

5 D. hy en beweesse geen Godes-dienstige eere, om hulpe daer van te hebben, hieltse van geener weerde. Verst. door de Baalim allerley Afgoden; ende siet van dit woort, Iud. 2. op vers 11.

4

Maer hy socht den Godt sijnes vaders, ende wandelde in sijne geboden, ende niet ⁶ nae het doen van Israël.

6 Hebr. nae het werck. D. nae de afgoderye der afvallige Israeliten, die de gulden kalveren, ende andere Afgoden dienden.

5

Ende de HEERE bevestichde het Coninckrijcke in sijne hant, ende gantsch Iuda gaven Iosaphat ⁷ geschencken: ende hy hadde rijckdom, ende eere in menichte.

7 De Coningen, ende Princen werden vereert met geschencken, ofte van hare eygene ondersaten, tot een teecken van gewillige onderdanicheyt, waer door sy sich haer gebiet, ende regeringe onderwerpen, als 1.Sam. 10.28. ende hier: ofte van vreemde volckeren, tot eerbiedinge, ende onderhoudinge van vrientschap, ende vrede, als 1.Reg. 10.25. ende bov. cap. 4. vers 24.

6

Ende sijn herte ⁸ verhief sich in de wegen des HEEREN: ende hy nam voorder de ⁹ hoochten, ende de bosschen uyt Iuda wech.

8 T.w. niet door waen van deugden, rijckdom, ende eere, maer door ende tot een kloeck voornemen, om de afgoderye uyt te roeyen, den suyveren Godes-dienst te herstellen, alle goede order nae de wet des Heeren in te voeren, ende sich tegen de beletselen, die hem bejegenden, vast te maken. Sommige nemen 't alsoo, dat hy het hielt voor sijn hoochste eere in des Heeren wegen te wandelen.

9 Die noch van Asas tijt over-gebleven, ofte in 't eynde sijns levens geplant waren van de Ioden, die soo tot de afgoderije genegen waren, datse ooc, niet tegenstaende Iosaphats yver, niet geheel en zijn uytgeroeyt. ond. 20.33.

7

In het derde jaer nu sijner regeringe sondt hy tot sijne Vorsten, tot Benchaïl, ende tot Obadia, ende tot Zecharia, ende tot Nethaniël, ende tot Michaia, ¹⁰ op datmen soude leeren inde steden van Iuda.

10 De sin is, datse van des Conincks wegen het Iodische volck over al souden vermanen, ende bevelen, de wet des Heeren uyt den mont der Priesteren, ende Leviten aen te hooren, ende sich daer nae te voegen; ende alle verhinderinge met publijcke autoriteyt beletten.

8

Ende met hen de Leviten Semaja, ende Netania, ende Zebadia, ende Asaël, ende Semiramoth, ende Ionathan, ende Adonia, ende Tobia, ende Tob Adonia, de Leviten, ende met hen de Priesters Elisama, ende Ioram.

9

Ende ¹¹ sy leerden in Iuda, ende het wet-boeck des HEEREN was by haer: ende sy gingen rontom, in alle steden van Iuda, ende leerden onder het volck.

11 T.w. de Priesteren, ende Leviten.

10

Ende eene ¹² verschrickinge des HEEREN wert over alle Coninckrijcken der landen, die rontom Iuda waren: datse niet en krijchden tegen Iosaphat.

12 D. eene seer groote verschrickinge. siet bov. c. 14. op vers 14. item vergel. Genes. 13. op vers 10.

11

Ende vande Philistijnen brachten sy Iosaphat geschencken ¹³ met het opgeleyde gelt: oock brachten hem de Arabiers kleyn vee, seven duysent, ende seven hondert rammen, ende seven duysent, ende seven hondert bocken.

13 Hebr. ende, ofte, met het silver des lasts. D. met het gesette gelt, dat hen opgelegt was jaerlicks als een tribuyt, ofte, impost den Coningen van Iuda te betalen.

12

Alsoo nam Iosaphat toe, ende wert ten hoochsten ¹⁴ groot, daer toe bouwde hy in Iuda ¹⁵ burchten, ende schatsteden.

14 T.w. 1. in rijckdom, bov. vers 5. ende ond. cap. 18.1.
2. in macht van krijchs-lieden. ond. 14.15, etc.
3. in eere, ende vermaertheyt. bov. vers 5. ende 10. ende ond. 18.1. Hebr. hy was, ofte, wert, gaende ende groot wordende.

15 Ofte, Casteelen, Sloten. And. Palleysen.

13

Ende hy hadde ¹⁶ veel wercks in de steden van Iuda: ende krijchs-lieden kloecke helden in Ierusalem.

16 Verst. dit werck niet alleene van de gereetschap, middelen, ende voorraet, die hy tot de oorloge, ende andere saken gereet hadde (gelijck sommige het Hebr. woort hier nemen) maer oock van den arbeyt, het bedrijf, ende gewoel, het welcke hy over al daer in hadde, om alles wel te versorgen, te beschicken, te maken, ende in 't werck te stellen.

14

Dit nu is hare ¹⁷ tellinge, nae de huysen harer vaderen: In Iuda waren Overste der duysenden; Adna de Overste, ende met hem waren drie hondert duysent kloecke helden.

17 And. getal, ofte, Overste, Bevel-hebbers, ofte Bevel-hebberschap.

15

¹⁸ Naest hem nu was de Overste Iohanan: ende met hem waren twee hondert en tachtentich duysent.

18 Hebr. aen sijn hant: ende soo in 't volgende.

16

Ende naest hem was Amasia de sone van Zichri, ¹⁹ die sich vrywillich den HEERE overgegeven hadde: ende met hem waren twee hondert duysent kloecke helden.

19 T.w. om de oorloge des Heeren te voeren tegen de vyanden des lants.

17

Ende uyt Benjamin was Eliada, een kloeck helt: ende met hem twee hondert duysent, die met den boge ende schilt gewapent waren.

18

Ende naest hem was Iozabad; ende met hem waren hondert en tachtentich duysent, ten krijge toegerust.

19

Dese ²⁰ waren in den dienst des Conincks: behalven de gene, die de Coninck inde vaste steden door gantsch Iuda geset hadde.

20 Ofte, dienden den Coninck: andere, wachteden op den Coninck: Verst. datse altijt gereet waren, om voor hem in de oorloge gebruyckt te worden, so wanneer sy daer toe van hem gelast souden worden.