Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)
(2008)–Anoniem Statenbijbel– Auteursrechtelijk beschermdDavid hoorende dat Kehila belegert was, vers1, etc. ontsetse, ende slaet de Philistijnen, uyt bevel Godes, 2. Daer komt Abjathar by David, mede brengende den Ephod, 6. Saul meynde David aldaer te besluyten, ende te vangen, 7. Daerom gaet hy om Kehila te belegeren, 8. David sich niet vertrouwende op die van Kehila, vraecht den Heere om raet door Abjathar, 9. De Heere geeft David te kennen, dat die van Kehila gesinnet waren hem in Sauls handen over te leveren, 11. Daerom vlucht hy van daer nae de woestijne Ziph, met die 600 mannen die by hem waren, 13. daer Ionathan by hem komt, ende vernieuwt het verbont van vrientschap met hem, 16. ende vertroost hem, 17. | |
[Folio 136r]
| |
Die van Ziph verraden David by Saul, 19. daer voor Saul haer bedanckt, 21. ende vermaent haer neerstelick op alles te letten, 22. Hy vervolgt David met sijn leger in de woestijne Maon, 25. daer hy hem omcingelt, 26. Saul krijcht tydinge, dat hem de Philistijnen in’t lant gevallen waren, 27. daer door wort hy genootsaeckt David te verlaten, 28. | |
1ENde men Ga naar margenoot1 bootschapte David, seggende: Siet de Philistijnen strijden tegen Ga naar margenoot2 Kehila, ende sy berooven Ga naar margenoot3 de schueren. | |
2Ende David Ga naar margenoot4 vraechde den HEERE, seggende, Sal ick henen gaen ende dese Philistijnen slaen? ende de HEERE seyde tot David, Gaet henen, ende ghy sult de Philistijnen slaen, ende Kehila verlossen. | |
3Doch de mannen Davids seyden tot hem, Siet, Ga naar margenoot5 wy vreesen Ga naar margenoot6 hier in Iuda: Ga naar margenoot7 hoe veel te meer, als wy nae Kehila tegen der Philistijnen slachordenen gaen sullen. | |
4Doe Ga naar margenoot8 vraechde David den HEERE noch voorder, ende de HEERE antwoordde hem, ende seyde, Maeckt u op, treckt af nae Kehila, want ick geve de Philistijnen Ga naar margenoot9 in uwe hant. | |
5Also tooch David ende sijne mannen nae Kehila, ende hy streedt tegen de Philistijnen, ende dreef haer vee wech, ende hy sloech onder haer eenen grooten slach: also verloste David de inwoonders van Kehila. | |
6Ende Ga naar margenoot10 ’t geschiedde Ga naar margenoota doe Abjathar de sone Achimelechs tot David vluchtte nae Kehila: Ga naar margenoot11 dat hy af-quam met den Ephod in sijne hant. | |
7Als Saul te kennen gegeven wert, dat David te Kehila gekomen was: so seyde Saul, Godt heeft hem in mijne hant Ga naar margenoot12 overgegeven, want hy is besloten, komende in Ga naar margenoot13 eene Stadt met poorten ende grendelen. | |
8Doe liet Saul al het volck ten strijde roepen: dat sy aftogen nae Kehila, om David ende sijne mannen te belegeren. | |
9Als nu David verstont Ga naar margenoot14 dat Saul dit quaet tegen hem Ga naar margenoot15 heymelick voor hadde, seyde hy tot den Priester Abjathar, Ga naar margenoot16 Brengt den Ephod herwaerts. | |
10Ende David seyde, HEERE Godt Israëls, Ga naar margenoot17 uwe knecht Ga naar margenoot18 heeft sekerlick gehoort, dat Saul soeckt nae Kehila te komen, ende de stadt te verderven om mijnent wille. | |
11Sullen my oock Ga naar margenoot19 de burgers van Kehila in sijne hant overgeven? Ga naar margenoot20 sal Saul af-komen, gelijck als uwe knecht gehoort heeft? o HEERE Godt Israëls, geeft het doch uwen knecht te kennen! De HEERE nu seyde, Hy sal afkomen. | |
12Daerna seyde David, Ga naar margenoot21 Souden de burgers van Kehila my ende mijne mannen overgeven in de hant Sauls? ende de HEERE seyde, Ga naar margenoot22 Sy souden [u] overgeven. | |
13Doe maeckte hem David ende sijne mannen op, ontrent ses hondert man, ende sy gingen uyt Kehila, ende sy gingen henen waer sy konden gaen: doe Saul gebootschapt wert, dat David uyt Kehila ontkomen was, Ga naar margenoot23 so hielt hy op uyt te trecken. | |
14David nu bleef in de woestijne inde vestingen, ende hy bleef op den berch in de woestijne Ziph: ende Saul socht hem Ga naar margenoot24 alle dage, doch Godt en gaf hem niet over in sijne hant. | |
15Als David Ga naar margenoot25 sach, dat Saul uytgetogen was, om sijn ziele te soecken: so was David in de woestijne Ziph in een wout. | |
16Doe maeckte sich Ionathan de sone Sauls op, ende hy ginck tot David in’t wout: ende hy Ga naar margenoot26 versterckte sijne hant in Godt. | |
17Ende hy seyde tot hem: En vreest niet, want de hant Sauls mijnes vaders en sal u niet vinden, maer ghy sult Coninck worden over Israël, ende Ga naar margenoot27 ick sal de tweede by u zijn; Ga naar margenoot28 oock weet mijn vader Saul sulcx wel. | |
18Ende die beyde Ga naar margenoot29 maeckten een verbont Ga naar margenoot30 voor het aengesichte des HEEREN, ende David bleef in het wout, maer Ionathan ginck nae sijn huys. | |
19Doe togen Ga naar margenoot31 de Ziphiten op tot Saul nae Gibea, seggende, Ga naar margenoot32 Heeft sich niet David by ons verborgen in de vestingen in ’t wout, op den heuvel van Hachila Ga naar margenoot33 die aen de rechterhant der wildernisse is? | |
20Nu dan, o Coninck, Ga naar margenoot34 komt spoedich af nae al de begeerte uwer ziele: ende Ga naar margenoot35 ’t komt ons toe hem over te geven in de hant des Conincx. | |
21Doe seyde Saul, Ga naar margenoot36 Gesegent zijt ghylieden den HEERE, Ga naar margenoot37 dat ghy u over my ontfermt hebt. | |
22Gaet doch henen, ende Ga naar margenoot38 bereydt [de sake] noch meer, dat ghy wetet ende besiet sijne plaetse, waer sijnen Ga naar margenoot39 ganck is, wie hem daer gesien heeft: want Ga naar margenoot40 hy heeft tot my geseyt, Ga naar margenoot41 dat hy seer listichlick pleecht te handelen. | |
23Daerom siet toe, ende verneemt nae alle schuylplaetsen in dewelcke hy schuylt, komt dan weder tot my met vast bescheyt, so sal ick met ulieden gaen: ende ’t sal geschieden, so hy in ’t lant is, so sal ick hem na-speuren onder alle duysenden van Iuda. | |
24Doe maeckten sy haer op, ende sy gingen nae Ziph voor het aengesichte Sauls: David nu ende sijne mannen waren in de woestijne van Maon, in het vlacke velt, aen de rechter hant der wildernisse. | |
25Saul ende sijne mannen gingen oock om te soecken: dat wert David gebootschapt, die Ga naar margenoot42 van dien rotzsteen afgegaen was, ende bleef inde woestijne van Ga naar margenoot43 Maon: doe Saul dat hoorde, jaegde hy David na in de woestijne van Maon. | |
26Ende Saul ginck aen dese zijde des berchs, ende David ende sijne mannen aen gene zijde des berchs: ’t geschiedde nu dat sich David haestede om te ontgaen van het aengesichte Sauls, ende Saul ende sijne mannen omcingelden David ende sijne mannen, om die te grijpen. | |
27Doch daer quam een bode tot Saul, seggende: Haest u, ende komt, want de Philistijnen zijn Ga naar margenoot44 in het lant gevallen. | |
28Doe keerde sich Saul van David na te jagen, ende hy tooch de Philistijnen te gemoete: daerom noemde men die plaetse Ga naar margenoot45 Sela Machlekoth. |
|