Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)
(2008)–Anoniem Statenbijbel– Auteursrechtelijk beschermdIoseph dient Pharao sijns vaders komste aen, ende brengt vijf sijner broederen voor hem, vers 1. etc. diese ondervraegt, ende het lant Gosen ingeeft, 3. Ioseph brengt oock sijnen vader voor Pharao, die hem vraegt nae sijnen ouderdom, ende wort van Iacob gesegent, 7. Ioseph onderhout sijnen vader met het gantsche huys in Gosen, 11. De Egyptenaers hebbende al haer gelt voor koorn uytgegeven, verkoopen door hongers noot het vee, ende daer na lijf ende lant, aen Pharao, voor koorn, 13. (uytgenomen de Priesters, 22, 26.) 't lant wort hen gelaten om te bouwen, mits gevende Pharao 't vijfde deel van de vruchten, 23. Iacobs leven in Egypten, ende gantsche ouderdom, 27. hy neemt Ioseph eenen eedt af, aengaende sijne begraeffenisse, 29. | |
1DOe quam Ioseph, ende bootschapte Pharao, ende seyde; Mijn vader, ende mijne broeders, ende hare schapen, ende hare runderen, met alles wat sy hebben, zijn gekomen uyt den lande Canaan: Ga naar margenoota ende siet, sy zijn in 't lant Gosen. | |
2Ende hy nam Ga naar margenoot1 een deel sijner broederen, [te weten] vijf mannen, ende hy steldese voor Pharaos aengesichte. | |
3Doe seyde Pharao tot Ga naar margenoot2 sijne broederen: Wat is uwe hanteringe? ende sy seyden tot Pharao; Ga naar margenootb Uwe knechten Ga naar margenoot3 zijn schaepherders, soo wy, als onse vaders. | |
[Folio 25r]
| |
desen lande te woonen, want daer en is geen weyde voor de schapen, die uwe knechten hebben, dewijle den honger swaer is in het lant Canaan: ende nu, laet doch uwe knechten in den lande Gosen woonen. | |
5Doe sprack Pharao tot Ioseph, seggende: Uw' vader, ende uwe broeders zijn tot u gekomen: | |
6Egyptenlant dat is Ga naar margenoot5 voor u aengesichte, doet uwen vader ende uwe broeders in het beste van 't lant woonen: laetse in 't lant Gosen woonen, ende so ghy weet datter onder hen Ga naar margenoot6 kloecke mannen zijn, so setse tot vee-meesters, over 't gene dat ick hebbe. | |
7Ende Ioseph bracht sijnen vader Iacob mede, ende stelde hem voor Pharaos aengesichte: ende Iacob Ga naar margenoot7 segende Pharao. | |
9Ende Iacob seyde tot Pharao; Ga naar margenoot9 De dagen der jaren Ga naar margenootc mijner vreemdelinckschappen zijn hondert, ende dertich jaren: weynich ende Ga naar margenoot10 quaet zijn de dagen der jaren mijnes levens geweest, ende Ga naar margenoot11 en hebben niet bereyckt de dagen vande jaren des levens mijner vaderen inde dagen harer vreemdelinckschappen. | |
10Ende Iacob segende Pharao: ende ginck uyt van Pharaos aengesichte. | |
11Ende Ioseph bestelde Iacob, ende sijnen broederen wooningen, ende hy gaf hen eene besittinge in Egyptenlant, in 't beste van 't lant Ga naar margenoot12 in 't lant Rameses; gelijck als Pharao geboden hadde: | |
12Ende Ga naar margenoot13 Ioseph onderhieldt sijnen vader, ende sijne broeders, ende het gantsche huys sijnes vaders, met broot, Ga naar margenoot14 tot den mont der kinderkens toe. | |
13Ende daer en was Ga naar margenoot15 geen broot in het gantsche lant; want de honger was seer swaer; so dat het lant van Egypten, ende het lant Canaan Ga naar margenoot16 raesden van wegen dien honger. | |
14Doe versamelde Ioseph al het gelt dat in Egyptenlant, ende in het lant Canaan gevonden wert, voor het koorn dat sy kochten: ende Ioseph bracht dat gelt in Pharaos huys. | |
15Als nu het gelt uyt Egyptenlant, ende uyt het lant Canaan verdaen was, quamen alle de Egyptenaers tot Ioseph, seggende; Geeft ons broot, want Ga naar margenoot17 waerom souden wy in uwe tegenwoordicheyt sterven? want het gelt ontbreeckt. | |
16Ende Ioseph seyde; Geeft u vee, so sal ick 't u geven voor u vee, indien het gelt ontbreeckt. | |
17Doe brachten sy haer vee tot Ioseph; ende Ioseph gaf hen broot voor peerden, ende voor Ga naar margenoot18 het vee der schapen, ende voor het vee der runderen, ende voor esels: ende hy Ga naar margenoot19 voeddese met broot dat selve jaer, voor al haer vee. | |
18Doe dat selve jaer voleyndt was, so quamen sy tot hem in Ga naar margenoot20 het tweede jaer, ende seyden tot hem; Wy en sullen 't voor mijnen heere niet verbergen, also het gelt verdaen is, ende de besittinge der beesten [gekomen] Ga naar margenoot21 aen mijnen heere, so en isser niet anders overgebleven Ga naar margenoot22 voor het aengesicht mijns heeren, als ons lichaem, ende ons lant. | |
19Waerom sullen wy voor uwe oogen sterven, soo wy, Ga naar margenoot23 als ons lant? coopt ons, ende ons lant voor broot: so sullen wy, ende ons lant Pharao Ga naar margenoot24 dienstbaer zijn, ende geeft Ga naar margenoot25 zaet, op dat wy leven, ende niet en sterven, ende het lant niet woest en worde. | |
20Also kocht Ioseph het geheele lant van Egypten voor Pharao, want de Egyptenaers verkochten een yeder sijnen acker, dewijle de honger sterck over hen geworden was: Ga naar margenoot26 so wert het lant Pharaos eygen. | |
21Ende het volck aengaende, Ga naar margenoot27 dat settede hy over inde steden, Ga naar margenoot28 van 't een uyterste der palen van Egypten, tot 't ander uyterste des selven. | |
22Alleen het lant Ga naar margenoot29 der Priesteren en kocht hy niet: want de Priesters hadden een bescheyden deel van Pharao, ende sy aten haer bescheyden deel, 't welck hen Pharao gegeven hadde; daerom en verkochten sy haer lant niet. | |
23Doe seyde Ioseph tot het volck; Siet ick hebbe heden u, ende u lant gekocht voor Pharao: siet daer is zaet voor u, Ga naar margenoot30 op dat ghy het lant bezaeyt. | |
24Doch met de inkomsten sal 't geschieden, dat ghy Pharao het vijfde deel sult geven: ende de vier Ga naar margenoot31 deelen sullen voor u zijn, tot zaet des velts, ende tot uwe spijse, ende der gener die in uwe huysen zijn, ende om te eten voor uwe kinderkens. | |
25Ende sy seyden; Ghy hebt ons Ga naar margenoot32 leven behouden: laet ons Ga naar margenoot33 genade vinden in mijns heeren oogen, ende wy sullen Pharaos Ga naar margenoot34 knechten zijn. | |
26Ioseph dan stelde dit selve in tot Ga naar margenoot35 eene wet, Ga naar margenoot36 tot op desen dach, over het lant van Egypten, Ga naar margenoot37 dat Pharao 't vijfde deel soude hebben: behalven dat alleen het lant der Priesteren, Pharaos niet en wert. | |
27Soo woonde Israël in 't lant van Egypten, in 't lant Gosen: ende sy stelden hen tot besitters daer in, ende sy werden vruchtbaer, ende vermeerderden seer. | |
28Ende Iacob leefde in het lant van Egypten seventien jaer: so dat de dagen Iacobs, de jaren sijnes levens, geweest zijn hondert ende seven en veertich jaer. | |
29Als nu de dagen Israëls naederden, dat hy sterven soude, so riep hy sijnen sone Ioseph, ende seyde tot hem; Indien ick nu genade gevonden hebbe in uwe oogen, Ga naar margenoot38 so Ga naar margenootd legt doch uwe hant onder mijne heupe; ende doet weldadicheyt, ende trouwe aen my; en Ga naar margenoot39 begraeft my doch niet in Egypten: | |
30Maer dat ick by mijne vaderen ligge; hierom sult ghy my uyt Egypten voeren, ende my in Ga naar margenoot40 haer graf begraven: ende hy seyde; Ick sal doen nae u woort. | |
31Ende Ga naar margenoot41 hy seyde; Sweert my, ende Ga naar margenoot42 hy swoer hem; Ga naar margenoote ende Israël Ga naar margenoot43 booch sich Ga naar margenoot44 ten hoofde van het bedde. |
|