Het Spreeuwtje, fluitende en zingende allerhande liedjes op bekende oude en nieuwe wijzen

De verscheurde minnebrief.

Wijze: Gelijk de schoone bloempjes kwijnen.

Maak staat eens op Soldaten praatjes,
Bij lang na vullen zij geen gaatjes,

Flip noemde mij zijn' lust, zijn lief,

En uit het kamp schreef bij me een' brief. tweem.

Hij zou mij nooit of nooit begeven,
De brief was met zijn bloed geschreven,

'k Denk nog, hoe hij dien brief besloot,

‘Uw Flip getrouw tot in den Dood.’ tweem.

'k Was grootsch 'er op, ik wil 't wel weten;
Maar gisteren bij Kaâ gezeten;

[p. 67]

 

Liet ik dien brief haar zien - Maar ach!

 

Zij haalde ook een 'er voor den dag. tweem.

 

 

 

Flip had ook Kaâ een brief geschreven,

 

Ook met zijn bloed. 'k Begon te beven

 

Van nijdigheid - ik vloekte - ik kreet,

 

Daar 'k zijn gekrabbel van mij smeet. tweem.

 

 

 

Maar 'k raapte 't op, - en t'huis gekomen,

 

Heb ik zijn katteschrift genomen,

 

En, op den karel fel gesteurd,

 

't Aan duizend brokken stuk gescheurd. tweem.

 

 

 

En durft Flip ooit weêr bij mij komen,

 

Dan zal hij van den drommel droomen;

 

Dien valschen Judas van een vent

 

Maak ik dan heel de buurt bekend. tweem.

 

 

 

Ja komt hij hier, dan mag hij beven,

 

'k Zal 't antwoord op zijn' brief dan geven;

 

Maar hij zal kijken als een gek:

 

'k Zet vijf paar nagels op zijn bek. tweem.