Het springende haasje

[p. 66]

Een Nieuw Lied. Op de Schoonheid van een Minnares.

Op een aangename wys.

Met zyn verguld gelaet,
Hy ging zijn lief verrassen,
Door heete Venus plassen
Die hy nimmermeer verlaet.

Op haere wangen,

Zag ik vrouw natuur:
Met roozen in haer handen,
Wie zou niet watertanden,
Van zoo een pijnlyke vuur.

Haer albastere boesem:

Ging zagtjes op en neer,
Gelyk die frisschen roozen,
Die de wind by zagten poozen,
Dryft zoetjes heen en weer.

Maer toen vrouw Venus,

De liefde werd gewaar,
Zag ik de fiere roozen,
Van spyt weer losser bloozen,
Voor Venus pronkkamer.

Ach losse gastje

Sprak zy wat doet gy hier,
Mijn roozen zijn in 't braeden,
Komt wilt mijn lust verzaeden,
En blussen mijn minnevier.

[p. 67]

 

Cupido ging speelen,

 

In 't lusthof van de min,

 

Tot hy vermoeit was van 't zingen,

 

Van 't op en nederspringen,

 

Gingen rusten naer mijn zin.

 

Ach mijn lieve guytjes,

 

Kom zoo maer alle daeg,

 

Door uw geduurig speelen,

 

Het zou my niet verveelen,

 

Want ziet ik heb het graeg.