De spoorwagen, vol met zedelijke liederen

De Veinzerij.

Elize 'k zag u en ik minde,

Liefde is beschroomd ik minde en zweeg,

'k Was niets bij u maar ik beminde,

'k Wanhoopte niet maar ik verkreeg,

Ik zag u oog zoo fier zoo vurig,

Mij zoeken staren, steeds op mij,

Uw liefde lonkte mij uw oogen,

En deze blik was veinzerij. (bis.)

Toen ik voor 't eerst aan uwe voeten,

De taal der liefde hooren deed,

Verstiet uw hand mij niet Elize,

Uw mond, goot balzem op mijn leed,

Ik druk een kus op uwen lippen,

Gij wendt het hoofd, het rust op mij,

Een kus brand ook op uwe wangen,

En deze kus was veinzerij. (bis.)

Herinner u die schoone avond,

Elize toen 'k met u alleen,

In 't lommer mirren boschje dwaalde,

De liefde zweefde voor ons heen,

Gij mind mij, zeide uwe lippen,

[p. 32]

 

O, leef gelukkig, leef voor mij,

 

Gij noemde mij uw vriend uw minnaar,

 

En deze taal was veinzerij. (bis.)

4.

Een ander bied gij uwe lippen,

 

Een ander noemt gij uwe vrind,

 

Een ander maakt uw kus gelukkig,

 

Heeft hij uw meer als ik bemind?

 

Dikwerf zwoer gij voor mij te zullen leven,

 

Dan deze eed was veinzerij,

 

Elize! 'k zwoer voor u te sterven,

 

Vaartwel, straks is uw minnaar vrij.(bis.)