Het speel-schuytje met vrolyke naay-meysjes zingende en queelende de aldernieuwste gezangen
(1751)–Anoniem Het speel-schuytje met vrolyke naay-meysjes zingende en queelende de aldernieuwste gezangen–
AuteursrechtvrijOp een schoone Voys.
VOor de deur van mijn gemoed,
Heb ik lang genoeg staen wagten,
Liefste lief eens open doet:
Daer is de sleutel al van mijn hert,
Op dat ik gesuyvert wert:
Van des Werelds ydelheyd,
Soete Liefje niet langer beyd.
Ik heb mijn voetjes net gemaekt,
Liefje ik zouze weer vuyl maken,
Als ik op der aerde kwam,
Ik heb mijn Rok eerst uyt gedaen,
Soete Jessen hoe zal dat nog gaen,
Om die weer te trekken aen
Lief ik kan niet weer opstaen.
| |
[pagina 52]
| |
Lief legt gy nog in u rust,
Ik soek u niet te vermoeijen,
Als het u niet meer en lust,
Adieu dan Bruyd en ik wil gaen:
Het is hier lang genoeg gestaen,
Ziet ik laet u in den druk,
Vind gy mijn het is u geluk.
Soete schildwagt blijft wat staen,
Ik moet u een weynig vragen;
Hoord wat ik u seggen zal:
Is u daer niemand ontmoet:
Ach mijn alderliefste soet,
Rood van werven als een korael,
Soet van weesen en soet van tael.
Hoort hoe datse mijn bemind,
Hoord de Bruyd reys lammenteeren,
Nu zy mijn straks niet en vind:
Het is de liefde die haer dwingt,
Mijn te volgen over al,
Ik haer weder om bemind,
Ik mijn gratie haer geven zal.
Wellekom mijn waerde gast,
't Is geluk dat ik u vinden,
Ik zal u wel houden vast:
En niet wederom laten gaen,
Door mijn luy en traeg opstaen,
Maer u minnen al den tijd,
Om dat gy mijn liefste zijt.
|
|