Het speel-schuytje met vrolyke naay-meysjes zingende en queelende de aldernieuwste gezangen
(1751)–Anoniem Het speel-schuytje met vrolyke naay-meysjes zingende en queelende de aldernieuwste gezangen–
AuteursrechtvrijStem: Hoe mindelyk is het jagen, &c.
ZA jeugd spoeyt u naar buyten,
Aenschoud het zoet krioel,
En hoord de Vooglen fluyten,
Aenziet het zoet gewoel,
Terwijl de winter vlagen,
Verschooten zijn door magt:
Van hem daer wy van aasen,
Terwijl hy zijnen kragt,
Komt toonen op het aerdsche dal,
Daer wy nu door floreeren,
En looft uw Schepper van 't heel al,
Die men te zaem moet eeren.
| |
[pagina 34]
| |
Men hoord nu in de Boomen,
Het zoet getierelier:
En in de water-stromen,
Daer ziet men veel gezwier,
Die nu haer vreugde rapen:
Ook Vryer met zijn meyd,
Die niet gerust en slaepen,
Wijl hy by dag haer vreyd:
Somtijds op beesjes in de wey,
Gaet hy zijn vreugd vertellen,
Wijl door Godts kragt de zoete Mey,
Het al op nieuw gaet stellen.
Aurora schiet haer stralen,
Hier op het aerdsche dal,
Dat doet ons adem halen:
Men ziet het zoet geval:
Sa wilt nu vreugde rapen,
In deze zoete Mey,
Gy jonge Harders knapen,
Schept vreugde in de Wey:
Haelt nu uw Harderinne uyt,
Wilt een kransje gaen vlegte,
Van Maegde palmen en groen kruyd,
En schenk het haer ten Echten.
De Amsterdamse jeugde,
Siet men met bley geschal,
Haer hart dat is vol vreugde,
Men zietze over al,
Haer vreugde meerder rapen,
Dan als men voormaels plagt,
Voor heen plagt men te slaepen,
En men ziet nu geen nagt,
Want men gaet voor den dageraed,
De Schagerlaen door wandelen,
Daer men nu ziet een bley gelaet,
Den eenen door den anderen.
| |
[pagina 35]
| |
Wilt nu eens wederkeeren:
Al na den Overtoom,
Gy kunt in de Prutgang teren,
Met zoete Melk of Room,
Of lust u Wijn te drinken,
Treed dan het Speelhuys in,
Als uwen beurs kan klinken,
So als gy 't eerst begind,
Maer 'k vrees dat al het soet gelaet,
U dikmaels zal bekooren,
Dat gy daer na ten huys uyt gaet,
En klouwen bey uw ooren.
Maer jeugd wilt vreugde rapen,
In deze zoete Mey,
En laet de wilde knapen,
Plegen haer lusten vrey,
Denk dat u vlugge dagen,
Al staen in Godes magt,
Als uyt is zijn behagen,
So is het al volbragt;
Daerom plukt eenen bloem van eer,
Dan kond gy u bevreyden,
Dat gy een maget jonk en teer,
Niet brengt in droevig leyden.
Ik laet den magt hier boven,
By de Opper Heer van al,
Die wy te zamen loven,
Dat hy het aerdsche dal,
Weer schenkt de nieuwe vrugten,
Gelijk hy voormaels plagt,
Dat wy zien met genugten,
Nu daeg'lijks dag aen dag,
Van boomgewas en veel groen kruyd,
En bloemen uyt der aerden,
Wy loven tot een zoet besluyt,
U Majesteyt vol waerde.
|
|