Het speel-schuytje met vrolyke naay-meysjes zingende en queelende de aldernieuwste gezangen

[p. 18]

Vermakelyke Zaamen-spraak, tusschen een Prins en een Herderinne.

Op een aangename Voys:

DAer reed'er een jong Heertje uyt ryden,
En op een zoo'n keurig Paerd,
Seer vermak'lyk en fraey van Leden,
Hy was wel honderd Kroonen waerd;
Hy droeg een Rok met goude Kanten,
Hy had pluymen op zyn hoed,
En een Ring van Diamanten;
Hy had laarsen aen zyn voet.

Het gevest van zyn Rapiertje,

Was niet als goud al wat'er blonk,
Daer hoorden hy een pleysiertje,
Een Harderinne die mooy zong;

[p. 19]

 

Al de beesjes in de weyde,

 

Maekten daar zoo'n bley gelag,

 

Dees Jonkheertje met verblyden,

 

Bood dees Maget goeden dag.

 

Goeden dag schoon Harderinne,

 

Tot u neem ik myn gang,

 

Ik soek u opregt te minne,

 

Om uw lieffelyke gezang,

 

Ik kom u bidden om uw Trouwtje,

 

Ik ben een Jonkheer wel geleert,

 

Wilt gy wesen myn Huysvrouwtje

 

Dan word gy van een Prins ge-eert.

 

Myn Vader heeft veel landsdouwen

 

En hy woond op een Kasteel.

 

Soet lief daar sal ik u trouwen

 

Hy heeft maegde en knegts zo veel;

 

Gy zult alle dagen ryden,

 

In een overschoon Karos,

 

Met een Prins al aen u zyden,

 

En gekleet gaen in goud damast,

 

Wel myn Heer gy moet vertrekken,

 

Want gy staet my gantsch niet aen,

 

Ziet gy koomt maer met my gekken,

 

Gy moet op een ander gaen;

 

Maer doen wou hy haar verkragten,

 

Ik wil hebben dat gy 't doet,

 

Deze Maget vol gedagten,

 

Haeren raed die was wel goed.

 

En zey myn Heer wilt eerst uyttrekke,

[p. 20]

 

Want uwe Laarsen zijn veels te vuyl,

 

Om in hem geen gramschap te wekken

 

En te misleyden dien blinde Uyl,

 

Ag riepse ik word moe van 't sleuren,

 

Uwe Laarsen schieten niet,

 

Dat'er dees mallen zot deet treuren,

 

Want het Meysje hem straks verliet.

 

Hy meende de Maegt te vervolgen

 

Maer uyt zyn oogen was de Bruyd,

 

Hy zat verblind en gansch verbolgen,

 

So dat hy maekte groot geluit,

 

Yder een bekeek dees Jonker,

 

En Jouwden hem wel dapper uyt,

 

Met blaeu scheene most dien pronker,

 

Vertrekken ten velden straks uit.

 

Oorlof liefhebbers van de Vrouwen

 

Als gy hoort zoo'n Nagtegaels klank

 

Wilt u van het Minne onthouwen,

 

Verzet die liever met Bachus drank,

 

Want de liefde komt u baren

 

Veel smerten en een groot verdriet:

 

Den Jonkers tot veel bezwaren,

 

Gelyk u meld dit Minne-Lied.