Spektator. Jaargang 2

[p. 331]

Weer over vroeger

Dan wist je 't wel,
als oom zei: we gaan
wat toeren in de wagen.
De stad uit, het zonovergoten
zomerland door - verstild
en helder tot de verste boom.

In de gele woestenij van koren
en gras, zag je hoe klein
je eigenlijk was, hoe ver ook
Indonesië moet wezen.
Daar zaten ze wellicht al
schoongewassen aan de thee.

En 's avonds na het bad mocht je
nog even bij de radio. Je hoorde Bach,
hetzelfde stuk dat vader altijd speelde.
De loopjes floot je zo maar mee
als was je thuis; dat hield je vast,
totdat je ruzie hoorde van beneê.

Fetze Pijlman