Spektator. Jaargang 2

[Gedicht van Jan Kuijper]

De Sloterplas was veertig meter diep.
Het zand was weggezogen, om de wijken
Geuzenveld, Slotermeer en dergelijke
mee op te spuiten: onze toekomst sliep
op vaste grond. Als ik erover liep
om het verkoelend water te bereiken,
vond 'k schelpjes, versteend om te laten blijken
dat 't lang geleden was dat God ze schiep.

't Was druk aan 't water: langs de kant was 't vlook.
Maar 't werd snel dieper, één, twee stappen verder
had 'k niets dan water om mij heen, ik werd er
willoos van, bleef waar 'k was. - Mijn vader dook
mij op, hij was geschrokken. Later, thuis,
was ik bedroefd: mijn broekzak zat vol gruis.

Jan Kuijper