Spektator. Jaargang 1

[p. 557]

H. van den Bergh
Mevr. Dr. A.M. Cram-Magré als dorpelinge

0.1.	Binnen de strenge wetenschappelijkheid van dit speciale Spektator-nummer dreigt één facet van Mevrouw Cram's aktiviteiten en verdiensten voor ons Instituut onder de tafel te geraken. Het is van belang ook dit aspekt zo kontroleerbaar en falsifieerbaar als maar kan op papier te krijgen.
1.1.0.1.1.1.	Het betreft hier Mevrouw Cram in haar gedaante van inspiratrice tot openluchtrekreatie als stimulerende faktor binnen de opleiding.
2.0.	Het is jammer dat zij haar wcrkzaamheden op dit terrein niet heeft kunnen uitstrekken tot andere sektoren dan die van dc Moderne Letterkunde. Reden te meer om de aldus misdeelde studierichtingen hier verslag te doen van de wijze waarop de Gooise villa van Dr. Ton Cram placht te worden ingeschakeld in de programmering van de Moderne Letterkundestudie.
2.1.	Ongeveer twee maal per kursus (najaar en voorjaar) begaf het salariaat van onze sektor zich naar Bussum onder het doorzichtig mom van aldaar een ‘vergadering’ te beleggen. Het gezamenlijk autobezit werd daartoe dan ingezet, bestuurd door enige ervaren krachten. Wonderlijk was steeds dat, hoe hoog de ancienniteit der betrokken chauffeurs ook was, het diep in het groen verscholen buiten toch niet dan met de grootste moeite opgespoord werd.
2.1.2.	Maar die moeite werd ruim beloond.
2.1.2.3.	Aan het begin van de oprijlaan werd de stoet auto's opgewacht door de stralende Erfgooister zelf, die steeds weer op schier miraeuleuze wijze voor heerlijk zonnig weer gezorgd bleek te hebben.
3.1.2.3.4.	Meestal door de zijtuin leidde de landbezitster het gezelschap naar het riante achterbordes, ondertussen wijzend op de jongste ontwikkelingen in Flora en Fauna rond haar woning. Altijd hurkte wel ergens onder een struik een jonge manke merel, eigenhandig door Mevrouw Cram met de zuigfles grootgebracht. Rond het royaal uitgevoerde vogelbad en in het struweel zong, tjilpte en koerde steeds allerhand zeldzaam gevogelte, dat met naam en toenaam werd aangewezen en waarvan geslacht, leeftijd, bijzonderheidsgraad en bezoekfrekwentie aan de tuin met grote accuratesse werd vermeld.
4.0.0.	Ontroerend was ook telkens het moment dat men op het terras werd begroet door de zeldzaam ingetogen en wijze
200.1.	Victor.
4.0.1.	Het belrefl hier de vermaarde Rashond des huizes, die volgens

[p. 558]

	de gebruikelijke verdeelsleutel ‘1 hondejaar is 7 mensejaren’ al vele decennia recht op AOW had kunnen doen gelden. Zo zou hij genoemd zijn naar Vic van Vriesland, nadat hij de hele Spiegel der Nederlandse Poëzie zou hebben verslonden. Dit praatje moet de kop worden ingedrukt.
4.0.2.	Wel schijnt Victor te beschikken over een vaste kring van bewonderaars onder de eenden in een naburige vijver en worden in streekbladen van Gooi en Ominelanden regelmatig beschouwingen-met-foto aan zijn uitzonderlijk voorkomen en gedrag gewijd.
6.0.1.	De eigenlijke vergadering vond plaats op het zonovergoten bordes rond een tafel overladen met spijs en drank, alles zo natuurzuiver en onbespoten als maar enigszins mogelijk. Maar het pleit weer voor het onbekrompen gastvrouwschap van de slotvoogdes dat naast onuitputtelijke voorraden wortelsap, spinazienat en groentecocktail, ook onbepcrkt koffie, cola en andere frisdranken ter beschikking stonden.
6.1.1.	Eerlijk gezegd was de intellektuele bijdrage van Mevrouw Cram aan deze landelijke hoogtijdagen beperkt te noemen, aangezien zij zich gedurig naar de keuken repte om sandwiches, gebak in alle soorten, vruchtensalades en ijsgerechten aan te dragen.
6.1½.	Haar estetisch inzicht bleek bij zo'n gelegenheid alleen uit de haarscherpe dosering van de gerechten over de dag en haar diepgaande kultuurhistorische kennis sprak alleen uit de wijze waarop zij geschikte elementen uit De Verguldpartij (Beets), Het Salieavondje (Multatuli), de Picknick van Betsy (Paaltjens) en het Feest in het Konijnehol (Van Eeden) op subtiele wijze wist te kombineren.
1.2.	Tenslotte dient niet onvermeld te blijven hoe het eind van de dag ons veelal verenigd vond in de weidse keuken, waar de initiatiefneemster (met typisch vrouwelijk raffinement) door voortdurend iedere hulp af te wijzen ons er toe wist te brengen zonder morren de gigantische vaat te wassen en te drogen.
0! 0!	Het behoeft nauwelijks betoog dat wie al deze talenten in zich verenigt bij vertrek in ieders hart een onvervulbare vakature achterlaat.