Spektator. Jaargang 1

[p. 103]

Jan Kuijper
Ramp

Ik had een eigen zadel, op de stang.
'k Zat liever daar dan achterop de fiets,
want voor kon 'k uitkijken, achter zag 'k niets,
behalve vaders jas, waaraan 'k me, bang
te vallen, met twee handen vasthield; iets
wat voor niet hoefde. - 'k Zat voorop, maar lang
duurde het niet, of 'k viel toch: het bedwang
van 't stuur was vader even kwijt, er blies

een stormwind over de Marathonweg.
'k Rolde over de kinderhoofdjes, en eer
'k het wist was 'k aan de overkant. 't Verkeer
was weggebleven van die lange, rech-
te weg, die februariochtend. 'k Zeg
(ik hoor het nog): naar school wil 'k nu niet meer.