Tweede Deel van Sparens Vreugden-Bron
(1646)–Anoniem Sparens Vreughden-Bron– AuteursrechtvrijVytstortende Soo Nieuwe als Singens-waerdighe Deuntjens
[pagina 125]
| |
2 Als 't groote Hart geniet de volle toom,
So groeyt de pracht ver boven d'hooghste boom:
Maer komter eens een vlaegh van ongheval,
Strackx steuyt de loop, en helt na lager wal.
3 Daer leydt de lust heel plotzelijck ter neer,
En sijne vreught en is geen vreughde meer:
Siet, siet, ay siet, hoe haest is't ach ghedaen!
Wel zwacke mensch, waer meught ghy vast op staen?
4 O droeve tijdt! ghemenght met bitter suur,
Hoe veel verdriet baert ghy wel in een uur?
Al 't onghemack komt op een ooghenblick:
V beste gaef is gruwelijcke schrick.
5 Het banghe zweet verflaeuwt de teere shoot,
En 't naer ghesucht is 't voorbeeldt van de doodt:
Och, och! wat raedt met dit verstorven lijf?
Niet dan hier nae der wormen tijdt-verdrijf.
6 Dies bidt ick Godt dat hy mijn Ziel bewaer,
Niet in het graf, maer by der Heyl'ghen schaer:
Soo werdt dit vleesch Goods kinderen ghelijck.
Ick wensch niet meer als 't eeuwigh Coninckrijck.
Vredigh. |
|