Tweede Deel van Sparens Vreugden-Bron

Vytstortende Soo Nieuwe als Singens-waerdighe Deuntjens

[p. 115]

Ick had my begheven// ick had my begheven

Stemme: Ces Jeunes pucelles, &c.

ICk had my begheven// ick had my begheven
Tot een eensaem leven// tot een eensaem leven,
Al de werelt storf my af// 'k Koos voor lust een zware straf,
Voor geneugt het bitter lijden// voor de weeld' een droevig graf.

2 Alle mijn genuchten// waren bitt're vruchten.

Al de welvaert dien ick socht,

Of mijn leven had bedocht,

Was mijn overtolligh lijden, dat my in het lijden brocht.

3 Hoord' ick yemandt spreecken// van lieflijcke treecken,

Gelijck als men dickmael hoort,

Ick bleef t'eenemael verstoort,

En kond', door 't mismoedigh wesen, spreecken niet een enckel woordt.

4 Quam ick door de straten// daer ick hoorde praten

Ionge Luyden by malkaer,

't Hooren docht my veel te zwaer,

En het vriend'lijck lieve-koosen brocht my vaeck in groot ghevaer.

[p. 116]

 

5 Maer 'is nu verandert// 't leet in vreught verwandert,

 

Al 't voorgaende acht ik niet,

 

Dat my voormaels is geschiedt,

 

Druck, droefheydt en zwaer ghedachten, scheyden van my met verdriet.

 

6 Wech ghy vreemde spoocken// u Hof is gebroocken,

 

Vliedt van my soo veer ghy meught,

 

Met u Speelnoot d'Ongeneught:

 

Want u plaets is ingenomen, van de lodderlijcke vreuht.

     Denckt en swijght.